Tag Archives: συμβουλές

10 συμβουλές στην μικρή Λυδία!

Standard

 

Μετά από ένα blog-post που κοινοποίησαν στην σελίδα τους στο facebook οι Μαμά…δες Μπαμπά…δες, έπεσε ιδέα να γράψουμε όσοι άλλοι blog-οιδιοκτήτες θέλουμε ένα ίδιο με τις συμβουλές που θα δίναμε δηλαδή στον μικρό μας εαυτό αν βρισκόμασταν κάποια στιγμή μπροστά του.  Σκέφτομαι εδώ και πόσες μέρες τι θα έλεγα στην μικρή Λυδία και κατά πόσο αυτό θα την άλλαζε. Και αν την άλλαζε, αν αυτό θα άλλαζε και την πορεία της ζωής της (μου) και με λίγα λόγια αν δεν θα είχα κάνει τα ίδια πράγματα, αν δεν θα είχα βρεθεί  Αγγλία και άρα δεν είχα γνωρίσει τον Μάκη, αν δεν είχα κάνει τα παιδιά που έχω και στην τελική να έχω τώρα την ζωή που έχω και που την θεωρώ δώρο και με τίποτα δεν θα άλλαζα! Μπορεί να ήταν καλύτερη θα μου πείτε! Δεν είναι δυνατόν, θα σας πω! Μπορεί να μην ζω την ζωή που είχα ονειρευτεί ακριβώς, αλλά τα βασικά και κυριότερα έχω καταφέρει να τα κάνω πραγματικότητα. Αυτά τα λίγα βασικά που κάνουν την ζωή μας να έχει νόημα και να χαμογελάς όταν την σκέφτεσαι! Έτσι λοιπόν φοβόμουν τι θα έλεγα στον εαυτό μου μην ξεκινούσα το φαινόμενο της πεταλούδας και ξυπνούσα μια επιτυχημένη καριερίστα που θα έκανε όλα τα αντίθετα από αυτά που κάνω τώρα και κάποια στιγμή μάλιστα πέφτοντας τυχαία στο blog μιας mamalydia, της την έλεγα για το «πως κάνει έτσι και δεν έχει ζωή παρά μόνο οικογένεια και παιδιά!» Χαχά! Σχιζοφρένεια!

 

Αποφάσισα τελικά να μην το σκεφτώ έτσι το θέμα αλλά λίγο πιο χαλαρά (εντάξει όχι τόσο χαλαρά ώστε απλά να γράψω 10 νούμερα του τζόκερ)! Ξεκινάω λοιπόν:

 

1. Μην προσπαθήσεις να πατήσεις το κουμπάκι του δυναμό (του ποδηλάτου για να ανάψει το φως) αν δεν το έχεις πει στον μπαμπά σου! Έτσι έσπασα το πόδι μου κι εγώ…

2. Δεν είσαι χαζή, είσαι πανέξυπνη! Απλά δεν τα πας καλά με την παπαγαλία!

3. Μην απογοητεύεσαι οτι δεν γίνονται θαύματα. Απλά δεν είναι όπως τα νομίζεις.

4. Πίστεψε σε σενα! Έχεις ταλέντο! ΠΟΛΥ!

5. Καμιά φορά δεν χρειάζεται να είσαι τόσο μετριόφρων. Πες κάτι καλό και για σένα!

6. Όταν σου λένε οι άλλοι κάτι καλό για σένα, πίστευε το. Δέξου το και πες απλά ευχαριστώ χωρίς να μειώσεις τον εαυτό σου από την αμηχανία σου.

7. Δεν είσαι χοντρή, αλλά αν το πιστεύεις, τελικά θα γίνεις…

8. Μην τα παρατάς από φόβο ότι θα κάνεις λάθος μπροστά σε άλλους, γιατί όταν δεν κάνεις λάθη σημαίνει ότι δεν προσπαθείς να υπερβείς τον εαυτό σου. Είναι κρίμα να μην το κάνεις, εφόσον μπορείς…

9. Κλάψε! Δεν είναι κακό ούτε ντροπή και δεν σημαίνει πως δεν είσαι αρκετά δυνατή!

