Χρόνια πολλάαααααα!!!!

Όχι δεν τα έφτιαξα εγώ, αλλά δεν είναι πολύ όμορφα?

Αυτές τις μέρες έτρεχα λιγάκι σαν την παλαβή!!! Σας έχω πει οτι έχω εδώ και καιρό δημιουργήσει ένα γκρουπ στο Facebook για τις Μαμάδες στη Ρόδο, και έχουμε γίνει πολλές, διοργανώνουμε παιδικές εκδηλώσεις, τρέχουμε από δω κι από κει, και εννοείται πως μέσα τα Χριστούγεννα όλο τρέχαμε σε πολλά! ‘Έτσι, παρόλο τα διάφορα σχέδια που είχα κάνει για δημιουργικά απογεύματα, διακόσμηση μπισκότων, φτιάξιμο χειροποίητων στολιδιών για δώρα και άλλα τέτοια, έμεινα απλά με ένα τάπερ μη διακοσμημένων μπισκότων (τα οποία έφτιαξε η μαμά μου), και αρκετή κούραση.

Το χαμόγελο ικανοποίησης βέβαια είναι ακόμα στο πρόσωπό μου, αλλά ακόμα και ποστ για ευχές ξέχασα να βάλω πριν τα Χριστούγεννα!!! Ας το κάνω λοιπόν τώρα!

Χτες εμείς ανοίξαμε τα δώρα μας. Η μαμά μου από Κύπρο και λόγω Αγγλοκρατίας τα Χριστούγεννα ήταν η μέρα που ανοίγανε τα δώρα. Έτσι κάναμε λοιπόν κι εμείς από μικρά, έτσι κάνω κι εγώ τώρα! Το βράδυ βάλαμε μπισκοτάκι και ένα μεγάλο ποτήρι γάλα και το αφήσαμε δίπλα από το τζάκι. Κοιμίσαμε τα μικρά που περίμεναν πως και πως το επόμενο πρωίνό, έφαγε το μισό μπισκότο ο Μάκης δημιουργώντας πολλά ψίχουλα τριγύρω και αφήσαμε μόνο λίγο γάλα στο ποτήρι. Γελούσαμε με τις χαζομάρες που κάνουμε για τα μικρά μας, αλλά σκεφτόμασταν παράλληλα πόσο καλοί γονείς είμαστε (χαχα)!!!

Την άλλη μέρα έγινε χαμός από δώρα. Όλη η οικογένεια μαζεμένη, και ένα δέντρο με βάση μεγάλα και μικρά τυλιγμένα κουτιά. Τα μικρά μας είχαν μια τόση χαρά!!! Σήμερα μόλις κατάφερα να συμμαζέψω λίγο το σπίτι, αλλά χαλάλι τους! Κάναμε πολλά και διάφορα αυτές τις μέρες με τα παιδάκια μας. Και τελικά σκεφτόμουν πόσα και πόσα κάνουμε για αυτό το χαμόγελο τους, για τις αναμνήσεις που τους δημιουργούμε, για τις δικές μας αναμνήσεις! Μεγαλώνουν και τα κοιτάμε ώρες ώρες και μένουμε σαν τους χαζούς για τα πράγματα που κάνουν! Κάθε τόσο (ε…, συχνά δηλαδή), λέμε και ξαναλέμε με τον άντρα μου, πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε αυτά τα παιδιά, πόσο από την δική μας αγάπη δημιουργήσαμε έναν τόσο μεγάλο θησαυρό και η ζωή μας έχει τόσο μεγαλύτερο νόημα απλά και μόνο επειδή είμαστε μαμά και μπαμπάς αυτών των δύο υπέροχων πλασμάτων!

Να είμαστε όλοι καλά να βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν και να τους χαρίζουμε όσο μπορούμε στιγμές χαράς και αγάπης, να είναι κι αυτά πάντα γερά και να μεγαλώνουν ορίζοντας τη ζωή τους και το μέλλον τους! Καλές γιορτές σε όλους μας, να χαιρόμαστε την οικογένειά μας και μην ξεχνάμε πως στη ζωή, πολύ λίγα έχουμε πραγματική ανάγκη (όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο)!!!

