Monthly Archives: Απρίλιος 2015

38 Απρίληδων!!!

Standard

38

Από μικρή περίμενα πως και πως τα γενέθλια μου! Η μέρα μου, που όλοι με έλουζαν στις ευχές και τα δώρα! Υπάρχει κάτι καλύτερο? Και μετά παντρεύτηκα και περίμενα πως και πως τα γενέθλια του Μάκη, να του κάνω τα δώρα του, να του δώσω τις ευχές του, να του κάνω καμιά εκπληξούλα. Και μετά έγινα μαμά! Και τα ίδια. Τουρτίτσες, εκπληξούλες, πάρτι, συγκινήσεις, χαρούμενες φατσούλες! Αλλά και πάλι, περιμένω πως και πως και τα δικά μου γενέθλια! Είναι η μέρα που σκέφτομαι το πόσο τυχερή είμαι που μεγαλώνω. Γιατί άλλωστε, όπως διάβασα κάπου, «επιστημονικές έρευνες δείχνουν πως όσα περισσότερα γενέθλια έχεις, τόσα περισσότερα χρόνια ζεις!» 😆

Το Σαββατοκύριακο πήγαμε μαζί με παρέα σε ένα πανέμορφο μέρος να μείνουμε για το ΣΚ. Τα παιδιά είχαν παρέα και ένα όμορφο μέρος για να παίξουν κι εμείς χαλαρά. Παρεούλα, κουβεντούλα και το βράδυ που τα κοιμίσαμε, μπιρίμπα που είχαμε καιρό να παίξουμε και κλασικά μας κέρδισαν πάλι οι άνδρες! Την άλλη μέρα μια γαστρεντερίτιδα που ευτυχώς πέρασε σε ένα δίωρο παραλίγο να μας χαλάσει τα σχέδια, αλλά τελικά όλα καλά. Κάναμε βόλτες, ποδήλατο (που είχα χρόνια να κάνω), φάγαμε, ήπιαμε καφεδάκια, διασκεδάσαμε ξανακάναμε βόλτα, και τέλος όταν ήρθε το βράδυ, φύγαμε και μέσα σε λίγα λεπτά, στο πίσω κάθισμα, κοιτούσαμε δύο κοιμισμένα χαρούμενα παιδιά! Το καλύτερό μας! Το βράδυ κοιμηθήκαμε κι εμείς σχετικά νωρίς, αλλά στις 12 και ένα λεπτό που ήμασταν ακόμη ξύπνιοι, ήρθε η πρώτη ευχή από τον αγαπημένο μου άνθρωπο!

Το πρωί, ξύπνησα καθώς με μάλωνε η κόρη μου που χτες το βράδυ είχαμε φάει με τον μπαμπά της κάτι πατάκια (είπαμε να τα εξαφανίσουμε για το καλό των παιδιών μιας και τελείωσαν ή μίνι «διακοπές» μας)! Μετά σκεφτόμουν να σηκωθώ να φτιάξω έναν καφέ να ευχαριστηθώ γενέθλια, και εκεί που έπλενα δόντια, άκουσα τον γιο μου να κάνει εμετό! Σκουπίστηκα γρήγορα γρήγορα και πήγα να τον βοηθήσω. Κάποτε, δεν άντεχα όχι απλά να δω, αλλά να ακούσω ότι κάποιος κάνει εμετό! Τώρα έπρεπε να ξεβουλώσω τον νιπτήρα γιατί είχε βουλώσει! Πρώτο πράγμα που είχα να κάνω σήμερα με την τσίμπλα στο μάτι! Και δεν με πείραζε! Το σίγουρο μάλιστα ήταν, πως η μέρα μου μόνο καλύτερα μπορεί να πάει από δω και πέρα! 😉

Μετά τα 30 λέει αρχίζεις και λειτουργείς με το δικό σου μυαλό! Αλήθεια πρέπει να είναι! Θυμάμαι στα 20κάτι που σχεδίαζα το σπίτι των ονείρων μου! Το είχα βγάλει τριώροφο και 600 τετραγωνικά! Χαχαχα! Και χτες, εκεί που καθόμασταν, έρχεται ένα αυτοκίνητο που αναρωτιόμασταν από μακριά αν είναι Μαζεράτι, Φεράρι, κλπ παρόμοιες μάρκες. Φεύγοντας το βράδυ από το ξενοδοχείο και κοιτάζοντας τα κοιμισμένα μας ζουζούνια, συνειδητοποίησα πως δεν με ενδιαφέρουν πια αυτά. Ούτε τα φοβερά αυτοκίνητα εντυπωσιασμού και ταχύτητας (να μου έλεγες 15 αερόσακους και μεγάλο πορτ μπαγάζ, εκεί θα εντυπωσιαστώ βέβαια!), ούτε τα τεράστια σπίτια (οι τεράστειες αποθήκες, ντουλάπες, ναι!) και ακριβά κοσμήματα. Δεν με ενδιαφέρουν οι μάρκες στα ρούχα και όταν ακούω πως κάποιος ξόδεψε ένα τεράστιο ποσό για κάτι από αυτά, αισθάνομαι ότι είναι λίγο πολύ πεταμένα λεφτά που θα μπορούσαν να πάνε σε κάτι πολύ καλύτερο!

