Οι μπαμπάδες και ο θηλασμός!

 

 

Χτες βράδυ μόλις είχα κοιμίσει τα παιδιά και βγήκα από το δωμάτιό τους και βρήκα τον Μάκη να μιλάει στο τηλέφωνο με τον αδερφό του. Έχουμε ένα νέο ανιψάκι σχεδόν 1 μήνα και η μαμά του θηλάζει αποκλειστικά από την μέρα που γέννησε! Μιλάμε κάποιες φορές από το τηλέφωνο για μερικές μικρο-δυσκολίες με τον θηλασμό και χτες τα δύο αδέρφια, οι δύο μπαμπάδες μιλούσαν στο τηλέφωνο. Ο αδερφός του Μάκη ρωτούσε και ο Μάκης απαντούσε.

 

«Φυσιολογικό είναι ρε συ κάποιες μέρες να θηλάζει το μωρό σχεδόν όλη μέρα. Μπορεί να κάνει Μαραθώνιο θηλασμό. Έτσι γίνεται! Θηλάζει το μωρό περισσότερο για να παράγει και η μαμά περισσότερο γάλα γιατί χρειάζεται το μωρό περισσότερο γάλα τώρα που μεγαλώνει. Ζήτηση και παραγωγή! Χαχα ναι!»

 

Χαμογελούσα μόνη μου! Ο Μάκης ο νεαρός άντρας που ερωτεύτηκα, έγινε μπαμπάς, ήταν πρόθυμος να μάθει για τον θηλασμό, με θαύμαζε που θήλαζα και με ευχαριστούσε για το δώρο που έκανα στα παιδιά μας, με διάβαζε και με άκουγε πολλές φορές που μιλούσα για τον θηλασμό σε μέλλουσες και νέες μαμάδες και τελικά, έμαθε κι αυτός!

 

Και ξέρετε τι γίνεται σιγά σιγά? Όλο και περισσότερες μαμάδες θηλάζουν, όλο και περισσότερες μαμάδες μιλάνε και μαθαίνουν για τον θηλασμό. Παλιά οι μαμάδες γνώριζαν τον θηλασμό από τις μαμάδες τους, τις φίλες, ξαδέρφες, θείες, αδερφές. Και ήξεραν πως να θηλάσουν τα παιδιά τους όταν ερχόταν η ώρα. Τώρα όμως δεν το έχουμε πια αυτό. Αρχίζουμε και έχουμε όμως μια άλλου είδους στήριξη. Πολλές μαμάδες εθελοντικά βοηθούν άλλες μαμάδες. Μέσα από ομάδες, στην γειτονιά σε συζητήσεις διάφορες, αλλά υπάρχει και κάτι διαφορετικό στις σημερινές οικογένειες. Υπάρχει και ένας μπαμπάς, ο οποίος δεν είναι απλά θεατής όπως ίσως παλιότερα, αλλά έχει γνώμη, βοηθά την μαμά παίρνει και ο ίδιος αποφάσεις και ανησυχεί κι αυτός με την μαμά. Μαθαίνει όμως επίσης.

 

Έτσι άρχισαν και οι μπαμπάδες να μαθαίνουν για τον θηλασμό. Να γνωρίζουν τα καλά του θηλασμού, να ακούνε τις γνωστές δυσκολίες από άλλες μαμάδες και τις γνωστές δικαιολογίες από γιατρούς και γνωρίζουν τι να απαντήσουν. Συζητάνε οι μπαμπάδες μεταξύ τους. Λένε διάφορα. Λένε και για τον θηλασμό πια! ΑΠΙΘΑΝΟ??? Ένας μπαμπάς μπορεί να μιλήσει σε έναν νέο μπαμπά ή σε έναν μελλοντικό μπαμπά για τον θηλασμό κι αυτός με την σειρά του να ηρεμήσει, να μιλήσει με την γυναίκα του, να την βοηθήσει ή έστω να μην την δυσκολέψει με το δικό του άγχος στο ταξίδι αυτό του θηλασμού!

