Monthly Archives: Δεκέμβριος 2009

Ένα γράμμα στον Αϊ Βασίλη

Standard
taxydromeio_Agios_BAsilis
Φέτος θα στείλουμε γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θα το στείλουμε μάλλον και σε όλους τους ενδιαφερόμενους μιας και η λίστα θα είναι  για  όλα τα βαλάντια, αλλά θα είναι μεγάλη γιατί δεν μπορούμε να επιλέξουμε ένα πράγμα!
Πήραμε και πληροφορίες… Γράφουμε το γράμμα μας, το βάζουμε κανονικά στον φάκελο και γράφουμε την δική μας διεύθυνση στο  σωστό μέρος και του Άγιου Βασίλη.
 
Διεύθυνση Άγιου Βασίλη:
Άγιος Βασίλης
Λαπωνία (ή Καπαδοκία, ή Β. Πόλος, ή Καισαρεία, ή οτι άλλο γνωστό μέρος γνωρίζουμε στο οποίο ζει ο παππούς με την κόκκινη στολή και το άσπρα γένια).


Τα υπόλοιπα τα φρόντίζουν οι άνθρωποι των ΕΛΤΑ. Κατά των Ιανουάριο μάλιστα, έρχεται απάντηση! Το πρώτο γράμμα του παιδιού μας 🙂
Αν περιμένουμε μέχρι λίγο πριν τα μέσα Δεκεμβρίου, έξω από μεγάλα ΕΛΤΑ, θα βρούμε και ειδικό κόκκινο κουτι με την φάτσα του Άγιου και το παιδί μας μπορεί να πάει μόνο του να «πετάξει» εκεί το γράμμα του και να χαίρεται ακόμα περισσότερο! Αξίζει τον κόπο ε;
 
«Καλέ μου Αϊ Βασίλη δεν ξέρω αν έχεις χρόνο να διαβάσεις και το δικό μου γράμμα. Εγώ όμως στο στέλνω πιστεύοντας πως είμαι καλό παιδί, δεν κάνω αταξίες, είμαι καθαρός και αγαπώ πολύ την οικογένειά μου». Επειδή, όμως, ο χρόνος του Αγίου είναι περιορισμένος λόγω του φόρτου εργασίας εκτός από τα ξωτικά και τα ΕΛΤΑ έχουν αναλάβει να τον βοηθήσουν.
 
Έτσι, εδώ και 17 χρόνια τα Ελληνικά Ταχυδρομεία δέχονται τα γράμματα που προορίζονται για τον Αϊ Βασίλη και φροντίζουν να του τα παραδώσουν εγκαίρως, ώστε το κάθε παιδί να βρει το δώρο που ζήτησε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Αφορμή για τη λειτουργία της συγκεκριμένης υπηρεσίας των Ελληνικών Ταχυδρομείων στάθηκαν τα εκατοντάδες γράμματα που λάμβαναν κάθε χρόνο οι υπάλληλοι. Γράμματα με διεύθυνση παραλήπτη την Καισαρεία, το σπίτι του Αγιου Βασίλη, το τρίτο σύννεφο αριστερά, τη Λαπωνία ή τον Βόρειο πόλο. Πλέον έχουν το δικό τους γραμματοκιβώτιο και παραδίδονται με ασφάλεια στον Αγιο Βασίλη.

Από τον οποίο ζητούν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Το νέο game boy, που βρίσκεται στον πρώτο διάδρομο στο αριστερό ράφι του μαγαζιού με τα παιχνίδια. Τη Barbie βασιλοπούλα- χωριατοπούλα, το σκυλάκι που περπατάει και γαβγίζει, έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, ένα ποδήλατο. Αλλά οι επιθυμίες δεν περιορίζονται μόνο στα υλικά αγαθά.

Θέλουν ένα φίλο, ένα αδελφάκι, μια δουλειά για τον μπαμπά, ειρήνη, υγεία, φαγητό και νερό για όλα τα παιδιά του κόσμου. Οι πόλεμοι, οι φυσικές καταστροφές, οι στεναχώριες που υπάρχουν εντός και εκτός σπιτιού επηρεάζουν βαθιά κάθε παιδί. «…φέτος υπάρχουν πολλά παιδιά άστεγα… γι’ αυτό αν δεν μπορείς να μου πάρεις αυτό το δώρο πάρε μου κάτι άλλο», γράφει ο δεκάχρονος Παναγιώτης.

Η υπηρεσία των ΕΛΤΑ για τον Αϊ Βασίλη εκτός απ’ ότι δέχεται τα γράμματα απαντά κιόλας σ’ αυτά. Μετά το τέλος των γιορτών κάθε παιδί λαμβάνει ένα γράμμα και ένα συμβολικό δώρο από τον Αγιο. Και η συγκεκριμένη απάντηση είναι σημαντικότερη από κάθε δώρο, καθώς για αρκετούς από τους λιλιπούτειους παραλήπτες αυτό είναι το πρώτο γράμμα που δέχονται.
Και τι γράμμα!!! Ένα γράμμα βγαλμένο από τα πιο όμορφα χριστουγεννιάτικα παραμύθια…

Advertisement

Μπήκαμε στον 8ο!!!

