Δώρο καταστροφής!!!

 

Πριν χρόνια, είχε πέσει στην αντίληψή μου, ένα πολύ έξυπνο δώρο. Ήταν φτιαγμένο από μια μαμά για τον γιο της και μου είχε αρέσει πολύ. Είχα σκεφτεί ότι είναι το ωραιότερο αγορίστικο δώρο και ήθελα να θυμηθώ να το φτιάξω στον γιο μου, όταν θα φτάσει σε ηλικία να μπορεί να διαβάσει μόνος του. Και το θυμήθηκα!!! Τώρα βέβαια το συστήνω και σε κορίτσια! Είδα πόσο άρεσε στην κόρη μου καθώς το έφτιαχνα στον αδερφό της (ήταν φοβερή και το κράτησε μυστικό για πολλές μέρες), η οποία με έβαλε να της υποσχεθώ πως όταν ξέρει να διαβάζει κι αυτή, θα της φτιάξω ένα ίδιο!

 

 

Το ωραίο και περίεργο αλλά και πολύ ευχάριστο για τα παιδιά, είναι το γεγονός ότι ενώ τις περισσότερες φορές, τους λέμε να προσέχουν τα πράγματά τους και να μην τα χαλάνε με αυτό το δώρο, τους λες το ακριβώς αντίθετο! Τους δίνεις ένα ημερολόγιο και τους γράφεις μέσα πως θα το καταστρέψουν! Εδώ είναι και το αρχικό ποστ που είχα κάνει πριν χρόνια!

 

Αγόρασα λοιπόν ένα τελείως κλασικό μαύρο ημερολόγιο και άρχισα να γράφω μέσα διάφορους τρόπους που μπορεί να καταστρέψει ο γιος μου το ημερολόγιο που κρατάει στα χέρια του. Πράγματα όπως, να μουτζουρώσει με στυλό μέχρι να αρχίσουν να σκίζονται 5 σελίδες, ή να ρίξει σάλτσα από το φαγητό σε κάποια σελίδα, σαπούνι, λάδι, κλπ. Να πατήσει με το αυτοκίνητο μαζί με τον μπαμπά του όλοι το ημερολόγιο, να παίξει ποδόσφαιρο, να το δέσει στο ποδήλατο και να το κάνει βόλτες στο χωράφι καθώς αυτό σέρνεται στο χώμα, να το χρησιμοποιήσει για φτυάρι, να το ψαλιδίσει με ένα μεγάλο ψαλίδι, να φτύσει σε στόχους σε κάποιες σελίδες, να κάνει και δικές του ιδέες, να το δαγκώσει, να το πάρει και στο σχολείο να κάνει καταστροφές και με τους συμμαθητές του και πολλά άλλα, μέχρι να φτάσει στο τελευταίο όπου θα κάνει μπάνιο με το ημερολόγιο! χαχαχαχα 😆

 

Στην αρχή δεν το πίστευε ο γιος μου. Μετά πήγε να στεναχωρηθεί στην δεύτερη τρίτη αποστολή όταν άρχισε να χαλάει, αλλά μετά έπιασε το νόημα και άρχισε να το χαίρεται και να μην σταματά να παίζει!

 

«Μαμά, εσύ το έφτιαξες?» με ρώτησε. Όταν του είπα ναι, απάντησε «Είναι τέλειο!!! Είσαι φοβερή! Το ξέρεις???» Ε, μάλλον του άρεσε αρκετά, λέω 😉

Advertisement

Ο ρατσισμός του παιχνιδιού!

 

Τρώω αρκετό ψάξιμο για να βρω τα δώρα των παιδιών τα Χριστούγεννα και αμέσως μετά για τα γενέθλια. Στόχος μου είναι, παιχνίδια που να μην χρειάζονται μπαταρίες, εκτός αν αυτές κάνουν κάτι δευτερεύον, αλλά και πάλι, το δίχως μπαταρίες μου αρέσει ακόμη περισσότερο.

 

Ψάχνω για κάποιο παιχνίδι που να βάζει το παιδί σε σκέψη, σε δημιουργικό πνεύμα, κάτι να του μάθει, κάτι να του κεντρίσει την φαντασία (εκεί διαφωνούμε και με τον άντρα μου που θεωρεί ότι το παιχνίδι πρέπει να είναι για παιχνίδι και στα γούστα του παιδιού, και το εκπαιδευτικό παιχνίδι απλά να τους το πάρεις εκτός γιορτών. Ας μην κάνουμε όμως τον ίδιο διάλογο και τώρα!). Ψάχνω από σελίδες στο ίντερνετ κυρίως και μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων για πιο φτηνές λύσεις αν υπάρχουν. Όπως και να το κάνουμε, υπάρχει και το οικονομικό στη μέση…

 

Τα παιδιά μου είναι 7 και 4! Αγόρι και κορίτσι! Και φέτος συνειδητοποίησα για ακόμη μια φορά, πόσο ρατσιστικά αντιμετωπίζουν οι περισσότερες βιοτεχνίες παιχνιδιών τα παιδιά, ανάλογα με το φύλο τους! Και περιττό να σας πω πόσο ωραιότερα παιχνίδια έχουν τα αγόρια από τα κορίτσια! Πιο hands-on να το πω? Δημιουργικά, με σκέψη, με ικανότητες. Δηλαδή, πραγματικά να φρίξεις! Ειδικά στην Ελλάδα, γιατί από εξωτερικό μπορείς να βρεις πολλά όμορφα και για τα κορίτσια, με ανεβασμένο το κόστος βέβαια, μιας και αν θες το κορίτσι σου να μάθει και κάτι άλλο πλην των συνηθισμένων, πρέπει να το πληρώσεις ακριβά!

