Φρουτοπετσάκια ή φρουτορολά DIY!

Υπάρχει ένα γλυκάκι για παιδιά που φτιάχνεται από φρούτα και δεν έχει καθόλου ζάχαρη! Αρέσει στα παιδιά και στο εξωτερικό το γνωρίζουν ως fruit leather. Εδώ, δεν τα έχω βρει πουθενά, οπότε αποφάσισα να τα φτιάξω και έβγαζα και φωτογραφίες κατά τη διάρκεια για να σας το δείξω και να το φτιάξετε κι εσείς! Κάνει 12 ώρες στον φούρνο για να γίνει η αποξήρανση αλλά στους 50 βαθμούς. Μην φρικάρετε, δεν καίει τόσο πολύ και αξίζει τον κόπο. Στα παιδιά αρέσει πολύ και το συστήνω! Τα ονόμασα φρουτοπετσάκια (αν τα αφήσεις ευθείες, ή φρουτορολά αν τα κάνεις ρολάκια 🙂

 

Λοιπόν ξεκινάμε! Έβαλα σε μια κατσαρόλα 1 κιλό κατεψυγμένες φράουλες, 2 ώριμες μπανάνες και 4 αχλάδια! Γέμισα μισή κατσαρόλα.

 

Τα έβρασα μέχρι να μαλακώσουν (ειδικά τα αχλάδια που ήταν σκληρά). Ήταν κάπως έτσι στην όψη.

 

Τα έβαλα όλα στο μπλέντερ μέχρι να λιώσουν τελείως. Αν μου φαινόταν ξινούτσικο το μείγμα, θα έβαζα λίγο μέλι, αλλά ήταν μια χαρά. Να έχετε υπόψιν ότι όταν το αποξηράνουμε, η γεύση θα είναι πιο συμπυκνωμένη, οπότε και πιο γλυκά 😉

 

  

Άφησα το μείγμα να κρυώσει λίγο και προετοίμασα τις λαμαρίνες μου. Χρειάστηκα δυο λαμαρίνες στις οποίες έβαλα διαφανή μεμβράνη (μην ανησυχείτε, ο φούρνος θα είναι μονίμως σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Η λαδόκολλα δεν κάνει στην προκειμένη περίπτωση γιατί κολλάει το μείγμα πάνω στο χαρτί! Απλώνουμε ελαιόλαδο ή λάδι καρύδας πάνω στην μεμβράνη.

 

Ρίχνουμε το μείγμα στις λαμαρίνες και με μια σπάτουλα το ισιώνουμε να είναι παντού ομοιόμορφο και ίση ποσότητα παντού.

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το βάζουμε στον φούρνο στους 50 βαθμούς στον αέρα και τοποθετούμε μια κουτάλα στην πόρτα του φούρνου ώστε να αφήνει μια σχισμή να φεύγει η υγρασία.

 

Μετά από κάποιες ώρες θα αρχίσει να γίνεται πιο λεπτό και να ξεκολλά από την λαμαρίνα. Θα αρχίσει να γίνεται πιο βαθύ κόκκινο και να διαφανίζει. Στις 6-7 ώρες, θα το βγάλετε από το ταψί μαζί με την μεμβράνη, θα τοποθετήσετε νέα μεμβράνη, θα την λαδώσετε και θα αναποδογυρίσετε την μεμβράνη με το φρουτοπετσάκι στην νέα επιφάνεια. Θα ξεκολλήσετε (εύκολα) την πάνω μεμβράνη και θα το βάλετε ξανά στον φούρνο.

 

 

Στην ουσία, θέλουμε να φύγει η υγρασία και αυτό φαίνεται όταν είναι όλο σκούρο. Αυτό το ροζ χρώμα στην μέση του ταψιού, να μην υπάρχει…

 

 

 

 

 

Το βάζουμε στον φούρνο για 6 ακόμη ώρες. Πάντα με την κουτάλα στην πόρτα να φεύγει η υγρασία. Στο τέλος θα έχουμε μια πέτσα που περνάει από μέσα το φως και που δεν κολλάει.

