Έχει μερικές μέρες που δοκίμασα να φτιάξω ένα κέικ που είδα τριγύρω στο internet, και αν και οχι και πολύ υγιεινό (και συνήθως τα προσέχω πολύ αυτά), αρέσει πολύ στα παιδιά που μένουν με το στόμα ανοιχτό μόλις τους βάλεις μια φέτα στο πιάτο τους!!! Μια στις τόσες, ας κάνουμε και μια τρελίτσα 😉
Ο λόγος για το κέικ ουράνιο τόξο (rainbow cake), το οποίο καθώς φαίνεται, είναι αρκετά διαδεδομένο στην Αμερική και αν και εγώ έφτιαξα την απλή του version (για δοκιμή είπαμε να το κάνουμε, μην τρελαθούμε κιολας!), μπορείς να κάνεις παπάδες.
Λοιπόν, πως γίνεται:
Κάντε το μείγμα από το αγαπημένο σας λευκό κέικ ή πάρτε το λευκό μείγμα της Betty Crocker από το σούπερ μάρκετ.
Μετά χωρίστε το μείγμα σε 6 μικρα μπολάκια και βάψτε το κάθε μείγμα με χρώμα ζαχαροπλαστικής. Χρειαζόμαστε μωβ, μπλε, πράσινο, κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο. Μετά, αρχίζουμε να βάζουμε το κάθε περιεχόμενο από τα μπολάκια στην φόρμα μας. Τα βάζουμε με την σειρά που γράφω και τα χρώματα και χύνουμε το κάθε χρώμα στο κέντρο του «κύκλου» που δημιουργείται από το μείγμα όταν μπει στην φόρμα (στην ουσία δημιουργούμε ομόκεντρους κύκλους). Εγώ το δοκίμασα σε κλασική φόρμα κέικ (αυτό με την τρύπα στο κέντρο, οπότε άδειασα το κάθε μείγμα πάνω στο άλλο.
Το έψησα όπως ένα κανονικό κέικ (στους 180 για 40 περίπου λεπτά), το άφησα να κρυώσει λίγο και το έβγαλα από την φόρμα. Μέχρι να κόψω μερικές φέτες για να δω το εξωτερικό, είχα αγωνία. Ο Γιώργος μου δεν πίστευε στα μάτια του. Πολύ γέλιο! Τα ψίχουλα θυμίζουν μικρά κομματάκια πλαστελίνης και τα παιδιά έχουν ένα πονηρό χαμόγελο, γιατί δεν πιστεύουν οτι μπορούν να το φάνε! χαχα 😆
Ιδού το δικό μου εγχείρημα
Στην δύσκολη (ή μάλλον μπελαλίδικη) εκδοχή του αυτό το κέικ μπορούμε να το ψήσουμε σε μικρά στρογγυλά ταψάκια και να ψήσουμε το κάθε χρώμα ξεχωριστά ώστε ουσιαστικά να δημιουργήσουμε 6 «παντεσπάνια» διαφορετικού χρώματος. Μετά, τα τοποθετούμε το ένα πάνω στο άλλο (με την ίδια σειρά πάντα) βάζοντας και λίγη κρέμα ζαχαροπλαστικής ενδιάμεσα. Καλύπτουμε όλο το κέικ με λευκή σαντιγή και μετά στολίζουμε (αν θέλουμε) με smarties. Εντυπωσιακότατο!!! 😉
Αν πάλι θέλετε (και πάνω απ’όλα δεν βαριέστε), μπορείτε αντί για ένα μεγάλο κέικ, να αδειάσετε τα μείγματα σε πολλά χαρτάκια για cup cakes (κεικάκια). Για πάρτι είναι ότι πρέπει! Πάρτε μια ιδέα…
Είναι κάτι που θέλω οπωσδήποτε να τους κάνω κάποια στιγμή.
Αν καταφέρω να βρω χρώματα ζαχαροπλαστικής!
Τα σουπερ μάρκετ που έχουμε στη γειτονιά μας δεν έχουν!
Ωραία ιδέα για γεννέθλια!!! Πολύ χρώμα όμως.
Πολυ χρωματακι, ναι! Απλα στα γενεθλια ειδικα θα φανε λιγο τα παιδια και μια στις τοσες… κανω τα στραβα ματια!