 

Σε μεγάλα παιχνιδάδικα εδώ στην Ελλάδα, μπορείς άνετα να βρεις μικροσκόπια, σετ γιατρού, σετ επιστήμονα, παιχνίδια με ξύλα, σφυριά, κλπ, ΑΛΛΑ αν το πάρεις σε κοριτσάκι θα σε κοιτάει καλά καλά νομίζοντας πως έκανες λάθος, γιατί στην συσκευασία θα έχει φωτογραφίες από αγοράκια, τα παιχνίδια θα είναι σε αγορίστικα χρώματα (αλλά αυτό το ξεπερνάμε ας πούμε)!

 

Για τα κορίτσια θα βρεις κουζινικά, ροζ συσκευασίες με κοσμήματα ή χάντρες για να φτιάξουν μόνα τους, είδη μαγειρικής, κούκλες με μπιμπερό, σετ μακιγιάζ, πιστολάκια για τα μαλλιά, κλπ! Παράδειγμα: Μετά από ψάξιμο, και μιας και η Ναταλία βλέπει ένα παιδικό με μια μικρή γιατρό, ήθελα να της πάρω ένα σετ γιατρού! Είπα να μην έχει ρε παιδί μου αγοράκι πάνω ή να είναι ντε και καλά μπλε, αλλά λίγο πιο προσεγμένο. Επέλεξα λοιπόν ένα λίγο καλύτερο μαγαζί για να της πάρω. Είχε δύο σετ. Ένα μπλε πλαστικό τσαντάκι με το σετ του γιατρού και ένα κόκκινο χαρτονένιο βαλιτσάκι με σχεδόν τα ίδια εργαλεία μέσα και ήταν παρακαλώ, σετ… νοσοκόμας!!! Ναι στο 2014!!!

 

Τα αγόρια μας παίζουν με μεκανό, με βίδες, με επιστημονικά παιχνίδια και μικροσκόπια, και τα κορίτσια με κούκλες, μεικ απ, και πρίγκιπες! Τέλεια!!! Ναι, το ξέρω πως για τα αγόρια έχει και τις κλασικές μπετονιέρες, όπλα, πολεμιστές, τέρατα, κλπ, αλλά τουλάχιστον ακόμη και στα κλασικά παιχνιδάδικα βρίσκεις και όμορφα παιχνίδια για αγόρια. Για κορίτσια όμως δύσκολα!

 

Υπάρχουν επιλογές και το γνωρίζω. Από κει ψωνίζω! Αλλά είναι σπάσιμο να το βλέπεις τόσο καθαρά μπροστά σου! Τα χαζοχαρούμενα κοριτσάκια και τα έξυπνα δυνατά αγόρια! Τώρα που η γυναίκα έχει φτάσει μέχρι το φεγγάρι, να συνεχίζουμε να ψωνίζουμε τα ίδια και τα ίδια στα παιδιά μας, να τα αποχαυνώνουμε και να τους φοράμε ρόλους και πρέπει και δεν πρέπει λόγω συσκευασίας και χρώματος! Πως το πολεμάς αυτό όλο το μέγα πρόβλημα που συνεχίζει και θα συνεχίζεται για χρόνια ακόμη!

 

Μέχρι κάποια ηλικία, στην Ναταλία δεν είχαμε αγοράσει παιχνίδι. Είχε του Γιώργου. Έπαιζε με αυτοκινητάκια, με σφυριά, με κατσαβίδια, μπάλες, κλπ! Μετά αρχίσανε τα δωράκια, άρχισε να καταλαβαίνει, άρχισε να βλέπει τα άλλα κορίτσια. Και τώρα…

 