10. Εκείνον τον μακρυμάλλη, τον γαλανομάτη που όταν τον δεις θα πεις «αυτός είναι!», ε, αυτός είναι και δεν φαντάζεσαι όλα τα όμορφα που θα ζήσετε μαζί!!! Κι εγώ ακόμη δεν τα φαντάζομαι όλα 😉

 

Περιμένω τις συμβουλές των άλλων blogοφίλων αλλά και των όσων με διαβάζουν και θα ήθελαν να γράψουν κι αυτοί στα σχόλια 🙂

Advertisement

Τα κουφά που ακούσαμε για τον θηλασμό!

Standard

Μετάφραση: "Μμμμμ, οχι! Όσο και να προσπαθώ... Δεν μπορώ να καταλάβω πως... Αυτά τα δύο κουτιά φόρμουλας, θα με βοηθήσουν να θηλάσω!" Και πάνω στη τσάντα γράφει: "Πακέτο θηλασμού. Γιατί το μητρικό γάλα ΕΙΝΑΙ το καλύτερο, αλλά πολύ πιθανόν να μην τα καταφέρετε!"!!!

Όλες όσες έχουμε θηλάσει τα μωρά μας, ειδικά όσες συνεχίζουν να θηλάζουν αρκετό καιρό ή έχουν ψάξει για τον θηλασμό, έχουμε έρθει αντιμέτωπες με κουφές, αστείες, εξωφρενικές ατάκες για τον θηλασμό. Είτε για να μας πείσουν πως είναι καιρός να αποθηλάσουμε ή για να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι δεν θήλασαν οι ίδιες.

Χωρίς να έχω διάθεση κριτικής, είναι πραγματικά κορυφαία πολλά από αυτά που έχουμε ακούσει! Τι λέτε? Θέλετε να τα μαζέψουμε κάπου? Αφήνετε σχόλιο εσείς από κάτω, και θα το περνάω εγώ στο ποστ!

Ας πω αυτά που έχω κατά καιρούς ακούσει εγώ:

– Έκοψα τον θηλασμό το καλοκαίρι, γιατί ξίνιζε το γάλα μου από τη ζέστη!!!

– Κόψε τον θηλασμό γιατί ο γιος σου θα έχει κόντρα με τον μπαμπά του!

– Ο γυναικολόγος μου όταν πήγα για την εξέταση στις 40 μέρες: Ακόμα θηλάζεις? Γιατί??? Τόσο κόλλημα?

– Γυναικολόγος αφού πίεσε το στήθος νέας μαμάς: Το γάλα σου δεν είναι καλό. Να το κόψεις να δώσεις γάλα σκόνη.

– Μια μαμά που δεν θήλασε: Δεν είχα γάλα. Δεν κατέβηκε ποτέ και έτσι ο γιατρός μου, μου έδωσε το χάπι να το κόψω! (Helloooo? Τι να κόψεις?)

– Δεν θήλασα (άλλη μαμά), γιατί δεν άρεσε στο μωρό το γάλα μου. Ήθελε το ξένο!!!

– Πόσο θα θηλάζεις? Μέχρι να πάει φαντάρος? (αυτό όλοι το λένε???)

Θα θυμηθώ κι άλλα! Για πείτε κι  εσείς!!!

Τα δικά σας: ??