 

Τι είπα πριν? απίθανο? Εννοώ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!! Αυτόν τον μπαμπαδο-σύμμαχο στο ταξίδι του θηλασμού αχ πόσο μου αρέσει να βλέπω ότι υπάρχει! Και πόσο μα πόσο περήφανη ένιωσα όταν άκουγα τον άντρα μου να μιλάει για τον θηλασμό χρειάζεται να σας το πω? Ε, Απίστευτα ΠΟΛΥ! 🙂

Advertisement

Μαμά και Μπαμπάς

 

Μετά από τρία χρόνια καταφέραμε να βγούμε σ’ αυτές τις διακοπές μας στην Χαλκίδα. Αρκετές φορές, κοιμίσαμε τα μικρά και βγήκαμε έξω με τον παππού και την γιαγιά να κάνουν babysitting και βασικά με τη Ναταλία να μην ξυπνήσει ούτε μια φορά και να τρέχουμε άρον άρον στο σπίτι! Και ναι, μια από αυτές τις νύχτες πήγαμε και σε μπαράκι και γυρίσαμε πίσω στις 3+! Αυτό είχε να συμβεί 6 και κάτι χρόνια! Και ξανανιώσαμε λιγάκι νέοι!

 

Ίσως έφταιγε και η παρέα μας, που ήταν ζευγαράκι πιο νέο από μας και που ετοιμάζονται να παντρευτούν. Και ήρθε η συζήτηση για το πότε θα κάνουν παιδιά, και κατά πόσο έτοιμοι νιώθουν (ειδικά ο άντρας), κατά πόσο καλοί γονείς θα γίνουν και αν θα βαριούνται τα παιδιά τους όπως καμιά φορά βαριούνται και τα δικά μας! Χαχα! Δικές τους ερωτήσεις, δεν κάναμε ανάκριση 😉

 

Και δεν θέλαν να μας πιέσουν και πολύ -είπαν-, γιατί λογικά δεν θα θέλαμε να μιλάμε για παιδιά κλπ. Να και κάτι που σίγουρα κάποιοι δεν γνωρίζουν. Πως ποτέ μα ποτέ δεν βαριέσαι να μιλάς για παιδιά και ειδικά για τα δικά σου! Ποτέ! Ίσα ίσα που πιέζεις τον εαυτό σου να μην μιλήσει άλλο, γιατί δεν θέλεις να καταλάβουν όλοι (όσοι ακόμη δεν το έχουν καταλάβει δηλαδή), πως το βασικό σου ευχάριστο θέμα, είναι τα παιδιά, η εξυπνάδα τους, ο τρόπος που τα μεγαλώνεις, ο θηλασμός, τα σχολεία και γενικά ότι αφορά τα παιδιά!

 

Θα έρθει η ώρα που το επόμενο βήμα μετά τον γάμο σας, θα είναι να τον ολοκληρώσετε με το δημιούργημα πλασμένο από εσάς τους δύο. Ένα πλασματάκι μισό ο ένας και μισό ο άλλος σε ένα. Ένα πλασματάκι που μπορεί να ερωτευτείτε από την πρώτη ματιά, ή που μπορεί να σας πάρει μερικές μέρες για να καταλάβετε πως η ζωή σας έχει αλλάξει τελείως! Προς το καλύτερο, βεβαίως βεβαίως!

 

Μα μου αρέσει η ζωή μου αυτή τη στιγμή. Είναι γεμάτη και ξέρω πως ένα παιδί θα μου κόψει την ελευθερία που έχω…

 

Αααααχ! Πως εξηγείς σε κάποιον που δεν έχει κρατήσει ποτέ στα χέρια του το δικό του παιδί, που δεν έχει κοιτάξει στα μάτια του και που δεν έχει νιώσει την δύναμη των συναισθημάτων που θα του δώσει αυτό το παιδί, πως την ελευθερία αυτή δεν στην παίρνει το παιδί, αλλά την ανταλλάσσεις εσύ με προθυμία γιατί πλέον, αυτό το παιδί είναι πιο σημαντικό από κάθε τι άλλο. Πως ναι, υπάρχουν στιγμές που σου λείπει κάτι από την προ παιδιών εποχή, αλλά με τίποτα δεν την προτιμάς κιόλας.  Πως να το πεις δίχως να μειώσεις ταυτόχρονα αυτό που ζουν τώρα, δίχως να φανείς υπερβολικός, δίχως να νομίσουν ότι πια απλά δεν έχεις «ζωή»? Πως να πεις με λίγα λόγια, ότι καλά αυτά που έζησες πριν τα παιδιά, εμπειρίες ήταν στο κάτω κάτω και όμορφες στιγμές, αλλά το νόημα της ζωής το βρήκες όταν έκανες το δικό σου παιδί? Για πείτε?

