Τα δικά μας – τα μεγάλα – κατορθώματα…

Ο Γιώργος μεγαλώνει και δεν παραλείπει να μας το υπενθυμίζει κάθε μέρα! Μόλις έκλεισε 19 μήνες ζωής και κατά τη διάρκεια τους έμαθε ατέλειωτα πράγματα. Έγινε αγοράκι και τον κοιτάμε και μετά κοιταζόμαστε και μεταξύ μας και απλά χαμογελάμε με περηφάνια. Έχει καταφέρει τόσα πολλά και τα τελευταία του κατορθώματα (ή κάποια από αυτά) είναι και τα παρακάτω:

 

• Σκαρφαλώνει όπου βρεί (και η μαμά τρέχει να τον κατεβάσει ή περιμένει καρτερικά από δίπλα για να τον πιάσει σε περίπτωση ελεύθερης πτώσης).
• Ανεβαίνει στο τραπεζάκι της τηλεόρασης και κοιτάει αν τον βλέπω επειδή ξέρει οτι θα του πω «οχι». Μετά (αφού το ακούσει) σηκώνεται όρθιος να κλείσει την τηλεόραση, εφόσον προλάβει, μιας και μετά το «οχι» κατεβαίνει αναγκαστικά.
• Έμαθε να σέρνει αντικείμενα στα οποία μπορεί να ανέβει και να φτάσει εκεί που δεν έφτανε πριν και να πιάσει τα διάφορα που έχει βάλει η μαμά κάπου πιο ψηλά για να μην τα φτάνει (ωχ ωχ, δηλαδή).
• Έχει πάρει μυρουδιά πως αν τραβήξει δυνατά τις ειδικές ασφάλειες που έχει βάλει η μαμά στις πόρτες των των ντουλαπιών, αυτές ξεκολλάνε και οι πόρτες ανοίγουν (και πάλι ωχ ωχ…).
• Μπορεί να κάνει ΟΛΕΣ τις κινήσεις από το τραγουδάκι «αχ κουνελάκι».
• Μισοβάζει τα φαρδιά του παπουτσάκια μόνος του.
• Καταλαβαίνει σχεδόν τα πάντα!
• Θέλει να κάνει ό,τι κι εμείς.
• Τρώει μόνος του με το πιρούνι.
• Κάνει πείσματα και χτυπάει και τα πόδια του κάτω (αυτό πρέπει να είναι στο DNA μας. Δεν εξηγείται αλλιώς)!
• Προσπαθεί να κάνει ποδήλατο.
• Τραγουδάει (δίχως λόγια).
• Κοιμάται περισσότερες ώρες σερι (δεν μιλάω για θαύματα, αλλά σίγουρα περισσότερες ώρες).
• Χορεύει και μας δείχνει να κάνουμε παλαμάκια και να τον κοιτάμε που χορεύει.
• Μιλάει στο τηλέφωνο.
• Κάνει ολόκληρο αγώνα για να μην του ξαναβάλω πάνα (τί θα γίνει μ’αυτό;)!
• Βγάζει μόνος του την πάνα (το πρωί το έκανε και στο κρεβάτι και ξαφνικά ένιωσα κάτι ζεστό να κυλάει στο πόδι μου)!
• Πίνει νερό από το ποτήρι και δεν το ρίχνει όλο πάνω του.
• Παίζει με την πλαστελίνη.
• Μετά από λίγη ώρα που παίζει με κάποιο παιχνίδι, μας δείχνει να παίξουμε κι εμείς. Αν αρνηθούμε, νευριάζει και κλαίει ή συνεχίζει για ΠΟΛΛΗ ώρα να μας το ζητάει (και μ’αυτό τί θα γίνει αλήθεια;).
• Πολύ λίγα παιχνίδια του αρέσουν πλέον. Προτιμάει οτιδήποτε δικό μας (ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑ)! Έχω σπάσει το κεφάλι μου για καινούργιες δραστηριότητες αλλά και πάλι μόνο για λίγο απασχολείται…
• Ανοιγοκλείνει την θήκη του DVD-player και βάζει μέσα DVD (ευτυχώς από εφημερίδες) τα οποία έχουν καταγδαρθεί.
• Ανοίγει τις πόρτες (πλέον τις κλειδώνω).
• Κάνει τσουλήθρα μόνος του.
• Προχωράει προς τα πίσω.
• Κάνει γύρω γύρω και του αρέσει που ζαλίζεται.
• Όταν είναι σκαρφαλωμένος κάπου και του πώ να πηδήξει να τον πιάσω, ανοίγει τα χεράκια του και αναφωνώντας «αααααααα» πλαφ πέφτει πάνω μου!
• Κάνει γιόγκα (σκύβει, ακουμπάει το κεφάλι του κάτω, παραμένουν τεντωμένα τα ποδαράκια του και… σηκώνει τα χέρια του από το πάτωμα.
• Μας χαιδεύει και μας δίνει φιλάκια και όταν είναι πολύ χαρούμενος, τρέχει πάνω μας και μας αγκαλιάζει.
• Όταν βαρεθεί, μου φέρνει το τηλεκοντρόλ, κάθεται στην πολυθρόνα και ζητάει να του βάλω Bob (ο μάστορας), αν και ακόμα και την Ντόρα (που την προτιμάει) Bob την λέει…

