Προς διαγνωστικό τεστ… μητρικού γάλακτος!

Αυτό το σούπερ ντούπερ μητρικό γάλα! Μακάρι να θηλάζουν κάποτε ΟΛΕΣ οι μαμάδες! Συνεχώς όλο και καινούργια ομορφότερα νέα για το λευκό αυτό φάρμακο! 🙂

 

Πηγή: http://www.tovima.gr/science/article/?aid=503992

Τα επίπεδα των ανοσοκυττάρων στο γάλα της θηλάζουσας γυναίκας μπορούν να δείξουν την κατάσταση της υγείας τόσο της ίδιας όσο και του βρέφους της, υποστηρίζει μελέτη με ελληνική συμμετοχή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  23/03/2013 05:45

Το μητρικό γάλα αποτελεί χωρίς αμφιβολία έναν φυσικό «θησαυρό» του οποίου η αξία αποδεικνύεται επιστημονικώς ημέρα με την ημέρα. Και όμως συνεχίζει να είναι ένας «θησαυρός» σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητος που κρύβει μέσα του πολλά ακόμη… πλούτη υγείας για τον πληθυσμό, όπως δείχνουν νέα ερευνητικά στοιχεία τα οποία φέρουν μάλιστα ελληνική υπογραφή.

Η επίκουρη καθηγήτρια στη Σχολή Χημείας και Βιοχημείας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας στο Περθ κυρία Φωτεινή Χασιώτου είναι μαζί με την υπόλοιπη Ερευνητική Ομάδα Χάρτμαν για τον Ανθρώπινο Θηλασμό (ο καθηγητής Πίτερ Χάρτμαν ήταν ο πρώτος επιστήμονας που εντόπισε βλαστικά κύτταρα στο μητρικό γάλα πριν από περίπου επτά χρόνια) μια ομάδα… εξερεύνησης ενός από τα σημαντικότερα μεταβολικά όργανα του σώματος, του μαστού και του φυσικού «προϊόντος» που παράγει κάνοντας ένα «δώρο ζωής» στη γυναίκα αλλά και στο βρέφος της. Και η εξερεύνηση έφερε τώρα στο φως μια άλλη άγνωστη πτυχή του «πολυπρόσωπου» αυτού οργάνου. Με μελέτη τους που αναμένεται να δημοσιευθεί σύντομα στην επιθεώρηση «Clinical & Translational Immunology» και την οποία παρουσιάζει σήμερα «Το Βήμα», οι επιστήμονες από την Αυστραλία με κύρια συγγραφέα την κυρία Χασιώτου αναφέρουν ότι ανοσοκύτταρα που εντοπίζονται στο μητρικό γάλα μπορούν να αποτελέσουν δείκτη της υγείας της μητέρας αλλά και του βρέφους της. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι κάποια ημέρα το μητρικό γάλα θα μπορεί να προσφέρει ένα εύκολο, φθηνό, μη παρεμβατικό τεστ για τη διάγνωση λοιμώξεων τόσο της θηλάζουσας γυναίκας όσο και του μωρού της!

Ενας νέος δείκτης λοιμώξεων

Οπως εξηγεί η ελληνίδα ερευνήτρια στο «Βήμα», στο παρελθόν είχαν υπάρξει κάποιες μελέτες οι οποίες διερευνούσαν τα ανοσοκύτταρα του μητρικού γάλακτος. Ωστόσο, οι μελέτες εκείνες είχαν επικεντρωθεί στο πρωτόγαλα (το αραιό, κίτρινο και άκρως πλούσιο σε αντισώματα υγρό που παράγουν οι μαστοί κατά τις τρεις πρώτες ημέρες μετά τη γέννα). «Εμείς αναλύσαμε τόσο το ώριμο μητρικό γάλα όσο και το πρωτόγαλα. Μελετήσαμε γυναίκες κατά τη διάρκεια της γαλουχίας – όταν ήταν υγιείς και όταν είτε οι ίδιες  είτε τα μωρά τους έπασχαν από διάφορες λοιμώξεις – και αναλύσαμε τα επίπεδα των λευκών αιμοσφαιρίων στο μητρικό γάλα».