 

Μα θα είμαι καλός πατέρας? Θα μου αρέσει να είμαι μαμά?

 

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το πρώτο βασικό. Από τη στιγμή που θα γίνεις μπαμπάς και μαμά, δεν θα σε ενδιαφέρει να είσαι και τίποτα άλλο (εκτός βέβαια από σύζυγος και σύντροφος του ανθρώπου που αγαπάς)! Και ναι, αν αποφασίσεις πως θέλεις να είσαι καλός μπαμπάς και καλή μαμά, αν αφήσεις το παιδί να σε καθοδηγήσει μαζί με το ένστικτο και την αγάπη που θα έχεις γι αυτό, αν δεν ακούς κανέναν άλλον παρά μόνο αυτά, θα είσαι τέλειος μπαμπάς και τέλεια μαμά!

 

Όταν βλέπω ζευγάρια να παντρεύονται να κάνουν τα όνειρα του γάμου τους, την ευτυχία στα πρόσωπά τους εκείνη την μέρα με τα τόσα σχέδια και όνειρα που έχουν υποσχεθεί πως θα πραγματοποιήσουν μαζί, πάντα συγκινούμαι. Όχι επειδή εκείνη η στιγμή είναι τόσο συγκινητική, αλλά γιατί νομίζουν πως εκείνη την στιγμή ζουν την απόλυτη ευτυχία. Κι όμως, ακόμη τα καλύτερα είναι να έρθουν. Ξεκινάει ένα ταξίδι και ακόμη δεν το γνωρίζουν, ακόμη πιο όμορφο… Και ναι, αυτό, μου φέρνει δάκρυα στα μάτια!

 

Το δικό μου ταξίδι ξεκίνησε πριν σχεδόν 18 χρόνια με την γνωριμία μου με τον Μάκη! Δεν το ήξερα τότε. Ένας έρωτας ήταν, έγινε σχέση, μακροχρόνια σχέση και το αποκορύφωμά της (νόμιζα) πως ήταν ο γάμος. Αλλά μετά ήρθε ο Γιώργος και τότε κατάλαβα ότι οτιδήποτε είχα σχεδιάσει και ονειρευόμουν για την ζωή μου πριν τον Γιώργο, ήταν πολύ μικρό σε σύγκριση με το να είμαι απλά η μαμά του. Μετά ήρθε και η Ναταλία, επειδή θέλαμε αδερφάκι για τον Γιώργο, αλλά τελικά έπρεπε να γνωρίσουμε κι αυτό το μικρό κοριτσάκι για να ολοκληρωθεί η οικογένειά μας! Μέσα σε λίγα χρόνια, η αγάπη μας τριπλασιάστηκε, η υπομονή μας επίσης και ο εγωισμός μας μειώθηκε!

 

Διακοσμήτρια με χρήματα και πελάτες πολλούς ονειρευόμουν να γίνω. Ο Μάκης να φτιάξει την αυτοκρατορία του μέσω των κομπιούτερ και τις γλώσσες προγραμματισμού που γνωρίζει… Τώρα, θέλω να είμαι μια καλή μαμά, και ο Μάκης να μπορεί να μας προσφέρει όσα χρειαζόμαστε και ταυτόχρονα να είναι ο μπαμπάς που θα εμπνεύσει τα παιδιά του! Γιατί? Επειδή δεν έχουμε πια δική μας ζωή? Έχουμε! Σ’ αυτήν την ζωή έχουμε δύο υπέροχα πλάσματα! Όταν έχεις έναν θησαυρό δίπλα σου, γιατί να ψάχνεις να τον βρεις αλλού?

 

Και αυτό λοιπόν καλοί μου φίλοι, είναι το να είσαι μαμά και μπαμπάς! Γίνεσαι λιγότερο «ελεύθερος», αλλά μέσα σε μια στιγμή γίνεσαι πολύ πολύ «πλούσιος»! 🙂

Φούστες, μπαμπάς και γιος!