Στη Ναταλία αρέσει το ροζ, ο Γιώργος το θεωρεί κοριτσίστικο! Και δεν μιλάω για το χρώμα. Μιλάω για την φιλοσοφία που υπάρχει πίσω από το χρώμα. Δεν θα βάλω στον Γιώργο ροζ μπλουζάκι αν δεν θέλει, αλλά θα πάρω στον Μάκη ροζ μπλουζάκι (αντρικό όχι με δαντελίτσες είπαμε), για να το δει ο Γιώργος. Θα φορέσω μπλε μπλούζα, για να το δει η Ναταλία. Θα πω στη Ναταλία για γιατρούς γυναίκες και επιστήμονες, και θα πω και στον Γιώργο για άντρες που μαγειρεύουν τέλεια, ζωγράφους κλπ. Θα τους τονίσω το γεγονός ότι δεν υπάρχει επάγγελμα που να μην μπορεί να κάνει μια γυναίκα ή ένας άντρας αντίστοιχα. Βλέπουν και τριγύρω όμως, δεν ζουν στην γυάλα! Κάνεις εσύ την υπέρβαση, το παιδί μπορεί να τσινίσει! «Μα είναι αγορίστικο αυτό μαμααααα!», το δουλεύεις ψάχνοντας παιχνίδια με ροζ χρώμα, αλλά με χρήση του μυαλού ταυτόχρονα, το πληρώνεις και αρκετά, μέχρι εκεί ωραία!

 

Πόσο θα συνεχιστεί αυτό? Και γιατί το δεχόμαστε άραγε? Από πότε αποφασίσαμε πως μεγαλώνουμε είτε αγόρια που κάποτε θα γίνουν έτοιμοι για μάχη (άλλη λέξη μου έρχεται τώρα αλλά έχει χάρη που διαβάζει και ο μπαμπάς μου το blog χαχα), επιστήμονες με μόνο την επιστήμη τους σαν εφόδιο από μικρά ή ποδοσφαιριστές και οδηγούς της Φορμουλα 1 που θα έχουν από δίπλα τους κορίτσια για τρόπαια (τα δικά μας κορίτσια), από την μια sexy ντυμένα, μέσα στο make-up και το βαμμένο μαλλί και χτενισματάκι και από την άλλη νοικοκυρεμένες καλές νοικοκυρές και μαγείρισσες, με τις οποίες βαριέσαι να ανοίξεις μια κουβέντα της προκοπής γιατί δεν έχουν ιδέα τίποτα άλλο από αυτό που θα τους πλασάρει η εκάστοτε barbie της tv? Πραγματικά μου έρχεται να λανσάρω σειρά παιχνιδιών! Ψάχνει κανείς να επενδύσει? 😆

 

Εσείς πως το αντιμετωπίζετε αυτό αλήθεια?

Παιχνίδια με γράμματα (ηλικία 2+)

 

Σας έχω κι άλλο παιχνιδάκι για τα μικρά σας! Εγώ το ξεκίνησα στον Γιώργο από μικρό, έτσι για να έρχεται σε επαφή με τα γράμματα.

 

Αλφαβήτα μπορείτε να βρείτε παντού. Κάρτες με τα γράμματα της Αλφαβήτας με τα οποία μπορείτε να παίξετε με τα μικρά σας, αλλά προσοχή! Τα γράμματα δεν τα μαθαίνουμε στα παιδιά με το όνομά τους (δηλ. Άλφα, Βήτα, Γάμμα, κλπ…), αλλά με τον ήχο τους. Το Άλφα δηλαδή το λέμε στα παιδιά Αααα, το Βήτα, ββββ, κλπ. Όχι βου, γου, αλλα βββ, γγγ και πάει λέγοντας. Αυτό κάνουν πλέον και στο σχολείο, αλλά αυτό τα βοηθά και στην ανάγνωση αργότερα.

 

Με τη λογική της Μαρίας Μοντεσσόρι λοιπόν, αν τα παιδιά βλέπουν κάτι, λένε κάτι και το αγγίζουν ταυτόχρονα, τότε το μαθαίνουν πολύ πιο γρήγορα, γιατί λειτουργούν πολλές αισθήσεις μαζί. Έτσι τους έφτιαξα τα δικά μου γράμματα που μοιάζουν με αυτά που έχουν και στα σχολεία Μοντεσσόρι. Πήρα μπλε και κόκκινο χαρτόνι και έκοψα τετράγωνα ίδιου μεγέθους. Πήρα επίσης και φύλο φελλού και σχεδίασα πάνω του τα κεφαλαία γράμματα της Αλφαβήτου και με ένα κοπίδι τα έκοψα. Κόλλησα σε κόκκινο χαρτόνι τα φωνήεντα και σε μπλε τα σύμφωνα.

 

 

Όταν μαθαίνουμε στα μικρά μας τα γράμματα, δεν τα μαθαίνουμε όλα μαζί, αλλά ένα ένα! Τους δείχνουμε το γράμμα, το πιάνουμε με το ένα χέρι, το λέμε σαν ήχο και με το δάχτυλό μας ακουμπάμε και «γράφουμε» το γράμμα πάνω στον φελλό. Μετά το δίνουμε στο παιδί να το κάνει μόνο του. Αυτή είναι η πρώτη επαφή με το γράμμα. Μπορούμε να πούμε και διάφορες λεξούλες που ξεκινάνε από αυτό το γράμμα, μερικές αστείες για να γελάσουμε και αυτό! Την άλλη φορά του δείχνουμε το γράμμα που έχουμε μάθει και βλέπουμε και ένα καινούργιο! Όσο το παιδί έχει όρεξη να το κάνει, αν βαρεθεί, ή αν δεν δείχνει γενικά ενδιαφέρον, το αφήνουμε για λίγο αργότερα ή για μήνες αργότερα! Από μόνο του θα θέλει να ασχοληθεί με τα γράμματα και τότε, το παραθυράκι που είναι έτοιμο να μάθει, στο μυαλουδάκι του παιδιού μας, είναι ορθάνοιχτο και ρουφάει σαν σφουγγάρι 🙂