Τα πιο συχνά λάθη που μπορεί να σταματήσουν τον μητρικό θηλασμό

Standard

Πηγή: Περιοδικό Family Life

Του Στέλιου Παπαβέντση, παιδιάτρου


Ο θηλασμός αποτελεί πρακτική για την οποία όλοι –επαγγελματίες υγείας, ειδικοί και μη, φίλοι και συγγενείς– έχουν τις απόψεις τους, απόψεις όμως που συχνά αντικρούουν η μία την άλλη και φέρνουν τη θηλάζουσα μητέρα σε σύγχυση. Δίνονται συχνά παραπλανητικές συμβουλές που έχουν ως αποτέλεσμα την πρόωρη διακοπή της γαλουχίας. Δυστυχώς, το επιστημονικό πεδίο της γαλουχίας, παρότι γεμάτο με σύγχρονες ανακαλύψεις και τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα, δεν έχει φτάσει στ’ αφτιά της πλειοψηφίας των επαγγελματιών υγείας –μαιευτήρων, παιδιάτρων, μαιών, νοσοκόμων–, σημαντικών δηλαδή ανθρώπων που επηρεάζουν την πρακτική του θηλασμού. Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις επικρατούσες ακόμα οδηγίες που παρέχονται προς τις λεχώνες, στα μαιευτήρια ή και αργότερα, είναι ανακριβείς, μη έγκυρες, ξεπερασμένες και επιστημονικά μη τεκμηριωμένες. Ας αναφέρουμε μερικές:

1η λανθασμένη οδηγία: Μη θηλάζεις κατά τις πρώτες 2-3 ημέρες μετά τη γέννηση του παιδιού, γιατί δεν έχεις ακόμα γάλα.

Η επιστημονική αλήθεια: Για να ξεκινήσει η γαλουχία, είναι σημαντικό ο θηλασμός να ξεκινήσει κατά την πρώτη ώρα από τη γέννηση του παιδιού και να συνεχιστεί ελεύθερα, συχνά, ανάλογα με τα σημάδια πείνας του παιδιού, κατά τις πρώτες κρίσιμες ημέρες. Όσο περισσότερο ερεθίσει το μωρό το στήθος, τόσο περισσότερο και πιο γρήγορα θα παραχθεί μητρικό γάλα (κανόνας της ζήτησης και προσφοράς). Αντίθετα, αν αφήσουμε το στήθος της μαμάς χωρίς ερεθισμό για ώρες ή και για μέρες, όπως συχνά δυστυχώς γίνεται στα ελληνικά μαιευτήρια, η παραγωγή της μαμάς θα αδρανήσει και θα υπάρξει δυσκολία στον θηλασμό κατά την επιστροφή της στο σπίτι. Εξάλλου, το μητρικό πρωτόγαλα είναι σπουδαία τροφή και πανίσχυρο εμβόλιο για το βρέφος, η μόνη τροφή που χρειάζεται το ανθρώπινο νεογέννητο κατά τα πρώτα του 24ωρα, λίγη, αλλά επαρκής και ανεκτίμητη.

2η λανθασμένη οδηγία: Θήλασε 10 λεπτά από το ένα στήθος, έπειτα 10 λεπτά από το άλλο.

Μήπως εσείς τρώτε για 10 λεπτά γιουβέτσι και για 10 λεπτά σαλάτα; Πώς είναι δυνατόν, χωρίς καμία επιστημονική απόδειξη, να ταΐζουμε τα μωρά μας σαν να ήταν αυτόματες μηχανές ομοιομορφίας;

Η επιστημονική αλήθεια: Κατά τις πρώτες κρίσιμες έξι εβδομάδες της γαλουχίας, το μωρό πρέπει να φτάνει στο στήθος, με σωστή τοποθέτηση και σύλληψή του, χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Η διάρκεια των γευμάτων αλλάζει ανάλογα με την πείνα του, τη διάθεσή του, την ώρα της ημέρας και τον επιτυχή ή όχι τρόπο ταΐσματος. Δηλαδή, ένα μωρό που δεν έχει μάθει να καταπίνει γάλα στο στήθος ή δεν βρίσκει γάλα, μπορεί να βρίσκεται για μία ώρα πάνω σε αυτό και να μην έχει φάει τίποτα. Ένα άλλο μωρό μπορεί να έχει μάθει πώς να θηλάζει, να βρίσκει άφθονο γάλα και να τελειώνει το γεύμα του μέσα σε πέντε λεπτά. Δεν μετράμε λοιπόν λεπτά της ώρας με το ρολόι, αλλά παρατηρούμε το παιδί μας. Καταπίνει; Πόσες φορές κατάπιε; Έχει γάλα στο στοματάκι του; Αδειάζει το στήθος μας; Φαίνεται χορτάτο και χαλαρωμένο στο τέλος; Η επιστήμη είναι κατηγορηματική: στον θηλασμό πετάξτε τα ρολόγια!