Συγκεκριμένα οι ερευνητές μελέτησαν 21 γυναίκες –  ορισμένες εξ αυτών εμφάνισαν κάποια στιγμή λοιμώξεις όπως γαστρεντερίτιδες, ωτίτιδες, μαστίτιδες. Ανακάλυψαν ότι μέσα στις δύο πρώτες εβδομάδες από τη γέννα τα επίπεδα των λευκών αιμοσφαιρίων στο μητρικό γάλα έπεφταν δραματικά – στο 1%-2% επί του συνόλου των κυττάρων του γάλακτος – και παρέμεναν σε αυτά τα χαμηλά επίπεδα καθ’ όλη τη διάρκεια της γαλουχίας, εκτός και αν εμφανιζόταν λοίμωξη είτε της μητέρας είτε του παιδιού της.

Σε περίπτωση λοίμωξης τα λευκά αιμοσφαίρια εκτοξεύονταν σε επίπεδα που έφθαναν ως και στο 94% επί του συνόλου των κυττάρων του γάλακτος. Φάνηκε μάλιστα ότι τα επίπεδά τους κάθε φορά εξαρτώνταν από το είδος της λοίμωξης: για παράδειγμα, τα υψηλότερα επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων κατεγράφησαν σε περιπτώσεις μαστίτιδας της μητέρας. Οταν η λοίμωξη είχε πια περάσει, τα ανοσοκύτταρα επανέρχονταν στα προηγούμενα χαμηλά τους επίπεδα. Τι μας δείχνουν με απλά λόγια αυτά τα ευρήματα; Σύμφωνα με την κυρία Χασιώτου «μαρτυρούν πως το μητρικό γάλα μπορεί να αποτελέσει ένα εύκολο και απλό διαγνωστικό μέσο καταγραφής και μέτρησης της υγείας της μητέρας αλλά και του παιδιού».

Επόμενος στόχος το διαγνωστικό τεστ

Μάλιστα η ελληνίδα ερευνήτρια μας πληροφόρησε πως τη στιγμή της τηλεφωνικής συζήτησής μας, εκείνη στην άλλη άκρη του κόσμου, βρισκόταν μπροστά στον υπολογιστή της αναλύοντας νέα αποτελέσματα σχετικά με το αν και κατά πόσον οι διαφορετικοί τύποι ανοσοκυττάρων που εντοπίζονται στο μητρικό γάλα μπορούν να δείξουν όχι μόνο αν υφίσταται λοίμωξη αλλά και τι είδους είναι αυτή κάθε φορά καθώς και αν η λοίμωξη έχει «πλήξει» τη μητέρα ή το μωρό της (μητέρα και βρέφος γίνονται «συγκοινωνούντα δοχεία» κατά το θηλασμό).

Η ειδικός υπογράμμισε ότι πρέπει γενικώς να αναλογιστούμε πως ο μαστός κατά τη διάρκεια της γαλουχίας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μεταβολικά όργανα – είναι χαρακτηριστικό ότι το 25% της ενέργειας της θηλάζουσας μητέρας «επενδύεται» στη δημιουργία γάλακτος – στο οποίο δεν έχει δοθεί η δέουσα σημασία. «Η επιστήμη έχει ασχοληθεί πολύ περισσότερο με τον καρκίνο του μαστού και όχι με τη φυσιολογική λειτουργία του οργάνου, με τις ιδιότητές του όταν είναι υγιές. Οι έρευνές μας δείχνουν πως οι μαστοί και το πολύτιμο προϊόν τους, το μητρικό γάλα, κρύβουν πολλά και θαυμαστά για τους επιστήμονες και όχι μόνο». Ισως λοιπόν στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον η θηλάζουσα γυναίκα να μπορεί να επισκέπτεται τον γιατρό της, να δίνει λίγο από το γάλα της και να λαμβάνει αναφορά για την κατάσταση της υγείας της αλλά και εκείνης του μωρού της. Με τρεις λέξεις: υγρή διάγνωση… εν λευκώ!

ΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
Θησαυρός τα βλαστοκύτταρα του γάλακτος

Η κυρία Φωτεινή Χασιώτου από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας

Η κυρία Χασιώτου και η υπόλοιπη ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας έχουν επίσης θέσει κάτω από το μικροσκόπιό τους τα βλαστικά κύτταρα του μητρικού γάλακτος, τα οποία φαίνεται να είναι άκρως υποσχόμενα για το μέλλον της αναγεννητικής ιατρικής. Αποτελέσματα αυτής της ερευνητικής δουλειάς είχαν δημοσιευθεί στο «ΒΗΜΑSCIENCE» πριν από περίπου ενάμισι έτος («Πηγή βλαστοκυττάρων το μητρικό γάλα», 27.11.2011). Οπως μας ενημερώνει η κυρία Χασιώτου, τα πειράματα της ομάδας προχώρησαν και τα νέα ευρήματα ενισχύουν ακόμη περισσότερο την πεποίθηση σχετικά με τις πολυδύναμες ιδιότητες των βλαστικών κυττάρων του μητρικού γάλακτος. Ενας λόγος παραπάνω για αισιοδοξία, καθώς τα κύτταρα αυτά δείχνουν να ξεπερνούν τους σημαντικούς «σκοπέλους» της ογκογένεσης με τους οποίους συνδέονται τα κατά τ’ άλλα άκρως «εύπλαστα» εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα. Πώς μπορεί να ξεπερνιέται αυτό το μεγάλο εμπόδιο; ρωτήσαμε την ειδικό. Μας απάντησε ότι «τα βλαστικά κύτταρα του μαστού είναι ενήλικα και φαίνεται ότι έχουν υποστεί αλλαγές κατά την ανάπτυξή τους οι οποίες τα κάνουν πολυδύναμα, χωρίς όμως την ίδια στιγμή να τους «χαρίζουν» την ικανότητα να προκαλούν όγκους, όπως συμβαίνει με τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα. Οπως όλα μέχρι στιγμής δείχνουν, η εισαγωγή εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων σε ενήλικα όργανα προκαλεί όγκους, η εισαγωγή όμως ενηλίκων βλαστοκυττάρων σε ενήλικα όργανα δεν συνδέεται με τέτοιους είδους προβλήματα. Μάλιστα πειράματά μας σε ποντίκια επιβεβαίωσαν ότι τα βλαστικά κύτταρα του μητρικού γάλακτος δεν προκαλούν όγκους».

Η Ελληνίδα επιστήμονας εξηγεί ότι ήδη από την εγκυμοσύνη οι μαστοί της γυναίκας αρχίζουν να υφίστανται αλλαγές, οι οποίες συνεχίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του θηλασμού. «Σε όλη αυτή την περίοδο εμφανίζεται αύξηση των πολυδύναμων κυττάρων του μαστού. Οταν η γυναίκα δεν είναι έγκυος, τα βλαστικά κύτταρα είναι λιγότερα από 1%, όταν θηλάζει όμως στο γάλα εντοπίζονται ποσοστά που μπορεί να φθάνουν ως και το 30%». Κατά την κυρία Χασιώτου τα βλαστικά κύτταρα του μητρικού γάλακτος μπορούν να προσφέρουν πλήθος… υπηρεσιών στους ερευνητές, όπως πλήθος υπηρεσιών φαίνεται να προσφέρουν και στα βρέφη των γυναικών που θηλάζουν. «Τα κύτταρα αυτά πρέπει να παίζουν σημαντικό ρόλο στη φυσιολογική ανάπτυξη του βρέφους. Συγχρόνως μπορούν να βοηθήσουν τους επιστήμονες στο να κατανοήσουν καλύτερα τη βιολογία του μαστού και πιθανώς να χρησιμοποιηθούν για θεραπείες ασθενειών. Τα μέχρι στιγμής πρώιμα πειράματά μας δείχνουν ότι μετατρέπονται σε διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους: ινσουλινοπαραγωγά β-κύτταρα του παγκρέατος, ηπατοκύτταρα, νευρώνες και γλοιακά κύτταρα του εγκεφάλου, κύτταρα των οστών και του χόνδρου, λιποκύτταρα, καρδιακά κύτταρα. Βρισκόμαστε σε φάση περαιτέρω ανάλυσης της διαφοροποίησης των βλαστικών κυττάρων του μητρικού γάλακτος και ελπίζουμε να έχουμε καινούργια δεδομένα μέσα στο επόμενο έτος». Μια επιστημονική ελπίδα που… ελπίζεται να έχει άκρως απτή βάση στο μέλλον