 

Λοιπόν, εμείς το έχουμε πάρει και ένα βήμα πιο πέρα αυτό το παιχνίδι με τα γράμματα και τα δύο παιδιά μαζί κάνουν ομάδα για να παίξουν όμορφα και να γελάσουν! Τι κάνουμε?

 

Αρχικά, βάζουμε τα γράμματα σε μια σειρά κάτω στο πάτωμα. Από πριν, έχω μαζέψει διάφορα (κάμποσα) αντικείμενα που ξέρω ότι έχουν πιάσει την γκάμα όλων των γραμμάτων καμιά φορά και 2-3 ανα γράμμα. Με λίγα λόγια, αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι, αλλά αργότερα βοηθούν και τα παιδιά σ’αυτό!

 

 

Τα βάζω σε ένα μπολ (τα αντικείμενα, όχι τα γράμματα) και τα παιδιά πρέπει να τοποθετήσουν το κάθε αντικείμενο πάνω στο γράμμα από το οποίο ξεκινά το κάθε πράγμα. Δείτε τα δικά μας να πάρετε καμιά ιδέα και καλό παιχνίδι 🙂

 

Στα παιδιά αρέσει πολύ. Ειδικά όταν ο καθένας τους πάει και κάθεται πάνω στο γράμμα που ξεκινάει το όνομά του, ή όταν δεν έχουμε και καλά κάποιο αντικείμενο που να ξεκινάει από το Ππππ, οπότε πρέπει να βάλουμε έναν ποπό πάνω! Χαχα!

 

 

 

Περπατώ, περπατώ εις το δάαασος!

 

Την επόμενη φορά που θα τελειώσουν τα αβγά (βασικά θα περιμένω για δύο σετ, ένα για το κάθε παιδί), θα πάμε για εξερεύνηση!

 

Φαίνεται από μόνο του τι ακριβώς είναι αυτό το πραγματάκι. Παίρνετε το άδειο κουτί από τα αβγά, ζωγραφίζετε σε κάθε θηκούλα και από ένα χρώμα (προσέξτε, έχει βάλει τριών ειδών καφέ μιας και υπάρχουν διάφορα και κάμποσα καφέ πράγματα στην φύση) και το δίνεται στο παιδί (ή παιδιά) να βάλει σε κάθε θήκη και από μια ανακάλυψη από την βόλτα σας και η οποία έχει το ίδιο χρώμα με αυτό της βαμμένης θήκης αβγού.

 

Και αν δεν θέλετε να τελειώσει το παιχνίδι έτσι, όταν γυρίσετε σπίτι, φτιάξτε και ένα κολάζ με αυτά τα αντικείμενα πάνω σε χαρτονάκι (μπορείτε να κόβετε τα κουτιά από τα δημητριακά για να έχετε πάντα χαρτονάκια στο σπίτι), με κόλλα και χρώματα. Και εννοείται το κρεμάτε στο δωμάτιό τους για να τα κάνετε να νιώθουν ακόμη πιο περήφανα για το δημιούργημά τους 😉

 

Αυτό γίνεται και στην αυλή, στον κήπο, στο δάσος, σε έναν περίπατο στην φύση! Έξυπνο, εύκολο, φτηνό και όμορφο για τα παιδάκια μας που ούτως ή άλλως χαίρονται να παρατηρούν, να εξερευνούν και να ανακαλύπτουν!!!

Bilibo ~ Product review

 

Γνωρίζετε πολύ καλά πως δεν είμαι της τεράστιας διαφήμισης και πως αν συμφωνώ με κάτι, τότε μόνο μπορεί και να το προτείνω. Η φίλες μου mariaevita.gr  λοιπόν, μου έστειλαν μήνυμα αν θα ήθελα να μου στείλουν ένα bilibo να το δοκιμάσουν τα μικρά μου και να γράψω ένα review γι αυτό το παιχνίδι. Τυχαίνει να έχουμε εδώ και χρόνια 2 bilibo! Τα είχα βρει online και έτσι είχα πει στον πατέρα μου, να πάρει από ένα στα 3 του εγγονάκια τα Χριστούγεννα πριν 3 χρόνια αν θυμάμαι καλά! Και επειδή λοιπόν τα bilibo τους είναι ίσως και τα μοναδικά παιχνίδια που δεν έχω ανεβάσει ποτέ στο πατάρι, ακόμη και τώρα, είπα ότι με χαρά θα γράψω. Και κρίμα που δεν σας έχω γράψει ακόμη!