3η λανθασμένη οδηγία: Θήλασε όπως παραπάνω, έπειτα δώσε στο παιδί «συμπλήρωμα» ξένου γάλακτος, ώστε να βεβαιωθείς ότι χόρτασε.

Η επιστημονική αλήθεια: Χορήγηση «συμπληρώματος» προληπτικά, χωρίς να υπάρχει πραγματική ιατρική ένδειξη, εμποδίζει τις προσπάθειες της μητέρας να εγκαταστήσει τον θηλασμό. Οποιαδήποτε ποσότητα ξένου γάλακτος πιει το βρέφος, αφαιρεί από την παραγωγή γάλακτος της μαμάς, γιατί το μωρό δεν ζητάει από το στήθος την ποσότητα που θα έπρεπε, με αποτέλεσμα η μαμά, τελικά, να οδηγηθεί σε μειωμένη παραγωγή. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά αποκλειστικό θηλασμό των βρεφών μας για 6 μήνες. Οτιδήποτε άλλο, όχι μόνο δεν είναι απαραίτητο, αλλά και βλαπτικό, καταστροφικό για την επιτυχία της γαλουχίας.

4η λανθασμένη οδηγία: Θήλασε το μωρό σου κάθε τρεις ή τέσσερις ώρες, όχι συχνότερα.

Σου επιτρέπεται να τρως κάθε 6 ώρες, όχι συχνότερα. Πώς θα κρίνατε μια τέτοια οδηγία σχετικά με το φαγητό σας;

Η επιστημονική αλήθεια: Η αλήθεια είναι ότι το στομάχι του μωρού είναι πολύ μικρό, το μητρικό γάλα εύπεπτο και οι ανάγκες του μωρού για επαφή μεγάλες. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα περισσότερα φυσιολογικά μωρά ζητούν να ταϊστούν κάθε 2 ώρες, αν βέβαια δεν τους δίνεται το δύσπεπτο ξένο γάλα. Επιπλέον, πολλά φυσιολογικά μωρά περνούν διαστήματα της ημέρας τρώγοντας σχεδόν συνεχώς ή με διάλειμμα μισής ώρας, κάτι εντελώς αναμενόμενο και φυσιολογικό. Τέλος, κανένα μωρό δεν είναι ίδιο με άλλο, κάθε ένα έχει την προσωπικότητά του, όπως κι εμείς. Η ποικιλία στον τρόπο λήψης της τροφής είναι τεράστια για τα βρέφη, όπως και για εμάς. Αν θέλουμε να το χειριστούμε ως ανθρώπινο ον, είναι θεμελιώδες να ακούσουμε και να σεβαστούμε τις ιδιαίτερες ανάγκες του μωρού μας.

5η λανθασμένη οδηγία: Άφησε το μωρό σου να κλαίει και μην το παίρνεις συνέχεια αγκαλιά, για να μην «κακομάθει».

Η επιστημονική αλήθεια: Η βασική ανάγκη των βρεφών είναι το χτίσιμο εμπιστοσύνης με το περιβάλλον τους, δηλαδή με τη μητέρα και τον πατέρα τους. Επειδή η όραση είναι φτωχά αναπτυγμένη τον πρώτο καιρό, οι κύριες αισθήσεις, ο «μπούσουλας» του μωρού, είναι η όσφρηση και η αφή. Ένα νεογέννητο απομονωμένο στο κρεβατάκι του, μακριά από ανθρώπινη επαφή, είναι σαν τον τυφλό στην απομόνωση. Η αγκαλιά είναι βασικό στοιχείο της γονικής φροντίδας, της αγάπης. Η αγκαλιά είναι επίσης απαραίτητο συστατικό του επιτυχημένου θηλασμού, ο οποίος, ως φυσική διαδικασία, περιέχει και προϋποθέτει άφθονη, συχνή επαφή.

6η λανθασμένη οδηγία: Πάρε ξένο γάλα για να υπάρχει στο σπίτι, στην περίπτωση που χρειαστεί να το χρησιμοποιήσεις.