Απίστευτο???? Τέλειο Λυδία !!! Μια απορία έχω.. τι είναι το λευκό μείγμα της Betty Crocker και πού το βρίσκουν στα σούπερ μάρκετ???
Μου έδωσες ιδέα για το πάρτι των μικρών!!!
Αν κάνω τη βασική συνταγή για κέικ, δεν θα αλλοιωθούν τα χρώματα λόγω του μπεζ-κίτρινου που είναι η ζύμη???
Ντεμη, στον ΑΒ (εκει ειμαι σιγουρη δηλαδη γιατι το εχω δει), εχει αυτα τα ετοιμα mix για κεικ. Υπαρχει μια μαρκα της Betty Crocker που εχει και λευκο κεικ (ειναι ολολευκο). Εγω εκανα την κλασικη συνταγη του κεικ και βγηκε μια χαρα κι ας ειχε αυτο το λιγο κιτρινωπο χρωμα 😉
Θα το δοκιμάσω οπωσδήποτε…
Τα χρώματα που έβαλες είναι τα κλασικά υγρά μικρά μπουκαλάκια με χρώματα ζαχαροπλαστικής, (γιατί με αυτά ποτέ δεν πετυχαίνω τόσο έντονο κόκκινο) ή χρησιμοποίησες κάτι άλλο????
Εβαλα gel της Wilton στα περισσοτερα και ενα μισό μπουκαλάκι κοκκινο απο τα κλασσικα χρωματα. Για να κανεις κοκκινο, δεν το συζητω, θελεις ΠΟΛΥ χρωμα!!! 😉
http://gaitanaki.wordpress.com/tag/%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%BE%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%BF%CF%85/page/3/
Μια άλλη ιδέα με χρώματα ζαχαροπλαστικής για να παιξουν αυτή τη φορά τα παιδιά.
Πολύ ωραίο το κέικ σου! Κάναμε rainbow cake σε στρώσεις πέρισυ για τα γενέθλια του γιού μου και βγήκε πολύ ωραίο, αν και ήταν παστέλ! Δεν βρήκα πουθενά χρώμα σε gel και χρησιμοποιήσαμε τα υγρά χρώματα που και όλο το μπουκάλι να βάλεις δεν βγαίνει έντονο σαν το δικό σου. Πού τα βρήκες αυτά τα Wilton, αλήθεια;
Τα wilton μπορεις να τα βρεις απο το amazon.co.uk αλλα τα συγκεκριμενα μου τα εφεραν τα ξαδερφια μου απο Αμερικη (που ξερουν την τρελλα μου για ζαχαροπλαστικη). Και παστελ παντως μια χαρα θα ηταν η τουρτα ε?
Παιδιά δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ τις φοβάμαι αυτές τις χημικούρες.
Ότι κι αν έχουν μέσα, δε μπορεί να είναι φυσικό – σίγουρα κάποιο Ε θα κρύβεται κάπου εκεί, κι άντε να βρεις τι παρενέργειες θα έχει σε δέκα-είκοσι χρόνια.
Έπειτα, δε θέλω τα παιδιά μου να συνηθίσουν να τρώνε πράγματα με τεχνητά χρώματα σα να είναι κάτι φυσικό. Αντίθετα, θέλω να τους μάθω ν’ αποφεύγουν τις τεχνητές τροφές και να τις κοιτούν με καχυποψία.
Για να δούμε, θα τα καταφέρω;
Δικιο έχεις Μαμά στο δρόμο! Έτσι είναι! Εμενα μου αρεσει πολυ η ζαχαροπλαστική και θελω λίγο να «παιζω» μια στις τοσο. Συνηθως αυτα που τρωνε τα παιδακια μου εχουν λιγοστη ζαχαρη (αν δεν μπορω να βαλω μονο μελι), μαυρα αλευρια, βρωμη, σταφιδινες, κλπ κλπ… Και μια στις τοσες, κανω και καμια τρελλα και τους εξηγω οτι κανουμε λιγο την τρελλιτσα μας, αλλα αυτο που τρώμε, δεν ειναι τοσο καλο για το σωμα μας 😉
wow, πολλά χρώματα:))) νόμιζα ότι δεν είναι φαγητό!