.

Advertisement

Για φαντάσου λίγο…!

 

Λοιπόν κλείσε λίγο τα μάτια σου (να σε δω τώρα πως θα διαβάσεις τα υπόλοιπα) και φαντάσου  Φαντάσου λοιπόν πως βρίσκεσαι σε ένα ξένο μέρος στο οποίο δεν μιλάς την γλώσσα. Βασικά στους άλλους αυτά που λες  ακούγονται σαν κραυγές… σαν κλάμα! Και εκεί, έχεις έναν άνθρωπο τον οποίο τον γνωρίζεις καλά και σαν να κάπως σε καταλαβαίνει τις περισσότερες φορές. Σου δίνει σημασία όταν «μιλάς», σε παίρνει αγκαλιά, σε χαϊδεύει, σε φιλά, σε αγαπά και τον αγαπάς! Είναι όλη σου η ζωή!!!

 

Και αφού περάσει λίγος καιρός (αυτός ο καιρός εξαρτάται από τον κάθε αυτόν άνθρωπο), αρχίζεις και καταλαβαίνεις πως αν τον χάσεις, την έχεις βάψει για τα καλά σ’αυτό το μέρος το δυσνόητο, το παράξενο και το καινούργιο. Σ’αυτό το μέρος που κανείς μα κανείς δεν σε καταλαβαίνει! Και ένα βράδυ, ένα βράδυ σαν όλα τα άλλα, αφού κάνετε τις αγκαλιές σας και τα χάδια σας, σε βάζει σε ένα μέρος όπου δεν μπορείς να βγεις  σου αφήνει ένα μικρό φωτάκι, και σε αφήνει μόνη/ο! Είναι η ώρα του ύπνου, και μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν έχει ξανασυμβεί. Στην αρχή, κάνεις λίγο υπομονή. «Που θα πάει? Θα έρθει!», σκέφτεσαι, αλλά τίποτα! Φωνάζεις λίγο, αλλά και πάλι τίποτα. Φωνάζεις ακόμη πιο δυνατά και βάζεις τα κλάματα! Πάλι κανείς!

 

Οι παλμοί σου αρχίζουν και ανεβαίνουν, νιώθεις φόβο, τρόμο και αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι ο μεγάλος σου φόβος γίνεται πραγματικότητα! «Πάει, χάθηκα! Τι θα απογίνω???» Η καρδιά σου πάει να σπάσει! Η πίεση ανεβαίνει στα ύψη και η φωνή σου -είσαι πια σίγουρη ότι- ακούγεται σε όλη την γη! Οι ορμόνες στο σώμα σου κάνουν πάρτι, είσαι σίγουρη πως χάνεσαι. Απόγνωση!