Η επιστημονική αλήθεια: Ο θηλασμός είναι παιχνίδι αυτοπεποίθησης για τη μητέρα. Μια λεχώνα που πιστεύει ότι δεν υπάρχει άλλο γάλα που μπορεί το παιδί της να πιει, εκτός από το δικό της, θα θηλάσει επιτυχώς το μωρό της. Αντίθετα, εκείνη που έχει κάθε στιγμή, στο πίσω μέρος του μυαλού της, στην παραμικρή δυσκολία, την εικόνα της σκόνης στο ντουλάπι, είναι πολύ πιθανό να χάσει το παιχνίδι. Ειδικοί που προωθούν κουτιά ξένου γάλακτος στα χέρια της θηλάζουσας μητέρας, κλονίζουν την αυτοπεποίθησή της και βλάπτουν τον θηλασμό, άρα και την υγεία της δυάδας.

7η λανθασμένη οδηγία: Δώσε στο παιδί καθημερινά τσάι, άλλα αφεψήματα ή νερό.

Η επιστημονική αλήθεια: Οποιοδήποτε υγρό, πέραν του μητρικού γάλακτος, όχι μόνο δεν είναι απαραίτητο για το παιδί, αλλά και βλάπτει. Οι ποσότητες αυτές αφαιρούν από την παραγωγή γάλακτος της μητέρας και εμποδίζουν την εδραίωση του θηλασμού. Το τσάι προκαλεί διούρηση, εμποδίζει την απορρόφηση του σιδήρου και δεν ασκεί καμία θετική επίδραση στους κολικούς.

8η λανθασμένη οδηγία: Μη θηλάζεις το παιδί το βράδυ, ώστε να ξεκουραστείς.

Η επιστημονική αλήθεια: Ο θηλασμός τη νύχτα είναι, τουλάχιστον κατά τον πρώτο καιρό, εντελώς απαραίτητος για την εδραίωση της γαλουχίας. Οι ορμόνες της γαλουχίας βρίσκονται τότε στα ύψη, το μωρό τρώει πιο ήρεμα και συνεχίζει τον τακτικό ερεθισμό του στήθους, αυξάνοντας έτσι την παραγωγή γάλακτος. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι γυναίκες που θηλάζουν επιτυχώς τα παιδιά τους δεν κουράζονται περισσότερο από εκείνες που δίνουν μπουκάλι. Αντίθετα, η προετοιμασία των μπιμπερό είναι εκείνη που είναι χρονοβόρα και επίπονη.

9η λανθασμένη οδηγία: Να καθαρίζεις το στήθος σου κάθε φορά που θηλάζεις (με χαμομήλι, νερό, σαπούνι κ.λπ.)

Η επιστημονική αλήθεια: Το μητρικό γάλα περιέχει έναν θαυμαστό συνδυασμό από αντιμικροβιακούς παράγοντες, οπότε δεν χρειάζεται κανένας πρόσθετος καθαρισμός του στήθους. Οι οδηγίες αυτές, μάλιστα, στέκονται εμπόδιο στον θηλασμό, γιατί απαιτούν από τη μητέρα χρόνο και κόπο άσκοπα, μετατρέποντας αναίτια μια φυσιολογική διαδικασία σε «δύσκολη», «ιδανική».

10η λανθασμένη οδηγία: Τήρησε μια συγκεκριμένη, περιοριστική διατροφή, αν θέλεις να θηλάσεις.

Η επιστημονική αλήθεια: Δεν είναι απαραίτητος κανένας ιδιαίτερος περιορισμός στη διατροφή της λεχώνας. Οι οδηγίες αυτές προσθέτουν δυσκολίες στη ζωή της χωρίς κανέναν λόγο. Η αλήθεια είναι ότι ένα μωρό που θηλάζει μια μητέρα, η οποία δεν έχει και την «τέλεια» διατροφή, είναι πιο πιθανό να είναι υγιές, σε σύγκριση με εκείνο που πίνει μπιμπερό από τη μαμά του. Μια φυσιολογική, ισορροπημένη διατροφή με ποικιλία είναι το μόνο που χρειάζεται. Οι σούπες, τα άνοστα, η αποφυγή ενός τεράστιου καταλόγου συγκεκριμένων τροφίμων δεν έχουν καμία επιστημονική βάση.