 

Είμαστε ακόμη λίγο πίσω στο κεφάλαιο ομιλία, αλλά θα τα καταφέρουμε και μ’ αυτό σύντομα. Ακόμη λέει πολύ λίγα. Προτιμάει να μας δείχνει αυτά που θέλει ή να λέει τα πράγματα ως έχουν, αλλά με την δική του γλώσσα. Περιμένουμε να μιλήσει στη δική μας γλώσσα και να καταλάβουμε τις σκέψεις του καλύτερα. Για την ώρα χαιρόμαστε με όλα τα παραπάνω. Σημειώστε ότι – σίγουρα – πολλά θα τα έχω ξεχάσει, μιας και σας λέω αλήθεια πως είναι το παιδί θαύμα! Αντικειμενικά! 😀

 

Υ.Γ. Για όποιον ενδιαφέρεται, το αγαπημένο του φαϊ είναι η μπανάνα. Δίνει και το βασίλειό του για μια μπανάνα!

Advertisement

Σημαντικοί σταθμοί στην ανάπτυξη του παιδιού

Δίχως πολλά πολλά, μόνο με λίγες φωτογραφίες, έτσι για να φανταστούμε ή να θυμηθούμε τα στάδια ανάπτυξης του μωρού μας! Φαίνεται πως ασχολούμαστε με τους «σταθμούς» αυτούς όσο τους προσμένουμε να έρθουν στη ζωή του μωρού μας και για όσο διάστημα τους βιώνει (ή καλύτερα, τους βιώνουμε μαζί του!) Μετά κατά κάποιον τρόπο τους «ξεχνάμε». Είναι όμως σημαντικοί και σηματοδοτούν τη διαδρομή που κάνει ένα βρέφος μέχρι να γίνει «παιδάκι»!  

Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο και στη συνέχεια στα τοξάκια next (επόμενο) ή previous (προηγούμενο) για να δείτε τις φωτογραφίες. Στο τέλος θα σας μετεφέρει σε ένα μενού προβολών με ποικίλο περιεχόμενο. Απολαύστε ό,τι σας ενδιαφέρει…

http://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=91771

 

Εγώ πάντως, το σταθμό ή στάδιο ανάπτυξης  που … κοιμάται όλο το βράδυ το έζησα μόνο πριν 2 βράδια (18μιση μηνών) – και τί ωραία που ήταααααααααν! 😀

Σπρώξε – Τράβα

Μετάφραση: Χρύσανθος Θεοχάρης

Πηγή: http://http://www.babycenter.com/0_pushing-and-pulling_12482.bc?scid=mbtw_post16m_2w:28&pe=2Uuq0Uu

 

 

Αν το μωρό σας βρίσκεται στο στάδιο που προσπαθεί να μάθει να περπατάει, τότε τα παιχνίδια που σπρώχνονται και σέρνονται είναι τα πλέον κατάλληλα γι’ αυτό. Τέτοια παιχνίδια συνδυάζουν τις ικανότητες που έχει αναπτύξει μέχρι τώρα, όπως το να ανασηκώνεται απ’ το πάτωμα και να πιάνεται από κάπου για να σταθεί όρθιο, με την ικανότητα που τόσο έντονα προσπαθεί σ’ αυτό το στάδιο να αναπτύξει, δηλαδή το να μπορέσει να κινηθεί σε όρθια θέση, με άλλα λόγια να περπατήσει.

Τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά που είναι αρκετά μεγάλα ώστε να μπορεί να τα σπρώχνει από όρθια θέση αποτελούν εξαιρετική επιλογή. Ψάξτε για κάτι που να διαθέτει ψηλό και στέρεο πλαστικό χερούλι για να μπορεί να το σπρώχνει άνετα καθώς και κάθισμα για να κάθεται. Τα παιχνίδια που κάνουν θορύβους τραβώντας τα ή σπρώχνοντάς τα είναι άλλη μια καλή επιλογή γι’ αυτή την ηλικία. Το μακρύ χερούλι βοηθάει το μωρό να ισορροπεί και να σταθεροποιείται καθώς πηγαινοέρχεται. Τα πλαστικά καροτσάκια τύπου σουπερμάρκετ είναι άλλη μια καλή ιδέα. Καθώς το μωρό σας αρχίζει και αποκτά την αίσθηση της ισορροπίας και μαθαίνει να κυκλοφορεί όρθιο, μπορείτε να του πάρετε κάποιο παιχνίδι-ζωάκι που σέρνεται να το πηγαίνει βολτίτσες.

 

 

ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΣ (ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΣΦΙΓΚΤΗΡΩΝ)

Μόνικα Μιχαηλίδου, Παιδίατρος

Πηγή: http:www.paidiatros.com/MAIN/1,0,1582,264-Diakopi-tis-panas-Eksaskisi-eleghoy-ton-sfigktiron.aspx
Τα παλαιότερα χρόνια το πλύσιμο των παιδικών πανών ήταν μια κοπιώδης και χρονοβόρος εργασία για την μητέρα. Γι’αυτό και η ηλικία έναρξης της εξάσκησης ελέγχου των σφιγκτήρων ήταν 9-12 μηνών.

 

Σ’αυτή την ηλικία ένα βρέφος δεν αντιλαμβάνεται τί αναμένεται από αυτό και γιατί. Έτσι ο φροντιστής μάθαινε να ‘‘διαβάζει‘‘ το παιδί και το έβαζε στο γιογιό σε τακτά διαστήματα με την ελπίδα ότι θα πετύχει την ούρηση ή την αφόδευση!  Αυτό όπως αντιλαμβάνεστε χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια και χρόνο εκ μέρους του  φροντιστή.  Ο ρόλος του παιδιού ήταν βασικά παθητικός.

 

Σήμερα όμως, με τις πάνες μίας χρήσης , τα πλυντήρια και τα στεγνωτήρια ρούχων, είναι πιο απλό να περιμένουμε μέχρι το παιδί να μπορεί να ελέγχει τους σφιγκτήρες του, να είναι έτοιμο νοητικά για να καταλάβει τί του ζητούμε και να ωριμάσει ψυχολογικά και συναισθηματικά για να αντιληφθεί τις διαστάσεις αυτού του νέου επιτεύγματος!

 

Αυτό συνήθως συμβαίνει μεταξύ 18-30 μηνών (1½ – 2½ ετών). Ειδικοί έχουν καθορίσει τον μέσο όρο ηλικίας για τον έλεγχο των σφιγκτήρων κατά την διάρκεια της ημέρας στους 28.5 μήνες και τον μέσο όρο ηλικίας για τον έλεγχο των σφιγκτήρων της νύχτας στους 33.3 μήνες.  Ο έλεγχος της αφόδευσης (κακά) επιτυγχάνεται πριν τον έλεγχο της ούρησης επειδή ο μυϊκός σφιγκτήρας που ελέγχει την αφόδευση ωριμάζει πριν τους μύες που ελέγχουν την ούρηση.

Τα κορίτσια συνήθως μαθαίνουν την χρήση της τουαλέτας πριν τα αγόρια.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΗΝΑ ΠΡΟΣ ΜΗΝΑ

Βιβλιαράκι «Οι πρώτοι μήνες φροντίδας και αγάπης» της Libero

Πηγή: http://www.paidiatros.com/MAIN/1,0,1748,264-Anaptyksi-Mina-pros-Mina.aspx

Δείξτε του το δρόμο και ακολουθήστε τις ανάγκες του.  Αυτό το χρόνο η παρουσία σας είναι ιδιαίτερα σημαντική στη ζωή του μωρού σας.