 

 

Κόβουμε λοιπόν σε λωρίδες στο μέγεθος που θέλουμε και είτε τα αφήνουμε σαν πετσάκια, είτε τα κάνουμε ρολάκια. Μετά τα βάζουμε σε αεροστεγές βαζάκι ή τάπερ και τρώμε δίχως τύψεις! Καραμελένια και φρουτένια γεύση, δίχως συντηρητικά, δίχως ζάχαρη, δίχως τίποτα βλαβερό! Εγώ βάζω στο σχολικό κολατσιό των παιδιών ένα ή δύο κομματάκια και χαίρονται 😉

 

 

Μπορείτε να δοκιμάσετε και με μήλα, φρούτα του δάσους, βερίκοκα, και ότι φρούτο ή συνδιασμό σας αρέσει. Και μην ξεχάσετε να μου πείτε πως σας φάνηκε 😉

Advertisement

Αυτόματος και φυσικός ο ρόλος της μαμάς?

 

Δεν είναι λίγες φορές που κάνω την ίδια συζήτηση με κάποια μελλοντική μαμά ή μαμά ήδη! Κατά πόσο δηλαδή χρειαζόμαστε να διαβάσουμε, να ψάξουμε και να μάθουμε για το ρόλο μας ως γονείς. Κάποιες φορές εξηγώ, κάποιες όχι. Αναλόγως το κατά πόσο θεωρώ πως θα βοηθήσει αυτό που θα πω δηλαδή…

 

Θέλω λοιπόν εδώ να εξηγήσω… Ναι, όλα θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και μας βγαίνουν φυσικά και αυτόματα. Αυτό το κλασσικό να ακούμε το ένστικτό μας, την καρδιά μας, την φωνή μέσα μας, κλπ. Που ισχύει, αλλά όχι πάντα! Γιατί όχι πάντα? Γιατί εξαρτάται το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσες και βέβαια εξαρτάται και πολύ το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι τώρα.

 

Είναι για παράδειγμα φυσικό το να γεννήσεις φυσιολογικά. Για κάποιον λόγο όμως, έχουμε φτάσει να έχουμε 60% καισαρικές τομές αντί φυσιολογικού τοκετού στη χώρα μας! Γιατί? Γιατί το περιβάλλον στο οποίο γεννάμε, μας παρακολουθούν σε όλη την εγκυμοσύνη και ακούμε από άλλες μαμάδες, δεν υποστηρίζει τον φυσιολογικό τοκετό. Οπότε το φυσικό και αυτόματο, δεν μας βγαίνει τελικά.

 

Είναι επίσης φυσικός ο θηλασμός. Έλα όμως που οι περισσότερες από εμάς μπορεί να μην θηλάσαμε όταν είμασταν παιδιά (και άρα δεν έχουμε μαμάδες που γνωρίζουν για να μας βοηθήσουν), οι περισσότερες φίλες μας μαμάδες επίσης δεν έχουν θηλάσει (οπότε ούτε αυτές γνωρίζουν να μας βοηθήσουν), και τέλος το μαιευτήριο, ο γυναικολόγος και παιδίατρος (εκτός από λίγες λαμπρές εξαιρέσεις), δεν έχουν ιδέα περί θηλασμού και άρα μας δίνουν οδηγίες αποθηλασμού και όχι θηλασμού. Πάλι το φυσικό και το αυτόματο, κάνει φτερά από το παράθυρο…

 

Το ίδιο λοιπόν συνεχίζεται και στο μεγάλωμα των παιδιών μας. Την σπουδαιότερη «δουλειά» που έχουμε να κάνουμε… Άλλη φωνάζει στο παιδί, άλλη καθόλου! Άλλη δέρνει το παιδί, άλλη καθόλου. Άλλη το τιμωρεί, το απειλεί, το αφήνει να κλαίει για να μάθει να κοιμάται μόνο του, άλλη όχι! Άλλη το αφήνει να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του, άλλη όχι γιατί φοβάται! Άλλη κοιμάται με το παιδί της, άλλη του δίνει έτοιμες κρέμες με ζάχαρη και άλλη φτιάχνει σπιτικό φαγητό. Με λίγα λόγια, άλλη μαμά συμπεριφέρεται με έναν τρόπο, άλλη με εντελώς διαφορετικό. Άλλη την έδερναν όταν ήταν μικρή και την τιμωρούσαν, άρα της βγαίνει φυσικά αυτό. Άλλη δεν είχε φάει ποτέ κρεμούλες έτοιμες και άρα της βγαίνει φυσικό να μαγειρεύει για το παιδί της, κλπ κλπ… Άρα το φυσικό και αυτόματο, είτε είναι τελείως διαφορετικό για την κάθε μαμά, είτε δεν είναι φυσικό και αυτόματο αν κάποιο από τα παραπάνω είναι λάθος. Και το αν είναι σωστό ή λάθος, έρχεται η επιστήμη ευτυχώς να μας το πει!

