Ζω 35 χρόνια!!!

Κάθε χρόνο γράφω στα γενέθλιά μου. Να λοιπόν και φέτος που έχω πάλι γενέθλια. Αναρωτιόμουν αν θα έκανα κάτι σπέσιαλ στα γενέθλιά μου, αλλά δεν είχα την ανάγκη νομίζω. Μάλιστα έλεγα να μην κάνω και τούρτα μιας και κάνω δίαιτα και μετά αυτή που θα μείνει κάπως θα πρέπει να φαγωθεί 😉 Τελικά όμως θα κάνουμε και τουρτίτσα και θα σβήσουμε και τα κεράκια από τρεις φορές και πάνω για να χαρούν και τα ζουζούνια του σπιτιού, να χαρώ κι εγώ που φέτος θα μου τραγουδάει και ο Τζώρτζης αλλά και η Ναταλία 🙂 Δεν είναι και λίγο να σου τραγουδάνε τα δυο σου παιδιά και να σου εύχονται να μεγαλώσεις και να κάνεις άσπρα μαλλιά! Κι εγώ αυτό θέλω άλλωστε. Να μεγαλώσω (τα άσπρα μαλλιά είναι άλλο θέμα που το ξεπερνάμε πολύ πολύ εύκολα βεβαίως βεβαίως)!

Υπάρχει άλλωστε κάτι καλύτερο? Ζω 35 χρόνια! Όχι απλά αναπνέω και υπάρχω, αλλά ζω! Τι σημαίνει αυτό? Ναι μεγαλώνω, ναι θα μεγαλώσω κι άλλο, θα φτάσω τα 40, τα 50, τα 60 (ελπίζω κι άλλο) και θα ασπρίσουν τα μαλλιά μου τελείως και θα είμαι περήφανη για την ηλικία μου και για τα γενέθλιά μου. Γιατί το να μεγαλώνω, σημαίνει οτι ζω και μπορώ να βλέπω και τους δικούς μου να μεγαλώνουν. Να παρακολουθώ την πορεία της ζωής τους κάποια στιγμή από μακριά. Αλλά είναι ευλογία να ζεις. Η εναλλακτική ποια είναι άλλωστε?

Άρα ζω 35 χρόνια! Είμαι μαμά 2 παιδιών που αγαπώ και για τα οποία είμαι περήφανη τόσο μα τόσο πολύ. Το αγόρι μου και το κορίτσι μου, που αγαπώ πιο πολύ κι από μένα, όπως και κάθε μαμά! Που καμιά φορά νιώθω να ξεχειλίζω και να σκάω από το τόσα πολλά όμορφα συναισθήματα τρέφω γι αυτά!  Είμαι σύζυγος του καλύτερού μου φίλου που αγαπώ από τα 18 μου και που ομορφαίνει (τις περισσότερες μέρες) την καθημερινότητά μου! Είμαι κόρη δυο γονιών που με μεγάλωσαν με πολλή αγάπη και αν και καμιά φορά νιώθουν τύψεις που δεν ακολούθησαν το στιλ διαπαιδαγώγησης που επέλεξα εγώ (τότε βλέπετε η μόδα ήταν σε πιο αυστηρά μέτρα), η αλήθεια είναι πως μέσω αυτής και της αγάπης τους έγινα η Λυδία που είμαι τώρα, σωστά? Είμαι αδερφή του 2 χρόνια μεγαλύτερου αδερφού μου, τον οποίο θαύμαζα και θαυμάζω από μικρή (και τον ζήλευα επίσης χιχι) και ο οποίος έχει πλέον κι αυτός την δική του οικογένεια, άρα είμαι και κουνιάδα και θεία. Είμαι νύφη και κουνιάδα, κουμπάρα και κολλητή (με την κουμπάρα). Είμαι blogger και βγάζω εδώ και πόσο καιρό τα σώψυχά μου σε κόσμο που μπορεί ποτέ να μην γνωρίσω, αλλά αυτό με κρατάει «χαλαρή» και δυνατή ώρες ώρες! Είμαι αυτό που είμαι για 35 χρόνια και μου αρέσει!

Χτες, έβαψα τα μαλλιά μου και ένιωσα όπως νιώθουμε άλλωστε όλες όταν κάνουμε μια αλλαγή έστω και μικρή! Και αυτό μου φτάνει! Νιώθω ευγνωμοσύνη επειδή ζω 35 χρόνια! Και την ώρα που θα σβήσω τα κεράκια ξέρω ποια θα είναι η ευχή μου. Αυτή που κάνω κάθε χρόνο από τότε που κατάλαβα τι είναι σημαντικό. Και θα σας την πω, γιατί δεν πιστεύω πως δεν θα πιάσει. Θα ευχηθώ να γεράσω πλάι στον Μάκη και να βλέπουμε με περηφάνια τα παιδιά μας στη δική τους οικογένεια να ευτυχούν!

Ζω 35 όμορφα χρόνια! Αυτό και μόνο θα ήταν αρκετό για να νιώθω τυχερή. Φανταστείτε πως νιώθω λοιπόν που έχω τοοοοοοσα παραπάνω!!! 🙂