 

Εξαρτάται λοιπόν από το τι έχει στο μυαλό του αυτός ο άνθρωπος της εμπιστοσύνης σας, μπορεί να έρθει μέσα στο δωμάτιο μετά από «αιώνες», όπως σου φάνηκαν. Μπορεί να σε πιάσει αγκαλιά, να σου μιλήσει ήρεμα, μπορεί απλά να σου μιλήσει ήρεμα προσπαθώντας να χώσει κάτι μέσα στα χέρια σου για παρηγοριά, ενώ εσύ προσπαθείς να γραπώσεις το δάχτυλό του, ή να σου βάλει κάτι πλαστικό στο στόμα για να πιπιλίσεις  Μπορεί και να μην έρθει καθόλου! Μετά, ξαναφεύγει! Σε πιάνει τρέλα! «Μα αφού κατάλαβε πως είμαι χάλια, πως τον έχω ανάγκη, γιατί φεύγει πάλι/ γιατί δεν έρχεται???»

 

Σου έρχεται εμετός από το κλάμα, μπορεί και να κάνεις. Συνεχίζεις το κλάμα και αρχίζεις να κουράζεσαι, ώσπου ώρα μετά, με λυγμούς εσωτερικούς, σε παίρνει ο ύπνος και βλέπεις εφιάλτες!

 

Την άλλη μέρα, όλα σαν να μην έγινε τίποτα! Μπερδεύεσαι στην αρχή, αλλά λες, ΟΚ, πάει, πέρασε! Και τότε, έρχεται το βράδυ! Και οι αγκαλιές και τα φιλιά και μετά… ξανά το ίδιο! Δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει, κλαις  ουρλιάζεις από θυμό και απόγνωση, μόνο που το ξέρεις, τελικά δεν θα έρθει. Σου παίρνει λιγότερη ώρα αυτό το βράδυ και τελικά πάλι με κλάματα κοιμάσαι. Και το άλλο βράδυ λιγότερη ώρα, και το παράλλο ακόμη λιγότερο, μέχρι που τελικά το έχεις μάθει το κόλπο. Όσο και να θες να κλάψεις, δεν υπάρχει λόγος. Κανείς δεν ενδιαφέρεται, καμιά διαφορά δεν έχει… Όχι δεν ανεξαρτητοποιήθηκες! Η ανάγκη παραμένει… Γραπώνεις με όλη σου την δύναμη αυτή την κουβερτούλα που σου έδωσαν και δεν την αφήνεις! Είναι το μόνο πράγμα που έχεις συντροφιά. Την ανάγκη που είχες από τον άνθρωπό σου, αναγκαστικά θα την βρεις από αυτό το ύφασμα. Θα περάσουν χρόνια μέχρι να την αφήσεις! Ίσως να την κουβαλάς μαζί σου παντού ή τελικά μπορεί να βρεις άλλο τρόπο να ηρεμείς. Να τρίβεις τα πόδια σου κάτω από το πάπλωμα, το ένα με το άλλο, να χαϊδεύεις μόνη σου τα μαλλιά σου ή το αφτί σου. Βρίσκει ο άνθρωπος τρόπους…

 

Περνάνε τα χρόνια και κάποιοι λένε ότι δεν σου έμεινε κάτι από αυτό! Πάει, το ξέχασες. Δεν θες καν να κοιμάσαι παρέα τους, ακόμη κι ας το ζητήσουν! Είσαι ανεξάρτητη! Δεν θυμάσαι τίποτα πολύ πιθανόν από εκείνα τα βράδια, όμως συνέβησαν! Αν έμεινε κάτι από τότε, κανείς δεν το γνωρίζει, ούτε καν εσύ. Ακόμα και σήμερα που τρίβεις τα πόδια σου, το ένα με το άλλο, για να κοιμηθείς το βράδυ, το θεωρείς… τίποτα! Κι όμως, το πέρασες. Ναι, επιβίωσες. Δεν χάθηκες, δεν πέθανες! Ένιωσες όμως την απόγνωση, την εγκατάλειψη, τον φόβο! Δεν καταλάβαινες τον λόγο. Κατάλαβες πως το κλάμα, δεν προκαλεί το ενδιαφέρον των άλλων. Γιατί? Γιατί ήσουν απλά ένα μωρό και οι γονείς σου αποφάσισαν να σε μάθουν να κοιμάσαι μόνο σου. Το διάβασαν σε κάποιο βιβλίο, σε κάποιο φόρουμ, τους το είπε κάποιος δικός τους. Πείστηκαν πως ήταν για καλό. Για το δικό σου? Για το δικό τους? Δεν έμαθες ποτέ. Έπρεπε να μάθεις να κοιμάσαι μόνη σου. Κι έτσι λοιπόν… έμαθες…