Standard

Περνάει τελικά ο καιρός ή είναι η ιδέα μου; Η κοιλιά έχει γίνει πελώρια και δεν χωράει αμφισβήτηση οτι η εγκυμοσύνη φτάνει (ή έστω θα φτάσει κάποια στιγμή) στο τέλος της!

Όλα μέχρι στιγμής μια χαρά. Καθόλου σάκχαρο, η πίεση σε φυσιολογικά επίπεδα, η μπουμπούκα μεγαλώνει μια χαρά μέσα στο πριβέ της δωματιάκι, έχει σωστα κιλάκια (στα 3.5 υπολογίζει ο γιατρός οτι θα γεννηθεί), όλα τα όργανα δουλεύουν ρολόϊ, κλωτσάει καθημερινά, έχει γυρίσει προς τα κάτω και περιμένει να μεγαλώσει κι άλλο για να βγει!

Ο μπαμπάς της πιο χαλαρά από οτι την προηγούμενη (πρώτη!) φορά! Όλες τις επισκέψεις στο γιατρό τις κάναμε μαζί. Όμως νομίζω πως δεν ζει την εμπειρία με την ένταση της πρώτης φοράς… Ίσως φταίω κι εγώ! Στο Γιώργο κάθε φορά που κουνιόταν έτρεχα να βάλω το χέρι του στην κοιλιά μου, τώρα απλά το λέω… Συζητάμε για τα νάζια που θα του κάνει και πάντα το χαμόγελο φτάνει μέχρι τ’ αφτιά, αλλά από οτι μου έλεγε και χτες βράδυ με το χέρι του στην κοιλιά μου, » η μπουμπούκα έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς σου πλέον, ενώ εγώ λίγο στον κόσμο μου ακόμα!». Θα την δει όμως και θα πάθει την πλάκα του, όπως άλλωστε και όλοι οι μπαμπάδες του κόσμου! Δεν ανησυχώ, είναι ευαίσθητος και τα δίνει όλα για τον Γιώργο. Έτσι θα γίνει και για την κοράκλα του!

Ο Γιώργος μας, ο τέλειος αδερφός μέχρι στιγμής! Χαϊδέυει τηνκοιλιά μου και λέει οτι χαιδεύει την μπουμπούκα. Λέει οτι θα την παίρνει αγκαλιά, θα της μαθαίνει τα πάντα για τον Μπόμπ τον μάστορα, θα της διαβάζει, θα με βοηθάει, θα κάνει αστεία να γελάει η μπουμπούκα! Κάποια στιγμή μου αποκάλυψε οτι θα προτιμούσε να γεννήσω τον φίλο του τον Άγγελο, αλλά τον έπεισα οτι τώρα δεν γίνεται και πως όπως ο φίλος του έχει την μικρή του αδερφή, έτσι τώρα θα έχει κι αυτός! Μάλιστα, από τον Άγιο Βασίλη θα ζητήσουμε δώρο και για την μπουμπούκα για να της το δώσει ο Γιώργος όταν γεννηθεί! Μέχρι στιγμής με λίγα λόγια στη θεωρία τα πάμε καλύτερα και από τα έργα της Ντίσνεϊ 🙂

Η μαμά της από την άλλη (εγώ δηλαδή, μην ξεχνόμαστε!) χρειάζεται βοήθεια να σηκωθεί από τον καναπέ (καλά, και μόνη μου τα βγάζω πέρα, αλλά κάθε χέρι βοηθείας ευπρόσδεκτο), όταν κοιμάται (στα πλάγια) δεν κουνιέται ούτε λίγο (πού να κουνηθείς τόση προσπάθεια που χρειάζεται;), οπότε όταν ξυπνήσει για επίσκεψη στην τουαλέτα λίγο πριν ξημερώσει, η μεριά που είχε πλακωμένη όλο το βράδυ είναι λίγο μουδιασμένη, πονεμένη, πιασμένη… Με το παραμικρό, λαχανιάζει σαν μαλλιαρός σκύλος καλοκαιριάτικα, πονάει τη μέση της, έχει καούρες και ελπίζει να μην χρειαστεί να κλείσει ΚΑΙ τον ένατο!!!

Αυτά για να πω την αλήθεια τα είχα ξεχάσει! Γιατί τα θυμόμουν όλα πολύ πιο ρομαντικά;  Μήπως ήταν και λίγο καλύτερα τα πράγματα, από την άποψη οτι δεν είχα και ένα τρίχρονο που δεν μπορω να του χαλάω χατίρι όταν μου ζητάει ευγενικά «να παίτσουμε, αγάπη μουυυυ;;;»;

Σε ένα 10ήμερο θα ξαναπάω στον γιατρό να με δει. Αυτή τη φορά ίσως μιλήσουμε πιο σοβαρά και για το θέμα του φυσιολογικού τοκετού (μετά απο την πρώτη μου που ήταν καισαρική) . Όπως και να ‘χει πάντως, με αφήνει να περιμένω μέχρι να κλείσω τον ένατο μήνα (παλι καλά), και τις λεπτομέρειες λογικά σε λίγες μέρες. Θα ενημερώσω… Ωχ, ωχ, ωχ… θα έχω πάλι και ζύγισμα!

Για την ώρα, ελπίζω απλά οι μέρες να αρχίσουν να περνάνε λίιιιιιιιγο γρηγορότερα και όλα να πάνε καλά μέχρι τέλους!

To be continued… 🙂