11η λανθασμένη οδηγία: Αν πονέσουν οι θηλές σου, πρέπει να διακόψεις τον θηλασμό.

Η επιστημονική αλήθεια: Τις περισσότερες φορές, οι θηλές πληγώνονται λόγω κακής στάσης, τοποθέτησης και σύλληψης του στήθους από το μωρό. Η λύση στα προβλήματα αυτά είναι να βελτιώσουμε την τεχνική του θηλασμού, να λάβουμε οδηγίες από ειδικό για την αντιμετώπιση του πόνου, με συνέχιση παράλληλα του θηλασμού, όχι να τον σταματήσουμε με την πρώτη δυσκολία.

12η λανθασμένη οδηγία: Μετά την έξοδό σου από το μαιευτήριο, δες κάποιον επαγγελματία υγείας στις σαράντα ημέρες από τη γέννηση του παιδιού.

Η επιστημονική αλήθεια: Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία συστήνει επίσκεψη της λεχώνας από ειδικό στις πρώτες 2-3 ημέρες από την έξοδό της από το μαιευτήριο. Η υποστήριξη πρέπει να συνεχιστεί κατά τις πρώτες εβδομάδες της γαλουχίας, με τουλάχιστον άλλες μία με τρεις επισκέψεις, ανάλογα με τα προβλήματα που προκύπτουν. Πολλές γυναίκες παλεύουν να διατηρήσουν τη γαλουχία στο σπίτι, μέσα σε περιβάλλον μη υποστηρικτικό και χωρίς να έχουν λάβει σωστές οδηγίες. Αρκετές απ’ αυτές, δυστυχώς, έχουν καταλήξει στο μπιμπερό όταν φτάνουν για πρώτη φορά στην πόρτα του παιδιάτρου, σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση του παιδιού.

13η λανθασμένη οδηγία: Αν το μωρό σου «δεν παίρνει ικανοποιητικά» βάρος, πρέπει να του δώσεις συμπλήρωμα ξένου γάλακτος.

Η επιστημονική αλήθεια: Πολλές φορές, επαγγελματίες υγείας «τρομοκρατούν» τη λεχώνα για το βάρος του μωρού της, χωρίς να υπάρχει στην πραγματικότητα κανένα πρόβλημα. Άλλες φορές πάλι υπάρχει πρόβλημα, όμως καταφεύγουν εύκολα και αμέσως στη λύση του ξένου γάλακτος, χωρίς προηγουμένως να δώσουν οδηγίες για αποτελεσματικότερο θηλασμό, χρήση θηλάστρου από τη λεχώνα κ.ο.κ.

14η λανθασμένη οδηγία: Σταμάτησε να θηλάζεις το παιδί, αν χρειάζεται να πάρεις κάποιο φάρμακο, όπως παυσίπονο, αντιβίωση κ.λπ.

Η επιστημονική αλήθεια: Αυτή η οδηγία είναι εννιά στις δέκα φορές λανθασμένη. Υπάρχει πολύ μεγάλη άγνοια των επαγγελματιών υγείας σχετικά με το θέμα, γι’ αυτό η μητέρα πρέπει να  συμβουλεύεται ειδικό γαλουχίας όποτε κάποιος της απαγορεύει τον θηλασμό του παιδιού της επειδή εκείνη παίρνει κάποιο φάρμακο. Η αλήθεια είναι ότι τα συνήθη φάρμακα είναι συμβατά με τον θηλασμό. Υπάρχουν ελάχιστα φάρμακα που πραγματικά βλάπτουν το παιδί μέσα από το μητρικό γάλα. Η αλήθεια είναι, τέλος, ότι το μωρό κινδυνεύει συνήθως πολύ περισσότερο από τον μη θηλασμό, παρά από την απειροελάχιστη δόση κάποιου φαρμάκου.