Ο λόγος για έναν μπαμπά που αποφάσισε να φοράει φούστα για να δυναμώσει όπως λέει και ο ίδιος τον γιο του, ο οποίος ενώ ήθελε να φοράει φορεματάκια, ντρεπόνταν…

 

Διαβάστε το άρθρο και πείτε μου τη γνώμη σας. Εγώ… δεν έχω αποφασίσει αν θα ήμουν αρκετά cool να κάνω κάτι τέτοιο ή να δεχτώ από τον Μάκη να το κάνει. Από την άλλη ψάχνομαι να καταλάβω αν θα έπρεπε ή όχι. Κατά πόσο ένα παιδί σ’αυτήν την ηλικία είναι έτοιμο να πάρει τέτοιου είδους αποφάσεις που οι γονείς θα καλοδεχτούν και θα δυναμώσουν… Τείνω προς το όχι…

 

Πηγη: http://www.lifo.gr/now/world/15212

 

Ο πατέρας της χρονιάς

Ένας άντρας φοράει φούστες για να υποστηρίξει τον 5χρονο γιο του που προτιμάει τα φορέματα

«Ο πεντάχρονος γιος μου θέλει να φοράει φορέματα. Δεν ήθελα να πείσω τον γιο μου να μην φοράει φορέματα και φούστες» δήλωσε στο γερμανικό περιοδικό EMMA ο γερμανός Nils Pickert. «Επειδή δεν μπορούσε να βρει φίλους στο Βερολίνο με αυτή τη συμπεριφορά και μετά από αρκετή σκέψη, είχα μόνο μια επιλογή: να δυναμώσω για τον μικρό μου και να φορέσω κι εγώ φούστες.»

 

Αρχικά ο γιος του Pickert δίσταζε να φορέσει φορέματα δημόσια, φοβούμενος ότι θα αντιμετωπίσει απόρριψη από τους συμμαθητές του στο νηπιαγωγείο, γράφει το Gawker. Όλα όμως άλλαξαν όταν ο πατέρας του μια μέρα αποφάσισε να βγει ντυμένος με γυναικεία ρούχα και έκανε μια κάτοικο της περιοχής να μείνει τόσο έκπληκτη που έπεσε με τα μούτρα πάνω σε ένα φανάρι.

 

«Ο γιος μου ξεκαρδίστηκε στα γέλια,» λέει ο Pickert «και την επόμενη μέρα έβγαλε από τη ντουλάπα ένα φόρεμα. Στην αρχή το φορούσε μόνο τα σαββατοκύριακα, μετά και στο νηπιαγωγείο. Ναι, είμαι από αυτούς τους πατέρες που προσπαθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με τις αρχές τις ισότητας. Δεν είμαι από τους ψευτο-διανοούμενους που μιλάνε για ισότητα και δικαιοσύνη και μόλις γεννιέται το παιδί τους γυρνάνε στην ασφάλεια και στα κλισέ των φύλων.»

 

Χρόνια πολλά μπαμπάδες!!!

 

Εκλογές σήμερα! Πολλά μπορεί να αλλάξουν στην Ελλάδα μας, πολλά μπορεί να μείνουν ίδια. Ελπίζω αυτά που χρειάζονται να αλλάξουν, να βρουν τρόπο θετικής αλλαγής και όσα χρειάζονται αλλαγή να ξεκολλήσουν από την στασιμότητα του φόβου και να αλλάξουν σελίδα.

 

Ευτυχώς, που για ορισμένα πράγματα μπορώ να χαίρομαι που μένουν ίδια. Όπως για παράδειγμα την αγάπη και την περηφάνια που νιώθω για τον μπαμπά των παιδιών μου και τον θαυμασμό και λατρεία που νιώθουν αυτά για τον μπαμπάκα τους (μπαμπίνγκι τον έβγαλε η Ναταλία)!

 

Ότι ο Μάκης είναι ο μεγάλος μου έρωτας, αυτό το γνωρίζετε πολλοί από σας που με διαβάζετε συχνά… Το ότι είναι η δύναμη και το κουράγιο πίσω από τις διάφορες φιλοσοφίες μου για το μεγάλωμα των παιδιών το έχετε επίσης διαβάσει ή και φανταστεί κάποιες. Το ότι τα δυο μικρά μας τον αγαπούν το καθένα με τον δικό του τρόπο και για τους δικούς τους λόγους είναι κάτι που το διαβάζω εγώ καθημερινά… στα ματάκια τους! Όταν τον πρήζουν με το που έρχεται από την δουλειά και πριν κάτσει, ή φάει, του λένε το οτιδήποτε, πέφτουν πάνω του, κυλιούνται μαζί του, παίζουν ξύλο, κρυφτό, φωνάζουν, μοιράζονται το φαγητό του από το πιάτο του, κρέμονται από την έκφρασή του… εγώ το διαβάζω στα μάτια τους!