Advertisement

Φασόλι το φασόλι (Μοντεσσόρι για νήπια)

Βλέπω ότι σας άρεσαν πολύ τα διάφορα που μπορούν να παίξουν και να ασχοληθούν τα μικράκια μας στο σπίτι. Έτσι, σας βάζω άλλο ένα που το είχα κάνει και στον Γιώργο όταν ήταν μικρότερος. Το έκανα τώρα και στη Ναταλία και τράβηξε και το δικό της ενδιαφέρον!

Λοιπόν, τι θα χρειαστούμε:

– δίσκο (οι περισσότερες ασκήσεις Μοντεσσόρι γίνονται μέσα σε δίσκο)

– πακέτο φασόλια γίγαντες

– δύο μπολ (εγώ χρησιμοποίησα ένα πλαστικό και ένα κεραμικό για να δημιουργείται διαφορετικός ήχος)

– κουτάλι μεγάλο ή σπάτουλα

Τι κάνουμε;  Τοποθετούμε τα δύο μπολ στον δίσκο και γεμίζουμε το ένα μέχρι περίπου την μέση με τα φασόλια (οι γίγαντες είναι ιδανικοί, γιατί δεν χωράνε σε αυτιά, μύτες κλπ μέρη που μπορεί να δοκιμάσουν να τα τοποθετήσουν τα μικρούλια εξερευνητάκια μας…). Παίρνουμε τη σπάτουλα, τη γεμίζουμε με φασόλια σαν φτυάρι και ρίχνουμε τα φασόλια στο άδειο μπολ μέχρι να αδειάσουμε το πρώτο. Μετά το δίνουμε στο νηπιάκι μας να κάνει το ίδιο. Προσοχή! Αν βαρεθείτε να γεμίσετε το μπολ, απλά δώστε το έτσι στο παιδί και μην πιάσετε το ένα μπολ να το αδειάσετε στο άλλο. Εγώ το έκανα και καθώς το έκανα έλεγα μέσα μου «μακάρι να μην το πάρει και η Ναταλία τώρα να το κάνει έτσι και ας το περάσει αυτό στο ντούκου», αλλά αργότερα είδα ότι ΔΕΝ το είχε περάσει στο ντούκου και ήθελε και η ίδια να δοκιμάσει την «εξυπνάδα» μου 😉

Αφήστε το με την ησυχία του να δοκιμάσει τρόπους να βάζει από το ένα μπολ στο άλλο αυτά τα τεράστεια φασόλια, να ακουμπήσει τα φασόλια και να πειραματιστεί μαζί τους. Καλό θα είναι να είστε εκεί κοντά να παρακολουθείτε για να μήν τα βάλει στο στόμα (αν το συνηθίζει), αλλά μην τους το πείτε γιατί αν είναι σαν τα δικά μου παιδιά, θα τους φανεί απλά μια φοβερή ιδέα, θα το βάζουν στο στόμα και θα έρχονται να σας το πουν για να «κόψουν» αντιδράσεις 😆

Αν θέλει να βάλει και τα χεράκια του στο τέλος μέσα στα φασόλια, αφήστε το! Είναι άλλωστε κάτι καινούργιο και φυσιολογικό είναι να θέλουν να διασκεδάσουν! Μετά, πείτε του να σας βοηθήσει να τα μαζέψετε, ξεβγάλτε τα, βάλτε τα να μουλιάσουν και την άλλη μέρα κάντε μια ωραία φασολάδα γίγαντες να φάτε και να δει και το μικρό σας τι νόστιμα είναι! 😉

Με αυτό το παιχνίδι, το παιδί μαθαίνει να αδειάζει πράγματα από ένα μέρος στο άλλο. Βοηθά την κίνηση του χεριού που ακολουθεί την κίνηση των ματιών. Σιγά σιγά μπορούμε να βάζουμε όλο και πιο μικρά πράγματα στο μπολ, από φασόλια κανονικά, φακές, ρύζι, μέχρι σιμιγδάλι!