 

Μου κάναν έκπληξη και μου έστειλαν το gamebox ή όπως τα λέμε εμείς, τα bilibaκια!

 

Λοιπόν, θα σας γράψω πως τα παιδιά, έχουν χρησιμοποιήσει τα bilibo τους στην θάλασσα, στο χώμα, στα βότσαλα, στην άμμο, στο μπάνιο, έχουν κοιμίσει κούκλες, έχουν κρύψει μέσα παιχνίδια, έχουν γίνει γκαράζ, καλάθια, καρέκλες, σκαμπό, σκαλάκι για να φτάσουν κάτι, στριφογυρίζουν γύρω γύρω (νομίζω πως αυτό τους αρέσει περισσότερο από κάθε τι), κάνουν αγώνες και ότι άλλο σκεφτούν.

 

 

 

μπορείς να βάλεις το bilibaκι στο bilibo?

Αγώνες (δια)δρόμου!

έντομα!

χελωνα

Ισσοροπία!

Ότι φέρει το ζάρι, εκεί πρέπει να πατήσεις!

Γύρω γύρω όλοι 🙂

ψάχνοντας να φτιάξουν παιχνίδι…

Γαιδουράκι

bilibaκια στο νερό

bilibaκια στην άμμο

 

Με τα bilibaκια τους μαζί, ανοίχτηκαν και νέοι ορίζοντες, είτε συνδυάζοντας τα δύο αυτά μαζί, είτε μόνα τους. Σίγουρα θάλασσα δίχως bilibaκια, πλέον δεν γίνεται. H Ναταλία δηλαδή θα πέσει να πεθάνει αν δεν της τα πάρω μαζί και η αλήθεια είναι ότι βολεύουν, γιατί είναι και βαρκούλες, και φτυάρια, και κουβαδάκια και μεταφορείς νερού και άμμου και βοτσαλών, all in one! Οπότε βάζω το ένα μέσα στο άλλο και παίρνει πολύ λιγότερο χώρο, αλλά και καθαρίζονται πολύ πιο εύκολα.

 

Το bilibo έχει βραβευτεί αρκετές φορές. Θα μου πείτε γιατί. Το σχήμα του, δεν δείχνει στα παιδιά τι ακριβώς πρέπει να κάνουν με αυτό το παιχνίδι. Και ακριβώς γι αυτόν τον λόγο δεν το βαριούνται. Είναι ένα παιχνίδι που το κάνει το παιδί ότι θέλει, αναλόγως με την όρεξη και την φαντασία του! Από μάσκα, μέχρι κούνια μωρού, από γύρω γύρω όλοι, μέχρι κρυψώνα για το αγαπημένο του παιχνίδι (και καμιά φορά το όχι τόσο αγαπημένο του φαγητό…!). Το παιδί αποφασίζει πως θα το χρησιμοποιήσει, και αυτό ακριβώς κάνει. Και βασικά, αυτό δεν είναι και το θέμα των παιχνιδιών? Να διεγείρουν την φαντασία των παιδιών?

 

Χάρηκα πολύ που η Μαρία και η Εβίτα το συμπεριέλαβαν στα πράγματα που πουλάνε!

Αν σας ενδιαφέρει, μπορείτε να πάτε στο www.mariaevita.gr να δείτε και το βιντεάκι  και να πάρετε κι άλλες ιδέες. Εγώ δεν έδειξα το βιντεάκι στα παιδιά, για να βρουν μόνα τους τους τρόπους που μπορούν να παίξουν μαζί του 😉

 

Παιχνίδι από σπίτι!

Να δύο παιχνιδάκια που μπορείτε να κάνετε στα παιδιά σας (επιλέξτε αναλόγως ηλικίας). Το ένα είναι για λίγο μεγαλύτερα παιδιά και το άλλο για λίγο μικρότερα… Τα παιδιά μου εδώ είναι γύρω στα 5 και 2 ετών.

Ας πάμε σ’ αυτό που βοηθά τα απλά μαθηματικά αλλά και την ανάλυση των προβλημάτων.
Θα χρειαστείτε χάντρες ή βότσαλα (τώρα που έρχεται το καλοκαίρι σίγουρα θα βρείτε αρκετά), χαρτάκια για να γράψετε πάνω αριθμούς (από το 1 μέχρι και το 10 ας πούμε) και ταψάκι για cup cakes.

Βάλτε ένα χαρτάκι με αριθμό στο κάθε βαθούλωμα από το ταψάκι, βάλτε τις χάντρες ή τα βότσαλα σε ένα ξεχωριστό πιατάκι και πείτε στο παιδί να βάλει σε κάθε βαθούλωμα όσες χάντρες λέει και το χαρτάκι!

Παραλλαγές που μπορείτε να κάνετε. Αν θέλετε να το κάνετε πιο δύσκολο, μπορείτε να δώσετε μια λαβίδα στο παιδί, με το οποίο θα πιάνει την κάθε χάντρα και έτσι θα βοηθήσετε και τα μικρά χεράκια να μάθουν να πιάνουν μικρά πράγματα με εργαλεία.

