Βιβλίο για τα συναισθήματα του παιδιού

Πριν λίγες μέρες τελείωσα ένα υπέροχο βιβλίο με τίτλο «Στην Καρδιά Των Συναισθημάτων Του Παιδιού» της Isabelle Filliozat.

Το βρήκα καταπληκτικό και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα! Πραγματεύεται τα παιδικά συναισθήματα και έχει σαν κεντρικό του μήνυμα πως η καλύτερη υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας είναι να αποδεχόμαστε και να αγκαλιάζουμε τα συναισθήματά τους (ακόμη και όταν πρόκειται για αρνητικά ή «άσχημα», όπως τα νεύρα και η ζήλεια) και όχι να προσπαθούμε να τα καταπιέσουμε ή να τα σβήσουμε με κάποιο τρόπο. Μπορεί μια ενέργεια που προκαλείται από ένα συναίσθημα να είναι λανθασμένη, όμως το συναίσθημα είναι συναίσθημα και αν εμείς καταφέρουμε να δημιουργήσουμε στο παιδί μας τύψεις ή ντροπή ή φόβο για τα συναισθήματά του, τότε απλά θα πάψει να τα αναγνωρίζει και να τα εκφράζει, με αποτέλεσμα να του δημιουργήσουμε προβλήματα για αργότερα. Μας συστήνει λοιπόν να αγκαλιάζουμε τα συναισθήματα των παιδιών μας και να τα διαβεβαιώνουμε ότι ακόμα και όταν έχουν άσχημα συναισθήματα, εμείς συνεχίζουμε να τα αγαπάμε. Ότι κι εμείς έχουμε άσχημα συναισθήματα αλλά ότι αυτό δεν είναι κακό. Μας δίνει, τέλος, πρακτικές συμβουλές να τα βοηθήσουμε να τα εκφράσουν καλύτερα, μιας και τα συναισθήματα είναι ένα υγιές μέσο έκφρασης και εκτόνωσης.

 

Η συγγραφέας είναι διάσημη ψυχοθεραπεύτρια και μητέρα δύο παιδιών. Επί είκοσι χρόνια συνεργάζεται με γονείς και παιδιά στο δρόμο τους προς την ελευθερία των συναισθημάτων της ψυχής και την ευτυχία τους.  

 

Μου άρεσε που χρησιμοποιεί πραγματικά παραδείγματα και εξηγεί τους τρόπους με τους οποίους θα πρέπει κανείς να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα. Είναι οπαδός του θηλασμού, του attachment parenting και του co-bedding, οπότε με βρήκε σύμφωνη σε πολλά πράγματα. Είδα και κάποια πράγματα τα οποία δεν τα είχα πολυσκεφτεί και πιθανό να λειτουργούσα λάθος. Άλλαξα γνώμη για πολλά πραγματάκια ενώ για κάποια άλλα σχημάτισα πιο ξεκάθαρη άποψη. Γενικά πιστεύω οτι έμαθα πολλά πράγματα διαβάζοντάς το 😉

 

Το οπισθόφυλλο, εκτός κάποιων άλλων πραγμάτων, γράφει και αυτό:

Ένα μωρό κλαίει επειδή έχει κάποια ανάγκη ή επειδή προσπαθεί να σας πει κάτι. Ίσως σας λέει πόσο φοβήθηκε κατά τον τοκετό, πόσο θυμωμένο είναι επειδή δεν το θηλάζετε… Ίσως σας μιλάει για τον πόνο του, επειδή νιώθει οτι ο πατέρας του δεν το αποδέχεται… Ίσως υποφέρει επειδή διαισθάνεται οτι η μαμά του πονάει για κάποιο λόγο… Αισθάνεται πάρα πολλά πράγματα και, για να μην τα κρατήσει μέσα του, νιώθει την ανάγκη να τα αποβάλει με τα δάκρυα…