Οι μήνες περνούν και το μωράκι σας αλλάζει.  Μαζί του αλλάζουν και οι ανάγκες, οι απαιτήσεις, οι συνήθειες, οι ικανότητες και τα πράγματα που το ευχαριστούν.  Η σωστή ενημέρωση θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα το μωρό σας.  Όταν ξέρετε τί θα περιμένετε να δείτε και να αντιμετωπίσετε, θα είστε καλύτερα προετοιμασμένη.  Σε καμία περίπτωση μην πιέσετε το μωρό σας να κάνει περισσότερα πράγματα από αυτά που σας δείχνει ότι μπορεί, φροντίζοντας συγχρόνως να του δίνετε συνεχώς ερεθίσματα και αφορμές εξέλιξης.  Ο ρόλος σας είναι δύσκολος και μαγευτικός όπως κάθε τι το ανθρώπινο και το φυσικό.

1^ος Μήνας

Πρόκειται για τις εβδομάδες της πρώτης προσαρμογής.  Το μωρό βλέπει μόνο αχνές σκιές, μπορεί να συγκεντρώσει την προσοχή του, όταν πλησιάσετε το πρόσωπο σας στα τριάντα τουλάχιστον εκατοστά, να στρέψει το βλέμμα τους προς το μέρος σας όταν σας ακούει ενώ το πρώτο χαμόγελο οφείλεται σε συσπάσεις του προσώπου του.  Τα γεύματα του αποτελούνται αποκλειστικά από γάλα κάθε τρεις περίπου ώρες, συχνότητα που τηρείται και κατά τη διάρκεια της νύχτας.  Δεν είναι σε θέση να στηρίξει το κεφαλάκι του, προτιμά ακόμη την εμβρυική στάση, έχει σφιγμένες τις γροθιές του και συχνά σφίγγει δυνατά ότι του βάλετε στην παλάμη.

2^ος Μήνας
Το μωρό αρχίζει να ελέγχει τις κινήσεις των ματιών και τους μυς του προσώπου του ενώ μπορεί να ανοιγοκλείνει το στόμα του προσπαθώντας να μιμηθεί την ομιλία σας και να σκάει πιο συνειδητά χαμόγελα.  Πού και πού τεντώνει το κορμάκι του και μπορεί για 1-2 δευτερόλεπτα να στηρίξει το κεφαλάκι του αν δοκιμάσετε να το σηκώσετε όταν είναι ξαπλωμένο ανάσκελα.  Τα γεύματα του μπορεί να γίνουν πιο τακτικά και αν είστε τυχερή μπορεί να μη χρειάζεται να το ταΐζετε μέσα στη νύχτα.

3^ος Μήνας
Το κορμάκι του έχει πια ξεκουλουριαστεί, τα ποδαράκια και οι παλάμες του μένουν απλωμένα και ανοιχτά, θα αντιλαμβάνεται και θα δείχνει περιέργεια για το περιβάλλον του.  Αναγνωρίζει το μπουκάλι του και ανασηκώνει το κεφάλι του που μπορεί πλέον να γυρίζει αριστερά και δεξιά.  Είναι σημαντικό αυτή την εποχή να το φροντίζει ένας μόνο άνθρωπος, ιδανικά εσείς γιατί η εναλλαγή των προσώπων το κουράζει και του δημιουργεί ανασφάλεια.

4^ος Μήνας
Το μωρό σας μπορεί πλέον να βάζει δύναμη στα χέρια του και να στηρίζεται στους αγκώνες του.  Αλλάζει με ευκολία πλευρό όταν κοιμάται ή όταν είναι ξύπνιο.  Μπορεί και κάθεται αρκετή ώρα στο ριλάξ για να παίξει, του αρέσουν τα χρωματιστά παιχνίδια που κρατάει μόνο του στα χέρια του και που δεν παραλείπει να τα βάλει στο στόμα του για να τα γνωρίσει καλύτερα.  Γελάει πολύ όταν παίζετε και ζητάει να το παίρνετε αγκαλιά.