Περιμένω εντυπώσεις 🙂

Επιστημονικά Πειράματα! (3+ χρονών)

Έτσι τα λέει ο Τζώρτζης μου και μπορεί να κάθεται να παίζει με τις ώρες και ΚΑΘΕ μέρα, αν δεν βαριόμουν κι εγώ λίγο να καθαρίζω πολλά μικρά μπολάκια, ποτηράκια, κλπ. Ντροπή μου με λίγα λόγια!

Λοιπόν, είναι δικής μου (σχεδόν) έμπνευσης. Βασικά δικής μου και του αδερφού μου από όταν είμασταν μικρά. Παίρναμε θυμάμαι τότε ένα ποτήρι και βάζαμε ότι μας ερχόταν μέσα. Από απλό νεράκι και οδοντόκρεμα, μέχρι λάδια, απορρυπαντικά και ότι μας έμοιαζε μπλιαχ! Ουκ ολίγες φορές λέγαμε πως θα το πιούμε μετά, μα ευτυχώς καμία δεν το κάναμε! χεχε!

Στη σημερινή του version τι θα χρειαστούμε:
– Τη λαμαρίνα του φούρνου μας
– ρολό χαρτί να καλύψουμε τον πάτο της λαμαρίνας
– σφηνοπότηρα
– μικρά μπουκαλάκια
– πολύ μικρά μπολάκια (εγώ έχω χρησιμοποιήσει τα μπολάκια που φέρνουν το τριμμένο τυρί για τα μακαρόνια από τα delivery)
– νερό
– ξύδι
– σόδα
– διάφορα μπαχαρικά και πράγματα που διαλύονται στο νερό

(εγώ εδώ έχω βάλει αριστερά, τουμερικ, καφέ, αλάτι χοντρό, ζάχαρι και χυμό στο ποτήρι, στα μπουκαλάκια, νερό, στο κέντρο αριστερά λάδι και χαρουπόμελο, στα τρία ποτηράκια ξύδι, και στο δεξι μικρό ταπεράκι, σόδα. Βάζω κι άλλα κάθε φορά)

Τα διάφορα που βλέπετε στην φωτογραφία (κάτι αναδευτήρες, δοκιμαστικοί σωλήνες, γυαλιά κλπ) τα πήραμε με ένα κιτ από το Τζάμπο που είχε και κάτι άλλα μέσα τα οποία περιμένουμε τον αδερφό μου να μας τα εξηγήσει γιατί εμείς είμαστε από χωριό (αυτός έχει και ένα πτυχίο γενετικής, κάτι θα ξέρει). Εκτός από το εφέ πάντως, δεν τα χρειαζόμαστε. Τόσον καιρό δεν είχαμε και μια χαρά έπαιζε το αγόρι μου…

Λοιπόν, βάζετε στα μικρά μπολάκια τα διάφορα μπαχαρικά, καφέ, αλάτι, κλπ. Στα μικρά ποτηράκια βάζουμε ξύδι και σε μερικά άλλα βάζουμε λάδι, εγώ έβαλα σε άλλο νερό, χαρουπόμελο και ότι μου κατεβαίνει. Αυτά με το ξύδι τα αφήνει πάντα για το τέλος που όταν προσθέσει σόδα, αφρίζουν και κάνουν «έκρηξη». Αν έχω βάλει και χρώμα ζαχαροπλαστικής μέσα? Εεεεεε, χαμός!!! 😆

Αφού τα βάζουμε όλα σε μια πρακτική σειρά για το παιδί, το αφήνουμε να πειραματιστεί και να βάλει ότι θέλει μέσα στα μπουκαλάκια, να τα δεί πως διαχωρίζονται, πως αλλάζουν το χρώμα του υγρού, πως μυρίζουν, πως, πως, πως… Και πραγματικά, αδειάζουν κάποια στιγμή όλα τα μπουκαλάκια (εξ ου και το ρολό χαρτιού και το ταψί, η πείρα μου τα έμαθε), και το παιδί συνεχίζει μέχρι να πεις «Άντε αγαπούλα μου, τελείωσες τώρα!» Και σε κοιτάει κάπως έτσι!

Δοκιμάστε το και πείτε μου εντυπώσεις!