 

 

Πλέον, ότι πληροφορία ψάξουμε στο internet, υπάρχει διαθέσιμη. Τα πάντα! Θέλεις να μάθεις για την εγκυμοσύνη σου, χιλιάδες πληροφορίες! Για τον τοκετό σου? Το ίδιο. Για το πως να θηλάσεις το μωρό σου. Πληροφορίες κι εκεί! Και πληροφορίες γονεϊκότητας. Υπάρχουν έρευνες, (επιστημονικές έρευνες και όχι θεωρίες του κάθε τύπου που θέλει να πουλήσει ένα βιβλίο), για το κάθε τι. Δεν υπάρχει για μένα η δικαιολογία «μου το είπε ο γιατρός». Αν ένας γιατρός σου πει πως πρέπει να γεννήσεις με καισαρική, μπορείς να ψάξεις να δεις αν όντως ισχύει. Να ζητήσεις μια δεύτερη άποψη. Το ίδιο και αν σου πει ότι το γάλα σου δε φτάνει στο μωρό ή ότι δεν είναι καλό και πρέπει να το κόψεις! Το θεωρώ ανεύθυνο να πιστέψεις το κάθε τι που θα σου πει ο οποιοσδήποτε χωρίς να ψάξεις έστω λίγο τι λένε άλλοι! Αυτό με την εμπιστοσύνη δεν το δέχομαι. Για να κερδίσει κάποιον την εμπιστοσύνη σου, πρέπει να στο αποδείξει και πάλι για κάτι σοβαρό, το τσεκάρεις. Δεν είναι δύσκολο. Τι ποσοστά καισαρικής πχ έχει ένας γυναικολόγος? Ο παιδίατρος του παιδιού είναι πιστοποιημένος σύμβουλος γαλουχίας? Αν όχι, όταν σου πει να κόψεις τον θηλασμό ή να δώσεις συμπλήρωμα, ζήτα βοήθεια από κάποιον με πιστοποίηση!

 

Εκτός από σκέτες πληροφορίες, υπάρχουν και εθελοντικές ομάδες. Γυναίκες και επαγγελματίες υγείας βοηθούν δωρεάν, στηρίζουν και συζητούν διάφορα θέματα/προβλήματα που μπορεί να τύχουν σε μια εγκυμοσύνη, λοχεία και γενικά το μεγάλωμα ενός παιδιού.

 

Ομάδες που μας μαθαίνουν πως μπορούμε να γίνουμε διαφορετικοί γονείς και να μην επαναλάβουμε λάθη παλιότερα. Που μας δείχνουν πως πλέον κάποιες τακτικές παλιές έχουν αποδειχθεί επικίνδυνες, λανθασμένες και προβληματικές για την ανάπτυξη ενός παιδιού.

 

Ομάδες και πληροφορίες λοιπόν… Και γιατί υπάρχουν όλες αυτές οι ομάδες? Είναι η απόδειξη πως κάποια πράγματα ίσως έχουν ξεχαστεί, ίσως απλά έχουν αλλάξει, αλλά δεν μας βγαίνουν πάντα αυτόματα, ούτε φυσικά. Ίσως με προσπάθεια από μέρους μας, να αλλάξει το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και οι εικόνες που θα βλέπουν οι μελλοντικές μαμάδες, να είναι τέτοιες που όλα αυτά θα τους βγαίνουν όντως αυτόματα και φυσικά. Μέχρι τότε, ψάξτε, διαβάστε και μάθετε! Σιγά σιγά, αλλάζοντας την εσωτερική φωνή που μας θυμίζει τα παλιά, αρχίζει μια νέα φωνούλα να μας υπενθυμίζει τα σωστά. Και τότε θα καταλάβετε πως το παιδί σας είναι πολύ σημαντικό και αξίζει να μην αφήσετε τίποτα στη τύχη! Είναι στο κάτω κάτω, το μέλλον του κόσμου όλου! Το λες και αρκετά σημαντικό ε? 😉