Άλλη παραλλαγή, είναι να χρησιμοποιήσετε πλαστικά ποτηράκια μιας χρήσης και να γράψετε πάνω με ανεξίτηλο μαρκαδόρο τους αριθμούς.

Σ’ αυτή την παραλλαγή, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και καλαμάκια αντί για χάντρες ή βότσαλα.
Αν το παιδί είναι ακόμη πιο μικρό: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χρωματιστό μαρκαδόρο στα ίδια χρώματα με το καλαμάκι και να γράφετε πχ το 1 με ροζ μαρκαδόρο και το παιδί να βάλει 1 ροζ καλαμάκι μέσα. Το 2 με πράσινο και να βάλει 2 πράσινα καλαμάκια, κ.ο.κ. Αν θέλετε να είναι πιο εύκολο ακόμη, μόνο χρώματα και να μην έχει σχέση με αριθμούς. Φαντασία θέλει

Ας πάμε και στο άλλο παιχνίδι τώρα που βοηθάει πολύ την αντίληψη του παιδιού και τα μικρά δαχτυλάκια να δυναμώσουν.
Θα χρειαστούμε μανταλάκια και ένα καλάθι. Φτιάχνουμε μια φωλίτσα.

Τοποθετούμε σε ένα μπολάκι αρκετά μανταλάκια και από δίπλα έχουμε ένα καλάθι. Δείχνουμε στο παιδί τι πρέπει να κάνει και τα ξαναβάζουμε όλα όπως τα βρήκαμε.

Παίρνουμε ένα ένα μανταλάκι, δείχνουμε στο παιδί πως το πατάμε με τα δάχτυλά μας για να το ανοίξει, το τοποθετούμε στην άκρη του καλαθιού και μετά το αφήνουμε να κλείσει. Βάζουμε γύρω γύρω μανταλάκια και φτιάχνουμε μια φωλίτσα. Μετά βγάζουμε ένα ένα πάλι τα μανταλάκια και τα ξαναβάζουμε στο μπολάκι! Και έχετε ένα πολύ περήφανο παιδάκι!

Καλά παιχνίδια λοιπόν!!! 🙂

To blog post αυτό, μπήκε και στο www.eimaimama.gr!

Ποτήρια και πύργοι!

Είμαι σίγουρη πως κάπου βαθιά σε κάποιο ντουλάπι, έχετε καταχωνιασμένα ποτηράκια πλαστικά ή χάρτινα μιας χρήσεως. Από αυτά που μας μένουν μετά από κάποιο πάρτι πχ. Δεν πιστεύω να τα πετάτε! Ε, λοιπόν ας τα χρησιμοποιήσετε μαζί με το μικρό σας, παίζοντας. Φτιάξτε πύργους!

 

 

Σήμερα έβγαλα όλα τα πλαστικά μου ποτηράκια καθώς πήγαινα να συγυρίσω αυτά που έμειναν από το πάρτι μας την Κυριακή (Η Ναταλία έσβησε 3 κεράκια, ο Γιώργος 6 και ο Μάκης 38!)! Έδωσα στη Ναταλία τα κόκκινα και της έδειξα πως να φτιάξει πύργο ξεκινώντας από μια βάση 5 ποτηριών.

 

 

Τα έβαλε προσεκτικά με μεγάλη υπομονή, και έφτιαξε τον πύργο της με μεγάλη περηφάνια. Μάλιστα, μόλις τελειώναμε τον κάθε όροφο, μετρούσαμε τα ποτήρια ένα ένα! Όταν έφτανε στον όροφο με το τελευταίο ένα και μοναδικό ποτηράκι, είχε μια περηφάνια μέσα στα ματάκια της!

 

Μετά της έδειξα πως να τα μαζέψει και το έκανε κι αυτό με μεγάλη επιτυχία. Έφτιαξε και μάζεψε τον πύργο της αρκετές φορές μέχρι να βαρεθεί.

 

 

Την ίδια ώρα έδωσα και στον Γιώργο τα υπόλοιπα ποτήρια. Ο βαθμός δυσκολίας ήταν μεγαλύτερος, μιας και πολλά ποτήρια δεν είχαν το ίδιο ύψος/πλάτος κλπ. Έπρεπε να οργανωθεί πρώτα λίγο, και η αλήθεια είναι πως χρειάστηκε λίγη βοήθεια. Έβλεπες όπως τα γρανάζια στο μυαλό του να δουλεύουν. Φαίνεται στο βλέμμα τους η συγκέντρωση και  όταν γίνεται αυτό, πόσο μα πόσο πόσο μου αρέσειιιιι!!!

 

 

Ξεκίνησε με μια βάση 8 ποτηριών και χάρηκε πολύ όταν έφτασε στον τελευταίο όροφο.