15η λανθασμένη οδηγία: Μη θηλάζεις μετά τους έξι μήνες της ζωής του μωρού, δεν του προσφέρεις τίποτα.

Η επιστημονική αλήθεια: Κάθε επιπλέον μέρα θηλασμού είναι κέρδος για το μωρό και τη μητέρα. Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί διαβεβαιώνουν ότι ο θηλασμός έχει μεγάλη αξία και μετά τους έξι μήνες της ζωής του μωρού, ενώ συστήνουν τη συνέχιση της γαλουχίας για τουλάχιστον δύο χρόνια, χωρίς ανώτερο όριο, για όσο θέλουν μητέρα και παιδί.

Αναζητήστε τον ειδικό που θα σας καθοδηγήσει σωστά και σύγχρονα στην προσπάθειά σας να θηλάσετε το μωρό σας, όπως ακριβώς αναζητάτε τον κατάλληλο επαγγελματία για κάθε άλλο τομέα της υγείας σας. Η αντίληψη ότι ο μητρικός θηλασμός είναι φυσική, ενστικτώδης διαδικασία που θα μας έρθει «αυτόματα», χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία ή ενημέρωση, είναι το ίδιο λανθασμένη με την αντίληψη πως ό,τι λέγεται από επαγγελματία υγείας γι’ αυτό το ζήτημα είναι «αυτόματα» έγκυρο. Είναι ακόμα το ίδιο λανθασμένη μ’ εκείνη την αντίληψη που αρνείται να δει τη γαλουχία ως ιδιαίτερο επιστημονικό πεδίο με συγκεκριμένες γνώσεις, δεξιότητες, πιστοποίηση και εξειδίκευση. Στην πραγματικότητα, η πιθανότητα να ακούσετε επιστημονικά ακριβείς οδηγίες για τον θηλασμό του παιδιού σας είναι τόσο μεγαλύτερη, όσο απευθύνεστε στους εξής ειδικούς (κατά σειρά προτεραιότητας):

  1. Διεθνώς Πιστοποιημένους Συμβούλους Γαλουχίας IBCLC
  2. Συμβούλους θηλασμού της La Leche League Ελλάδας
  3.  Γυναικολόγους, παιδιάτρους και μαίες με σχετική εκπαίδευση και πιστοποίηση στο αντικείμενο
  4. Έμπειρες μητέρες που έχουν θηλάσει επιτυχώς και μακροχρόνια.

Aσβέστιο

Standard

Απ’ τον Χρύσανθο Θεοχάρη

Θα πρέπει να τονίσω απ’ την αρχή πως ΔΕΝ είμαι διαιτολόγος. Η κόρη μου η Λυδία με πρόβαλε στο Blog σαν την αυθεντία (της οικογένειας) σε θέματα διατροφής και μου ανέθεσε να γράψω μερικά συντομότατα άρθρα για κάποια συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά. Θα κάνω ό,τι μπορώ να φανώ χρήσιμος. Θα δίνω κάθε φορά μια συνοπτική και απόλυτα αξιόπιστη αποτύπωση των δεδομένων αντλώντας απο πρώτης τάξεως αμερικανικές πηγές.

Το ασβέστιο είναι ένα μεταλικό στοιχείο που υπάρχει στο σώμα μας σε μεγαλύτερη αφθονία – περίπου 2% – απο οποιοδήποτε άλλο. Αν θέλουμε να έχουμε γερά κόκαλα και δόντια, τότε θα πρέπει να φροντίζουμε να δίνουμε στο σώμα μας το ασβέστιο που χρειάζεται.

Πόσο ασβέστιο χρειαζόμαστε σε ημερήσια βάση;

Παιδιά 1-3 χρόνων 500mg, 4-8 χρόνων 800 mg, 9-18 χρόνων 1300 mg.

Γυναίκες – Ανδρες 19-50 χρόνων 1000 mg

Γυναίκες – Άνδρες 51 χρόνων και πάνω 1200 mg

Δεν υπάρχει διαφοροποίηση για τις γυναίκες που εγκυμονούν ή θηλάζουν. Ισχύουν δηλαδή τα ίδια.