Θα ήθελα να έχω πολυτέλειες στην ζωή μου! Δεν είμαι τελείως βλαμμένη! Θα μου άρεσε να έχω λίιιγο μεγαλύτερο σπίτι για να μπορώ να έχω όλους τους χώρους που χρειάζομαι που ώρες ώρες δεν μας φτάνουν τα ντουλάπια. Θα ήθελα να έχω γκαζόν έξω στον κήπο για να μπορούμε να παίζουμε ποδόσφαιρο και να περπατάμε ξυπόλυτοι, θα ήθελα να έχω και πισίνα και να κάνουμε μακροβούτια με τα παιδιά και τους φίλους τους τα καλοκαίρια, θα μου άρεσε να φέρω δυο φορτηγά τέλειο χώμα για να φυτεύω ότι θέλω στο περιβόλι μας και θα ήθελα να έχω μια πελώρια πέργολα που να χωράει φίλους στα μπάρμπεκιου! Θα ήθελα να έφτιαχνα ένα μεγάλο και πανέμορφο φυσικό κέντρο τοκετού εδώ στη Ρόδο για να έρχονται από όλη την Ευρώπη! Και πιο πολύ απ’ όλα, θα ήθελα να έχουμε αρκετά χρήματα για να πηγαίνουμε κάθε χρόνο ένα μεγάλο ταξίδι σε ένα άλλο μέρος του κόσμου μαζί με τα παιδιά. Να δουν άλλα μέρη, να έχουν αναμνήσεις όμορφες και πολύχρωμες! Ναι βέβαια. Θα μου άρεσαν όλα αυτά! Και σε ποιον δεν θα άρεσαν! Και σκέφτομαι πάντα θετικά πως κάποια στιγμή σύντομα θα συμβούν όλα! Όλα αυτά όμως δεν μου είναι απαραίτητα, ούτε και είναι ο λόγος της ευτυχίας μου 😉

Έχω όλα όσα είναι σημαντικά για μένα! Αυτά, δίχως τα οποία δεν θα μπορούσα να ζήσω! Έχω ένα όμορφο σπίτι με κήπο γύρω γύρω! Έχω την οικογένεια μου που όλοι είμαστε καλά! Δυο παιδιά καλά, έξυπνα, υγειή από τα οποία έχω μάθει χίλια δυο πράγματα και συνεχίζω να μαθαίνω! Και μπόνους, είναι και τα πιο όμορφα παιδιά στον κόσμο! 😉 Έχω έναν σύντροφο στην ζωή μου από τα 18 μου, με τον οποίο έχω παντρευτεί και που αγαπιόμαστε και θαυμάζουμε ο ένας τον άλλον ακόμη! Έχουμε πολύ περισσότερα από τον περισσότερο κόσμο στην γη! Είμαι τυχερή! Αγαπώ και με αγαπάνε. Μπορώ να το πω και να μου το πουν! Μπορώ να πω και να αγωνιστώ για όσα πιστεύω χωρίς να φοβάμαι!

Μετά από 38 Απρίληδες, μπορώ να πω ότι έχω το δικαίωμα να θέλω κι άλλα από στη ζωή μου και να νιώθω πως τα αξίζω δίχως τύψεις. Βασικά όμως, μπορώ να πω ότι έχω ΟΛΑ όσα χρειάζομαι κι ακόμη παραπάνω και είμαι τυχερή γι αυτό. Έχω ότι είναι σημαντικό να έχω και πολλές πολλές πολυτέλειες! Όπως πχ τα γενέθλια που έχω σήμερα! Πολλοί δεν είχαν αυτή την πολυτέλεια! Είμαι σας λέω 38 και είμαι πολύ τυχερή!

Σας αφήνω με το αγαπημένο μου τραγούδι όλων των εποχών! Ένα τραγούδι που σε εμένα βγάζει μια γλύκα και το πόσα λίγα πράγματα χρειάζεται κάποιος για να νιώθει ότι είναι στον παράδεισο. Αρκεί να έχει μέσα του ευγνωμοσύνη και να έχει και ο διπλανός! Πάντα και ο διπλανός! ❤

Advertisement

Ninja Power κεράσματα!!!