 

Τελευταία ακούω και ξανα-ακούω γονείς που συνεχίζουν την τακτική του Cry It Out (CIO), και χτες έκλεισα τα μάτια μου και μπήκα στην θέση ενός μωρού. Αλήθεια το έχετε κάνει ποτέ κι εσείς? Είναι πολύ γραφικό το κείμενο μου, αλλά ίσως χρειάζεται και κάτι τέτοιο για να καταλάβουμε. Το ξέρω πως είναι δύσκολο κομμάτι ο ύπνος των παιδιών. Ειδικά όταν οι γονείς (και οι δύο) δουλεύουν την άλλη μέρα. Εμείς τον ήσυχο ύπνο, τον λύσαμε με τον κοινό ύπνο. Θηλασμός και κοινός ύπνος. Και πάλι, είναι κουραστικό. Μπορεί να έκανα εναμισι και βάλε χρόνο να κοιμηθώ συνεχόμενες ώρες (στο κάθε παιδί), ΑΛΛΑ δεν μπορούσα να θυσιάσω έστω και 2-3-5 βράδια της ψυχικής ηρεμίας των παιδιών μου, για να είμαι εγώ καλύτερα! Θα πιω περισσότερους καφέδες μέσα στην μέρα, αλλά αυτό είναι δικό μου θέμα! Πάντα υπάρχουν τρόποι! Το γεγονός ότι δεν μπορεί να μιλήσει ένα μωρό να σας πει τι αισθάνεται, ή το γεγονός ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι γι αυτό, δεν είναι λόγος να περάσει κάτι τέτοιο, αλλά είναι και ο βασικός λόγος που τα βιβλία συστήνουν αυτή την ηλικία για να εκπαιδεύσεις ένα μωρό να κοιμάται μόνο του! Στοιχίζει μια τέτοια εκπαίδευση. Στοιχίζει την εμπιστοσύνη του μωρού σας προς εσάς, το δέσιμο που έχετε, την ψυχική του γαλήνη για εκείνα και για πολλά ακόμη βράδια που απλά σιωπά. Δεν αξίζει τον κόπο. Πραγματικά δεν τον αξίζει. Πολλές μου λέτε ότι είστε μόνες σας! Πάρτε μια κοπέλα να σας το κρατήσει λίγο και πάτε κοιμηθείτε λιγάκι μεσημεριάτικα τις μέρες που νιώθετε πως δεν αντέχετε άλλο! Πάρτε την κολλητή σας! Πείτε στον άντρα σας να πάρει ένα ρεπό. Πάτε σε ένα πολύ μικρό σπιτάκι να ζήσετε για να τα βγάζετε πέρα μόνο με έναν μισθό. Με ένα δωμάτιο, δεν σας χρειάζεται άλλο αν κοιμάστε μαζί. Θηλάστε! Κόψτε τα έξω, τα ρούχα, κλπ! Υπάρχουν λύσεις. Είναι θέμα προτεραιοτήτων!!! 😉

 

Για περισσότερες πληροφορίες στο θέμα του CIO, δείτε και άλλα μου άρθρα στα οποία υπάρχουν λινκς από έρευνες και στοιχεία για όσα περιγράφω πιο πάνω:

https://mamalydia.wordpress.com/2012/09/13/giati-ta-mora-den-prepei-na-klaine-oti-kai-na-lene/

https://mamalydia.wordpress.com/2012/05/27/vrefi-klamma-stress-diarkeias/

https://mamalydia.wordpress.com/2012/01/09/pos-na-mathoume-ta-paidia-na-koimountai-my-way/