 

 

Κάποια στιγμή, η Ναταλία αποφάσισε πως ήθελε να πάρει τα ποτήρια του Γιώργου. Δεν της τα έδινε, οπότε θα ξεκινούσε ένας χαμός αν κατάφερνε να του τα ρίξει! Έτσι (αφού κατάφερα να τους απομακρύνω για λίγο από τον πύργο), της εξήγησα πως ο Γιώργος πολύ θα χαιρόταν να φτιάξει έναν μεγάλο πύργο με όλα τα ποτήρια και πως θα μπορούσε να είναι η υπεύθυνη των ποτηριών και να της λέει τι χρώματα θα έπρεπε να του δίνει, και να του το κάνει πολύ πολύ προσεκτικά για να μην πέσει ο πύργος. Και μια συνεργασία τους φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και έτσι ξεκινήσαμε τον πύργο συνεργασίας!

 

 

 

Η βάση του πύργου ήταν 10 ποτήρια αυτή την φορά! Η χαρά με το μεγάλο αποτέλεσμα, ίση και μεγαλύτερη του μεγέθους του πύργου! Δεν τους έφτασε να τον φτιάξουν μόνο μια φορά!

 

 

Η άλλη δουλειά της Ναταλίας, ήταν να μαζεύει ένα ένα τα ποτήρια όταν αποφάσιζαν πως θα τον ξαναρχίσουν, και με μεγάλη μου χαρά, είδα πως τα κατάφερνε μια χαρά 🙂

 

 

 

Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, το συστήνω ανεπιφύλακτα!!! 😉

 

*Και εδώ να κάνω λίγο την κουκουβάγια και να σας πω πόσο περήφανη είμαι όταν τα βλέπω να συνεργάζονται, να γελάνε, να επιβραβεύουν ο ένας τον άλλον και να περνάνε καλά μεταξύ του!!! Δίκιο έχω, δεν έχω??? 🙂

Ημερολόγιο καταστροφής!!!

Πηγή: http://wendolonia.com/blog/2012/09/05/wreck-this-journal-a-motherson-project/

 

Ένα project μαμάς-γιου (ή μπαμπά-γιου, ή κόρης, κλπ)!

 

Το είδα στο pinetrest μιας και έχω γίνει πολύ μεγάλη φαν, και μου άρεσε πολύ! Νομίζω θα αρέσει πολύ και στον Γιώργο, που αναρωτιέμαι αν θα του το κάνω από τώρα ή όταν μάθει να διαβάζει και να γράφει! Το κακό με μένα βέβαια, είναι πως είμαι αρκετά εως πολύ ανυπόμονη 😉

 

 

Λοιπόν η συγκεκριμένη μαμά, έφτιαξε ένα ημερολόγιο και μέσα στην κάθε σελίδα του, έγραψε διάφορους τρόπους με τους οποίους θα καταστρέψει ο γιος της αυτό το ημερολόγιο, λίγο-λίγο. Τον έβαλε να υποσχεθεί πως κάποια επικίνδυνα που γράφει μέσα, θα τα κάνουν ΜΟΝΟ μαζί. Ο γιος της ξετρελάθηκε και ξεκίνησε να καταστρέφει σιγά σιγά , κάθε μέρα κι από λίγο, αυτό το όμορφο ημερολόγιο! Πολλά τα έκαναν μαζί και μάλιστα σκάγανε στα γέλια κατά την διάρκεια. Όπως πχ να γράψουν με το στόμα χαζές λέξεις! Κάποια τους έκαναν να σκεφτούν πόσο χαζομάρα έκαναν, όπως το να κάψουν μια σελίδα, άλλα τα διασκέδασαν πολύ και τα δύο αδέρφια, όπως το να κάνουν ντους μαζί με το ημερολόγιο!

 

Φαντάζομαι οτι μπορούν να γίνουν παραλλαγές για να γίνει κοριτσίστικο το ημερολόγιο, αλλά και τα κορίτσια θα ήθελαν να χαλάσουν κάτι, ειδικά με την άδεια της μαμάς. Επίσης, ίσως αν είναι περισσότερα αδέρφια, να υπάρχουν ομαδικές καταστροφές ή σελίδες όπου ο καθένας θα κάνει και μια διαφορετική (αναλόγως τα γούστα και την ηλικία) ή και ίδια, ή που θα συνεργάζονται να καταστρέψουν κάτι.

 

 

 

Δεν είναι φανταστική ιδέα, ή μόνο εγώ χαίρομαι με τέτοια??? 🙂

Τρυπούλες και «ράψιμο»

Έχει λίγο καιρό που θέλω να σας γράψω για ένα νέο υλικό που έχω αρχίσει να χρησιμοποιώ. Το λένε διάτρητη χαρτοφορμάικα και έχει πολλούς και διάφορους τρόπους χρήσης, αλλά σε αυτό το ποστ θα σας μιλήσω για έναν από αυτούς. Ο καθένας βέβαια μπορεί να σκεφτεί και άλλους, οπότε γράψτε μου τι άλλο μπορούμε να κάνουμε.