Standard

11169954_10152852397767423_6688846287027754339_n

Σήμερα έχει γιορτή ο γιόκας μου! Έχουμε όμως λίγο καιρό που απέχουμε όσο γίνεται τη γλουτένη και τη ζάχαρη και τα πάμε πολύ καλά! Έχουμε βρει χίλια δυο φαγητά που δεν γνωρίζαμε, χίλια δυο γλυκά δίχως αλεύρι και ζάχαρες και μια στις τόσες μόνο το ρίχνουμε και έξω. Όταν πχ οι συμμαθητές του παίρνουν κέρασμα στο σχολείο…

Παρ’ όλα αυτά, σκεφτήκαμε σήμερα να πάρει κεράσματα στο σχολείο που δεν έχουν ούτε γλουτένη αλλά ούτε και ζάχαρη. Είναι φουλ στην υγεία και θα αρέσουν σε όλα τα παιδιά! Η ιδέα βέβαια δεν είναι δική μου, αλλά την έχω δει τριγύρω, στο ίντερνετ, σε facebook groups, κλπ.

Λοιπόν, το κέρασμα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πράσινο μήλο στο κάθε παιδί. ΌΜΩΣ, δεν είναι όποιο κι όποιο. Είναι μήλο… χελωνο-νιτζάκι!!!

Και θα σας δείξω πως τα έκανα εγώ, βήμα βήμα 😉

Αρχικά, πήρα μήλα. χιχι και ξέχασα να τα πλύνω, οπότε αφού έκανα τα πορτοκαλί με το χαρτόνι, το έβγαλα πάλι, τα έπλυνα, τα στέγνωσα και ξανα-ξεκίνησα 😉

Πήρα χαρτόνια στα τέσσερα χρώματα. Κόκκινο, μπλε, μωβ και πορτοκαλί. Έκοψα λωρίδες γύρω στους 23 πόντους, 2 πόντων πάχος και τις κόλλησα γύρω από τα μήλα με κολλητική ταινία.

10923325_10152852400607423_3102248978096701557_n

Μετά, έκοψα μάτια. Σχεδίασα με σχετικά παχύ μαύρο μαρκαδόρο, ένα ζευγάρι μάτια στο χαρτί και μετά πήρα μια κόλλα Α4 και την έβαλα από πάνω οπότε ξεπατίκωνα ουσιαστικά τα μάτια από κάτω. ΔΕΝ ζωγραφίζουμε ακόμη τις κόρες των ματιών. Αυτό το κάνουμε μετά που θα τα κολλήσουμε στα μήλα, αλλιώς θα μας βγουν λιγάκι αλλήθωρα. Μετά, έδωσα τα μισά στη Ναταλία, πήρα κι εγώ τα άλλα μισά και κόψαμε όλα τα ματάκια αφήνοντας να φαίνεται το μαύρο από το μαρκαδόρο (του δίνει πιο καρτουνίστικη όψη).

11074259_10152852400322423_8829228358341849645_n

Αφού κόψαμε τα μάτια (και σας πληροφορώ πως η Ναταλία τέλειωσε την ίδια ώρα που τέλειωσα κι εγώ και μετά ούτε που καταλάβαινα ποιος έκοψε ποια μάτια!), άρχισα να τα κολλάω στις λωρίδες που ήταν στερεωμένες στα μήλα. Εδώ, αυτό που θα προσέξετε, είναι οι εσωτερικές κόγχες των ματιών. Να είναι η μία απέναντι από την άλλη και στην ίδια ευθεία, αλλιώς βγαίνουν σαν να είναι προχειροφτιαγμένα!

10956209_10152852399122423_7828757925166881375_n

11160667_10152852400477423_811694442486808614_n

Και αφού κολλήσαμε όλα τα μάτια, τότε ζωγραφίζουμε και τις κόρες των ματιών και ξαφνικά τα χελωνονιτζάκια ζωντανεύουν!

11008644_10152852399002423_2850958956509202485_n

11156326_10152852397842423_7490208949438592416_n

Άρεσαν πολύ στους συμμαθητές του Γιώργου, οι οποίοι έφαγαν όλοι το μήλο τους και χάρηκαν πολύ με το που είδαν τι τους περίμενε για το διάλειμμα. Πάνω απ’ όλα βέβαια, άρεσαν και στον γιο μου, που με περηφάνια τα πήρε στην τάξη του για να κεράσει 🙂

Χρόνια πολλά σε όλους τους Γιώργηδες σήμερα! Χρόνια πολλά και στον κανακάρη μου! «Όπου Γιώργος, και μάλαμα!» ❤