5^ος Μήνας
Αναγνωρίζει πια όλα τα μέλη της οικογένειας και τους χαμογελάει συνειδητά, ενώ μπορεί να κλάψει σε αγνώστους ή να αισθανθεί αναστάτωση και να εκφράσει το φόβο του.  Εδώ αρχίζει και η περίοδος του απογαλακτισμού και η γνωριμία του με τις κρέμες και το κουτάλι.  Μια πολύ αγαπημένη του συνήθεια θα γίνει να πιάνει τα ποδαράκια του και να τα φέρνει στο στόμα του όταν είναι ξαπλωμένο ανάσκελα ή ακόμη και όταν κάθεται.

6^ος Μήνας
Από αυτή την ηλικία δυσαρεστείται όταν το ξαπλώνετε και προτιμά να μένει καθιστό, ακόμη και να στηρίζει για λίγο μοναχό του το σώμα του.  Η πλατούλα του θα είναι ακόμη καμπουριασμένη και μετά από λίγο θα γέρνει μπροστά και θα ξαπλώνει μόνο του.  Εκτός από το γέλιο και το κλάμα βγάζει πλέον και άναρθρες κραυγές, ενώ τώρα μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με τις ενοχλήσεις για τα πρώτα του δοντάκια.

7^ος Μήνας
Το μωρό σας αποκτάει την ευχέρεια να κρατάει από ένα διαφορετικό αντικείμενο στο κάθε χέρι και αν του πέσει κάτι το αναζητά και ψάχνει μόνο του να το βρει.  Οι ενοχλήσεις και η σιελόρροια συνεχίζονται και τα ούλα του είναι ερεθισμένα.  Βρείτε του παιχνίδια που μπορεί να δαγκώνει και να παρηγορείται.  Συνήθως τα μωρά αυτής της ηλικίας δείχνουν έντονα την αγάπη τους για το νερό και πλατσουρίζουν ευτυχισμένα όταν τα κάνετε μπάνιο.

8^ος Μήνας
Αναγνωρίζει το όνομά του, κάνει προσπάθειες για να φάει μόνο του, ενώ έχει αρχίσει να μπουσουλάει προς τα εμπρός και προς τα πίσω, πηγαίνοντας σε όλα τα πιθανά και απίθανα σημεία του σπιτιού.  Όταν το κρατάτε όρθιο επάνω στα γόνατά σας, το μωρό θα τινάζεται και θα χορεύει ενθουσιασμένο, δοκιμάζοντας τη δύναμη και την αντοχή των ποδιών του.  Η διατροφή του περιλαμβάνει μερίδες από πρωτεΐνες, γαλακτοκομικά, φρέσκα φρούτα και λαχανικά.

9^ος Μήνας
Η αντίληψή του για τις έννοιες «μαμά» και «μπαμπάς» γίνεται πιο συγκεκριμένη, κινεί με ακρίβεια τα χέρια του, χρησιμοποιεί μεμονωμένα τα δάχτυλά του, συγκεντρώνει με μεγαλύτερη ευκολία την προσοχή του στα παιχνίδια και αρχίζει να μιμείται όσο μπορεί τις λέξεις που του υποδεικνύετε.  Σε αυτή τη φάση προετοιμάζεται για να περπατήσει και του αρέσει να έρχεται μπουσουλώντας προς το μέρος σας.

10^ος Μήνας
Το μωρό καταλαβαίνει κάποιες λέξεις που του λέτε, ξέρει να χτυπάει παλαμάκια, να κρατάει κάποιο αντικείμενο στο χέρι, να χαιρετάει και να στέλνει φιλάκια.  Κρατάει μόνο του το ποτηράκι του για να πιει και γαντζώνεται μόνο του από τα έπιπλα για να στηριχτεί στα πόδια του.  Αν το κρατήσετε όρθιο και το βοηθήσετε, θα κάνει μερικά βηματάκια χωρίς όμως να ισορροπήσει σωστά.

11^ος Μήνας
Μπορεί και σηκώνεται εύκολα όρθιο από μόνο του και επιχειρεί τα πρώτα του βήματα καθώς στηρίζεται στα έπιπλα.  Πέφτει και ξανασηκώνεται μόνο του και σε αυτή τη φάση τα πιο ζωηρά παιδάκια χρειάζονται επίβλεψη για να μη χτυπήσουν λόγω κακής ισορροπίας και πτώσεων.  Επιλέγει τα παιχνίδια του, είναι πιο κοινωνικό και συνεργάσιμο, μαθαίνει να προσφέρει κάτι αν του το ζητήσετε.