 

Όταν κάποτε σκεφτόμουν οτι θα μου άρεσε για άντρας μου και όταν τον φανταζόμουν σαν μπαμπά, κάπως έτσι τον φανταζόμουν και χαμογελούσα. Βέβαια τελικά μου βγήκε ακόμη καλύτερος! Είμαι πολύ τυχερή που τον έχω για άντρα κοντά 8 χρόνια (hint: σε 2 μέρες έχουμε επέτειο γάμου by the way αγαπούλα!), αλλά τα παιδιά μου είναι πολύυυυυ πολύ τυχερά που τον έχουν για μπαμπά! Η κόρη μου θα έχει ένα υπέροχο πρότυπο για να επιλέξει αργότερα σύντροφο και ο γιος μου έχει το καλύτερο πρότυπο  για να γίνει κι αυτός ένας άντρας σαν τον μπαμπά του!

Μπαμπά των παιδιών μου, ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!

Χρόνια πολλά και σε όλους τους μπαμπάδες 🙂

Χρόνια πολλά και στον δικό μου μπαμπάκα!!! 🙂

Κυριακή – Γιορτή του ΠΑΤΕΡΑ!

 

Εδώ και χρόνια οι μπαμπάδες άλλαξαν! Η πατρική εικόνα θέλει τους μπαμπάδες με ένα παιδί αγκαλιά, με ένα μωρό κοιμισμένο στον ώμο τους! Τα μεγάλα τους χέρια δεν τα φοβούνται πια τα παιδιά, γιατί πια δεν χτυπάνε, αλλά χαιδεύουν και παίζουν με τα παιδιά τους! Είναι τρυφεροί, ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους, όταν γυρνάνε στο σπίτι τα παιδία τρέχουν στην αγκαλιά τους και πολλές φορές ρωτάνε όλο προσμονή, αν τους έφεραν κάτι από τη δουλειά! Βοηθούν στο άλλαγμα της πάνας, κάνουν μπάνιο τα μικρά τους, τα ντύνουν, τα ταΐζουν και τους μαθαίνουν τα πιο «άγρια» παιχνίδια. Πάνω απ’ ολα, τους μαθαίνουν πως είναι οι μπαμπάδες και τους δείχνουν ένα αντρικό πρότυπο διαφορετικό από αυτό των παππούδων μας και ίσως και κάποιων σημερινών μπαμπάδων…

     Και αφού η αγκαλιά τους και η πατρική τους ματιά δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από αυτή της μαμάς, έχουν κερδίσει κι αυτοί επάξια τη δική τους μέρα. Τη γιορτή του πατέρα!

Καλέ μου άντρα και μπαμπά των παιδιών μου, χρόνια σου πολλά! Να σε χαίρονται τα παιδιά σου και να τα χαίρεσαι κι εσύ!

Μπαμπά μου, χρόνια σου πολλά! Να μας χαίρεσαι και να σε χαιρόμαστε, παππού πια! 🙂

Μπαμπάδες, που ίσως διαβάζετε, και σε σας πολλά πολλά χρόνια και ευχές!

Μανούλες, να χαίρεστε τους μπαμπάδες σας και τους μπαμπάδες των παιδιών σας! Μην τους ξεχάσετε!!!

Όσο περισσότερο με τον μπαμπά, τόσο πιο έξυπνο!

Οι περισσότερες ώρες με τον μπαμπά αυξάνουν την εξυπνάδα και τις πιθανότητες επιτυχίας του παιδιού, ιδίως του αγοριού.

Άλλο ένα ενδιαφέρον άρθρο απ’ την εφημερίδα «Καθημερινή» που αναφέρεται σε μια πρόσφατη διεθνή επιστημονική μελέτη. Λέει το άρθρο, ανάμεσα στ’ άλλα:

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Evolution and Human Behavior» (Εξέλιξη και Ανθρώπινη Συμπεριφορά), σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία New Scientist, δείχνει επίσης ότι οι πιο μορφωμένοι μπαμπάδες έχουν ακόμα πιο θετική επίδραση στα παιδιά τους σε σχέση με τους λιγότερο μορφωμένους -όταν οι υπόλοιπες συνθήκες του περιβάλλοντος είναι ίδιες.

Αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο. Θα το βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/12/2008_259815