 

 

Προμηθεύτηκα με ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι τέτοιου ξύλου. Αυτό το πολύ λεπτό φύλλο γεμάτο τρυπούλες, που χρησιμοποιούν συνήθως οι μάστορες για να κρεμάνε τα εργαλεία τους. Δεν θυμάμαι πόσο έκανε αλλά δεν ήταν και πολύ. Γύρω στο 10-ευρω δηλαδή, και μου το έκοψαν σε κομμάτια. Ένα από αυτό λοιπόν το έκοψα γύρω στα 30×35 εκατοστά και βρήκα κάτι χρωματιστά κορδόνια με σκληρή πλαστικοποιημένη ακρούλα. Επειδή ήταν λίγα, πήρα και μερικά από αυτά τα καθαριστικά πίπας τα χρωματιστά που πουλάνε για χειροτεχνίες και έχω πάντα στο σπίτι.

 

 

Έδειξα στη Ναταλία πως να περνάει τα κορδόνια μέσα από τις τρυπούλες σαν να ράβει, και ξεκίνησε να περνάει τα κορδόνια και τα καθαριστικά πίπας μέχρι που δεν είχε πια κάτι άλλο. Τα έβαζε, τα ξανάβγαζε, τα τοποθετούσε αλλού, πάντα σοβαρή και άκρως συγκεντρωμένη! 🙂

 

 

Μπορείτε να βρείτε και παιδικές βελόνες πλαστικές για μαλλί και να τους δώσετε να «ράψουν» με μαλλί. Αν είναι και λίγο μεγαλύτερα παιδιά, μπορούν να «ράψουν» και κανένα μεγάλο κουμπί εκεί μέσα. Μπορείτε να τους πείτε να ράψουν τετράγωνα, τρίγωνα και ότι άλλο σκεφτείτε. Φαντασία να υπάρχει!

 

Οι χρήσεις αυτού του υλικού, με έχουν ενθουσιάσει! Δείτε κι εσείς μερικές πολύ όμορφες ιδέες για να καταλάβετε γιατί πήρα όλο το φύλλο από το κατάστημα ξυλείας 😉

 

 

 

 

 

Πως σας φαίνεται?? 🙂

 

 

Εκτοξευστήρας πομ-πομ σε 2 λεπτά!

Και εκεί που έψαχνα για κήπους και παιχνίδια για παιδιά που μπορώ να φτιάξω μόνη μου, λέμε τώρα (θα σας δείξω σε άλλο post τι βρήκα), έπεσα πάνω σε ένα παιχνιδάκι που φτιάχνεις μέσα σε 2 λεπτάκια και που άρεσε πολύ στον Γιώργο. Η Ναταλία δεν μπορούσε και πολύ να παίξει, αλλά από 3 χρονών και πάνω, νομίζω πως τα μικρά το κατά ευχαριστιούνται!

 

Τον εκτοξευστήρα πομ-πομ. Ξέρετε αυτά τα μικρά μαλλιαρά μπαλάκια που τα βρίσκεις στα ράφια με τα υλικά χειροτεχνίας. Και είχα βεβαίως βεβαίως, όπως επίσης και πλαστικά ποτηράκια και μπαλόνια. Πάνω κάτω νομίζω πως όλες οι μαμάδες έχουμε αυτά τα τρία υλικά, σωστά?

 

Λοιπόν, τι θα χρειαστούμε:

– πλαστικά ποτηράκια (όσα και τα παιδάκια που θα παίξουν + 1 για τον μπαμπά που θα θέλει κι αυτός)

– μπαλόνια (όσα και τα ποτηράκια)

– πομ-πομ

– ψαλίδι

 

Κόβουμε το ποτήρι μας γύρω γύρω στη μέση και κρατάμε το μισό ΔΙΧΩΣ την βάση. Στην ουσία έχουμε έτσι έναν κύλινδρο. Κόβουμε και το μπαλόνι μας κάπου εκεί που είναι το πιο παχύ του σημείο. Ανοίγουμε τα μπαλόνι στο χοντρό του σημείο και το φοράμε σαν «καλτσα» στο στόμιο του ποτηριού. Μετά, δένουμε κόμπο την άκρη του μπαλονιού, όπως θα κάναμε αν ήταν φουσκωμένο. Και έτοιμο! Βάζουμε ένα πομ-πομ στο κέντρο του ποτηριού και τραβάμε από την έξω μεριά τον κόμπο του μπαλονιού. Απελευθερώνουμε τον κόμπο και τινγκ, εκτοξεύεται το πομ-πομ μας! Αν βάλετε και κάποιον στόχο, τότε είναι που οι μπαμπάδες μπαίνουν στάνταρ στο παιχνίδι! 😆

 

*Σημείωση: Η Ναταλία (2 χρονών) δεν μπορούσε να παίξει καλά όπως σας είπα, γιατί τα παιδιά πρέπει να κρατάνε το ποτήρι γύρω από το στόμιο μιας και το υπόλοιπο ποτήρι είναι πιο μαλακό και μόλις τραβούσε το μπαλόνι, τσαλάκωνε το ποτήρι…