12^ος Μήνας
Οι πρώτες λέξεις, που είναι πολύ σημαντικές στην καθημερινότητά του, κάνουν την εμφάνισή τους.  Του αρέσει να παίζει με παιχνίδια που θα τα σέρνει και θα τα τραβάει.  Πολλά παιδάκια έχουν ήδη περπατήσει αλλά χρειάζονται ακόμη βοήθεια, ενθάρρυνση και προτροπή.  Έχετε πια σταματήσει να μαγειρεύετε ειδικά για το μωρό, το οποίο μασουλάει με ευκολία τις μικρές μπουκιές του.  Η οδοντοφυΐα του συνεχίζεται και μπορεί να έχουν κάνει την εμφάνισή τους έως και οκτώ δοντάκια.

12 ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

 

Συνοπτική απόδοση: Χρύσανθος Θεοχάρης

Πηγή (στα Αγγλικά): http://askdrsears.com/html/6/T061500.asp

Έχετε υπόψη σας τα εξής σημαντικά:

* Η αυτοεκτίμηση είναι το διαβατήριο του παιδιού σου για μια ζωή με καλή ψυχική υγεία και κοινωνική ευημερία.

* Η εικόνα που έχει για τον εαυτό του είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα στον κόσμο. Μια κακή εικόνα για τον εαυτό του συχνά οδηγεί σε προβληματικές και ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

* Το να διαθέτει κάποιος υγιή και θετική εκτίμηση της (όποιας) προσωπικής του αξίας δεν αποτελεί στοιχείο ναρκισσισμού και αλαζονείας. Αντίθετα, σημαίνει πως έχει ρεαλιστική εικόνα των θετικών και αρνητικών πλευρών της προσωπικότητάς του.

Θέλεις να αποκτήσει το παιδί σου τη σωστή αυτοπεποίθηση; Τότε,

1. Εφάρμοσε τη μέθοδο ανατροφής Attachment Parenting, η οποία ενθαρρύνει την αλληλο-προσκόληση γονιών και βρεφών ή πολύ μικρών παιδιών. Κύρια έκφραση αυτής της προσκόλλησης είναι ο μάρσιπος που δίνει τη δυνατότητα στο γονιό να «φοράει» το παιδί του και να είναι έτσι άμεσα διαθέσιμος, πράγμα που προσφέρει στο παιδί την απόλυτη αίσθηση ασφάλειας.

2. Βελτίωσε τη δική σου αυτοπεποίθηση. Ενας γονιός που στερείται αυτοπεποίθηση σαν άτομο είναι πολύ δύσκολο να καλλιεργήσει αυτοπεποίθηση στο παιδί. Απ’ την άλλη, η παροχή γονικής φροντίδας έχει θεραπευτικό χαρακτήρα – βοηθάει το γονιό να αποκτήσει ο ίδιος αυτοπεποίθηση.

3. Γίνε ένας θετικός καθρέφτης. Η εικόνα του παιδιού για τον εαυτό του διαμορφώνεται κυρίως απ’ αυτό που διαισθάνεται πως οι άλλοι – πρώτιστα οι γονείς του – πιστεύουν γι’ αυτό. Τί βλέπει το παιδί σου στον «καθρέφτη» των αντιδράσεων σου; Θετική ή αρνητική εικόνα; Αν βλέπει θετική εικόνα, τότε θα δέχεται με προθυμία τις εισηγήσεις σου για διόρθωση των αρνητικών σημείων του.

4. Να παίζεις με το παιδί σου. Πολλά θα μάθεις για σένα και για το παιδί σου μέσα απ’ το παιχνίδι. Με το να του αφιερώνεις χρόνο για παιχνίδι τού περνάς το μήνυμα πως αξίζει να του αφιερώσεις χρόνο, πως το θεωρείς πολύτιμο.

