Τι είναι αυτό το βούτυρο θα ρωτήσετε? Λοιπόν το βούτυρο κλαριφιέ, είναι βούτυρο από το οποίο έχουμε βγάλει την έξτρα υγρασία και τις πρωτεϊνες γάλακτος. Είναι ένα βούτυρο το οποίο αποκτά μεγαλύτερη ημερομηνία λήξης (6 μήνες εκτός ψυγείου και 1 χρόνο εντός) και το οποίο είναι τις περισσότερες φορές αρκετά ανεκτό ακόμη και από αυτούς που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη. Επίσης μεγαλώνει η θερμοκρασία στην οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί πριν καεί και άρα μπορούμε να το χρησιμοποιούμε άφοβα στο μαγείρεμα.
Το κλαριφιέ μπορούμε να το αγοράσουμε έτοιμο (συνήθως τα λιωμένα βούτυρα είναι κλαριφιέ), αλλά μπορούμε να το φτιάξουμε και μόνοι μας αγοράζοντας ένα απλό βούτυρο. Θα σας γράψω λοιπόν εδώ βήμα βήμα πώς να φτιάχνετε κλαριφιέ. Προσωπικά το χρησιμοποιώ σε κάποια φαγητά των παιδιών, και με έχει βολέψει πολύ γιατί το έχω μέσα στο ντουλάπι μου όπου εκεί είναι μαλακό και εύκολο στη χρήση του.
Πως λοιπόν φτιάχνουμε κλαριφιέ: Ξεκινάμε με την αγορά ενός καλού ανάλατου βούτυρου. Εφόσον θα κάνετε αυτή τη διαδικασία κάντε την σε ποσότητα. Τουλάχιστον 1 κιλό. Ανοίγουμε λοιπόν τα βούτυρα και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά.
Αρχίζουν να λιώσουν και θέλουμε να συνεχίσουμε σε σιγανή φωτιά. Κάποιες φορές μπορεί να χρειαστεί να βάλουμε την κατσαρόλα μας σε μικρότερο μάτι.
Καθώς θα αρχίσει να λιώνει και να σιγοβράζει, θα βγάζει αφρό από πάνω. Στην φωτογραφία κάτω, βλέπετε τον αφρό από πάνω και τα στερέα/πρωτεΐνες που έχουν ήδη αρχίσει να κάθονται στον πάτο.
Αυτόν τον αφρό τον μαζεύουμε με ένα κουτάλι και τον αφαιρούμε από το κλαριφιέ μας
Τον αφρό θα τον βάλουμε σε ένα μπολάκι και μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε σε μαγείρεμα ή πάνω σε βραστά λαχανικά πχ. Σχετικά άμεσα όμως, γιατί χαλάει γρήγορα. Είναι πολύ νόστιμος!
Καθώς σιγοβράζει το βούτυρο, θα δείτε πως κάνει κάτι άσπρα κατακάθια (που είδατε και στην φωτογραφία πιο πάνω). Αυτόν τον διαχωρισμό θέλουμε κι εμείς να κάνουμε. Κάθε τόσο όμως, εκεί που σιγοβράζει, κάνει ένα πλουφ (!) και τα κάνει όλα μαντάρα. Άρα, καλό είναι να να προσέχουμε και να βάζουμε πάνω στην κατσαρόλα αυτό το τρυπητό ειδικό για κάτι τέτοια (προσοχή, δεν βάζετε καπάκι γιατί αλλιώς η υγρασία που μένει στο καπάκι, επανέρχεται στο βούτυρο).
Κανένα 40λεπτο περίπου μετά, θα δείτε ότι τα ασπράκια στον πάτο της κατσαρόλας έχουν μαζέψει αρκετά και έχουν αρχίσει να παίρνουν σκούρο μπεζ χρώμα. Μπορείτε να επιλέξετε να παραμείνουν λίγο πιο ανοιχτόχρωμα ή να πάρουν πιο καραμελωμένο άρωμα και να γίνουν πιο καφετί (ανοιχτό καφετί) χρώμα. Εγώ το κάνω στο ανοιχτό μπεζ πάντως. Ταυτόχρονα, έχει αρχίσει και ο αφρός πια να μην βγαίνει τόσο στην επιφάνεια. Σ’ αυτή τη φάση λοιπόν, το κλαριφιέ μας είναι έτοιμο! Παίρνουμε βαζάκια και βάζουμε πάνω ένα σουρωτήρι και πάνω από το σουρωτήρι τουλπάνι ή γάζα διπλωμένη. Χύνουμε το κλαριφιέ μέσα στα βαζάκια.
Ουσιαστικά, θέλουμε να μην περνάει μέσα στο βάζο μας η πρωτεΐνη που ξεφεύγει από τον πάτο.
Εάν ΔΕΝ έχετε δυσανεξία στην λακτόζη, κρατάτε και την πρωτεΐνη γάλακτος σε άλλο βαζάκι και καταναλώνετε επίσης άμεσα σχετικά (καμία εβδομάδα στο περίπου), μέσα σε ομελέτες ας πούμε…
Τα βαζάκια με το κλαριφιέ μας θα τα αφήσουμε να κρυώσουν τελείως πριν βάλουμε το καπάκι, αλλιώς θα μείνει υγρασία μέσα στο βάζο και θα τα χαλάσει.
Αφού κρυώσουν, μπορείτε να τα βάλετε στο ψυγείο και απλά να έχετε εκτός ψυγείου αυτό που χρησιμοποιείτε. Με αυτόν τον τρόπο μεγαλώνει η ημερομηνία λήξης σε έναν χρόνο!!! Προσοχή στην υγρασία. Μην χρησιμοποιείτε βρεγμένο ή λερωμένο κουτάλι για να πάρετε κλαριφιέ μέσα από το βάζο. Θα μουχλιάσει 😉
Λίγες ακόμη πληροφορίες για το κλαριφιέ, μπορείτε να διαβάσετε και εδώ!
Καλά λιωσίματα και καλή σας όρεξη 🙂
Το Blog μιας Μαμας 