5. Να απευθύνεσαι στο παιδί σου με το όνομά του. Το όνομά του είναι ταυτισμένο με τον εαυτό του και την προσωπικότητά του. Εξάλλου, ο τρόπος που αναφέρεις το όνομά του σε συζητήσεις με τρίτους, του στέλνει μηνύματα για το τί νοιώθεις γι’ αυτό και πόση αξία έχει για σένα.

6. Εφάρμοσε την αρχή της «μεταφοράς» επιδόσεων από κάτι το απλό σε κάτι πιο περίπλοκο. Τί σημαίνει αυτό; Όταν επαινείς το παιδάκι σου για το πόσο καλά τα καταφέρνει σε μικρολεπτομέρειες (π.χ. τακτοποίηση παιχνιδιών, «βοήθεια» να στρώσετε «μαζί» το κρεβατάκι του, κλπ.), αυτό θα το ενθαρρύνει να δοκιμάσει και να πετύχει καλές επιδόσεις σε μεγαλύτερα πράγματα μεγαλώνοντας.

7. Προετοίμασε το παιδί σου για επιτυχίες. Βοήθησέ το να αναπτύξει ταλέντα και δεξιότητες. Ενθάρρυνέ το να κάνει πράγματα, να δοκιμάσει ξανά και ξανά για κάτι που βλέπεις πως έχει τις δυνατότητες και τα «φόντα» να πετύχει και να διακριθεί. Λίγη πειθαρχία δεν βλάφτει. Βρές τη χρυσή τομή ανάμεσα στην ενθάρρυνση και το – σωστό και θετικό – «σπρώξιμο». Και τα δυο χρειάζονται σε σωστές δόσεις και αναλογίες. Προσοχή όμως: Δόστου να καταλάβει πως η αγάπη σου γι’ αυτό είναι αδιαπράγμάτευτη και δεν επηρεάζεται ούτε απ’ τις επιδόσεις του σε κάτι που δοκιμάζει, ούτε απ’ τα λάθη του, ούτε ακόμα και απ’ τις αποτυχίες του.

8. Βοήθησε το παιδί σου να αποκτήσει γνώση και σύνεση στο σπίτι του πριν βγει «έξω» και έρθει αντιμέτωπο με τη γνώση «του δρόμου» και του «πεζοδρομίου». Πολλοί θεωρούν «πολιτικά όρθό» να μη διδάξουν τις δικές τους αρχές και αξίες στο παιδί, προτιμώντας να το αφήσουν να τα μάθει «μόνο του» όταν θα είναι σε θέση. Δυστυχώς, στις περιπτώσεις αυτές αυτό που στην πραγματικότητα γίνεται τελικά είναι να αφήνεται το παιδί έρμαιο των όποιων επιδράσεων τύχει να συναντήσει στο δρόμο του. Είναι δυνατόν να «ρίξεις» ένα πλοίο στη θάλασσα χωρίς πηδάλιο και πυξίδα και να περιμένεις να φτάσει σε κάποιο προορισμό; Δηλαδή, με κάποιο τρόπο κάπου θα φτάσει – μα σε ξέρα, μα σε υπήνεμο λιμάνι με τη βοήθεια του «Λιμενικού», μα στα χέρια πειρατών, μα στο βυθό, μα…! Αν οι γονείς δεν καθοδηγήσουν το παιδί τους, τότε ποιός είναι ο ρόλος τους; Όλοι οι ποικιλώνυμοι «απέξω» είναι με το παραπάνω πρόθυμοι να γίνουν οι καθοδηγητές του χωρίς καμιά «πολιτικά ορθή» διάθεση να παραχωρήσουν στους «άλλους» την ευκαιρία να στρατολογήσουν στις δικές τους τάξεις ένα έρμαιο των ρευμάτων.

Οι ενημερωμένοι γονείς καθοδηγούν το παιδί τους ενώ παράλληλα έχουν το σπίτι ανοιχτό στα άλλα παιδιά. Κρατούν την κατάσταση υπό τον έλεγχό τους και με διακριτικότητα «φιλτράρουν» τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα. Σταδιακά, αυτό το «φιλτράρισμα» θα μπορέσει να το κάνει το ίδιο το παιδί με τα δικά του φίλτρα και κριτήρια.

9. Ξεχάστε τις ετικέτες. Οι γονείς έχουν την τάση να κολλούν ετικέττες στα παιδιά τους. «Το παιδί μου είναι κακοφάγανο», «ιδιότροπο», «φιλάσθενο», το παιδί μου «πάντα» κάνει αυτό ή εκείνο, κ.ο.κ. Πέρα απ’ τη δόση υπερβολής που κατά κανόνα συνοδεύει τον χαρακτηρισμό-ετικέττα, το μεγάλο πρόβλημα είναι το ότι το παιδί είναι το πρώτο που αποδέχεται την ετικέττα και παίζει με επιτυχία το ρόλο που του έχουν «αναθέσει» οι γονείς του – και τον παίζει με τη συνεργασία όλης της οικογένειας. Ψάχνει για ταυτότητα και οι γονείς τού κάνουν τη μεγάλη χάρη! Τί κρίμα! Η ψυχολογική ζημιά που γίνεται στο παιδί είναι μεγάλη και συχνά το συνοδεύει για όλη του τη ζωή. Συμβουλή: Αν πρέπει οπωσδήποτε να κολλήσεις στο παιδί σου ετικέττες, τότε δόστου τουλάχιστον καλύτερες, θετικές ετικέττες να φορέσει, τέτοιες που να εκφράζουν σωστά την προσωπικότητα του, δηλαδή ενθαρρυντικά σχόλια για κάθε τί καλό που προσπαθεί να δημιουργήσει.

10. Παρακολουθήστε τις σχολικές επιδράσεις πάνω στο παιδί σας. Τα σχολεία μπορούν να αποβούν πολύ βλαπτικά για την ψυχική υγεία του παιδιού. Παιδιά και δάσκαλοι από κάθε καρυδιάς καρύδι κάνουν το σχολείο ένα πραγματικό χωνευτήρι θετικών και αρνητικών επιδράσεων. Οι αρχές και οι αξίες που του έδωσε/δίνει το σπίτι δοκιμάζονται σκληρά στην αρένα του σχολείου. Αυτό ταρακουνάει το παιδί και του δημιουργεί σύγχυση. Γι’ αυτό, χρειάζεται στενή παρακολούθηση απ’ τους γονείς, καλή επικοινωνία με τους δασκάλους απ’ τη μια και με το παιδί απ’ την άλλη. Είναι σ’ αυτή την ηλικία που το παιδί σας διαμορφώνει, σε μεγάλο βαθμό, τη συνείδησή του. Σας χρειάζεται πολύ και πρέπει να είσαστε δίπλα του.

11. Ανάθεσε αρμοδιότητες στο παιδί σου. Τα παιδιά χρειάζονται να κάνουν διάφορες δουλειές, γιατί με το να προσφέρουν βοήθεια μέσα στο σπίτι αποκτούν αυτοπεποίθηση και αφομοιώνουν αξίες. Τα κάνει να αισθάνονται χρήσιμα και σημαντικά, ενώ ταυτόχρονα τα βοηθάει να διοχετεύουν την ενέργειά τους σε αποδεκτές συμπεριφορές – και βέβαια αποκτούν δεξιότητες που θα αποδειχτούν πολύτιμες στο μέλλον.

12. Ενθάρρυνε το παιδί σου να εκφράζει τα συναισθήματά του, όχι να τα συσσωρεύει. Η συσσώρευση συναισθημάτων δεν βοηθάει κανέναν, ούτε το ίδιο και ούτε τους γονείς. Άνετη έκφραση συναισθημάτων δεν σημαίνει ελευθερία για εκρήξεις και συγκρούσεις. Βοήθησε το παιδί σου να συνηθίσει σε μια ελεγχόμενη έκφρασή τους. Σιγά σιγά θα φτάσει να διακρίνει από μόνο του πότε και πώς θα πρέπει να τα εξωτερικεύει και πότε να τα ελέγχει – όχι όμως και να τα «θάβει». Σε όλα αυτά, βέβαια, το δικό σου καλό παράδειγμα θα βοηθήσει πολύ.

 

Ανάπτυξη του Παιδιού (ιστοσελίδα)

Μια ιστοσελίδα με πληροφορίες και ιδέες για την ανάπτυξη των παιδιών μας, απο τον πρώτο μέχρι τον εξηκοστό τους μήνα!

 

http://www.anaptyksi.gr/contents/geniko.php