Η τάση γενικότερα είναι προς μείωση της συνιστώμενης δόσης. Πολλές χώρες έχουν πολύ χαμηλότερα όρια (Ιαπωνία, Ινδία και Περού έχουν σαν ελάχιστο όριο πρόσληψης ασβεστίου τα 300mg. Μεγαλύτερη τελικά σημασία για την υγεία αποδεικνύεται πως έχουν η απορρόφηση του ασβεστίου και τα γερά κόκαλα. Και αυτά έρχονται μέσα απο τις παρακάτω παραμέτρους:

Τί βοηθάει και τί εμποδίζει την απορρόφηση του ασβεστίου

–  Τακτική άσκηση: «Αρση βαρών» ήπιας μορφής που αυξάνουν την αντοχή του σκελετού μας – και τέτοια «βάρη» είναι το περπάτημα, το τζογκινγκ και κάθε τι αντίστοιχο που γίνεται με τα πόδια – καθώς και ασκήσεις μυικής ενδυνάμωσης.

–  Βιταμίνη D. Είτε επειδή δεν μας πολυβλέπει ο ήλιος (λόγω τρόπου ζωής) είτε επειδή χρησιμοποιούμε αντιηλιακά για να αποφύγουμε τον καρκίνο και τη γήρανση του δέρματος, το αποτέλεσμα είναι να μην παίρνουμε αρκετή βιταμίνη D πράγμα που σημαίνει μειωμένη απορρόφηση ασβεστίου. Έκθεση στον ήλιο για 10 λεπτά την ημέρα (ή 20 λεπτά μέρα παρα μέρα) του 60% της επιφάνειας του σώματος θεωρείται αρκετό να μας δώσει την D που χρειαζόμαστε. Σε αντίθετη περίπτωση, συμπλήρωμα διατροφής είναι απαραίτητο. (Ίσως ασχοληθούμε και με τη σημαντική αυτή βιταμίνη σε ειδικό άρθρο).

–  Βιταμίνη Κ. Βοηθάει να έχουμε ανθεκτικά κόκαλα. Επίσης ενισχύει την πηκτικότητα του αίματος. Υπάρχει στα σκουροπράσινα χόρτα και λαχανικά και κυρίως στα μπρόκολα, στα λαχανάκια βρυξελλών, στα σκουροπράσινα μαρούλια κ.ά. Προσοχή όμως, όχι υπερβολές. Η πολλή χορτοφαγία μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική πηκτικότητα του αίματος που μπορεί να … μεταφραστεί σε εγκεφαλικό.

–  Προσοχή στην πρόσληψη προτεϊνών. Υπερκατανάλωση πρωτεϊνών με αντίστοιχη υποκατανάλωση υδατανθράκων οδηγεί σε απώλεια ασβεστίου.

–  Μείωση κατανάλωσης καφεϊνης (καφές, τσάι, και, σε μικρότερες ποσότητες, κακάο, σοκολάτα, κόλες). Η καφεϊνη είναι παράγοντας απέκκρισης ασβεστίου απ’ τον οργανισμό – κάτι που μερικώς τουλάχιστον αμφισβητείται από κάποιους. Απ’ την άλλη μεριά, η κατανάλωση κάλιου βοηθάει στην αποτροπή της απέκκρισης του ασβεστίου.

–  Ασβέστιο και σίδηρος φαίνεται πως ως κάποιο βαθμό είναι αταίριαστο ζευγάρι. Το ασβέστιο δεν αφήνει (όλο;) τον σίδηρο να απορροφηθεί. Το πώς και το γιατί είναι μάλλον άγνωστο.

–  Το πίτουρο των δημητριακών (στυλ «All-bran») επιταχύνει τη διαδρομή της τροφής. Καθώς «τρέχει» προς την έξοδο δεν δίνει αρκετά περιθώρια για την απορρόφηση του ασβεστίου με αποτέλεσμα κάποιο μέρος του να αποβάλλεται με τα κόπρανα.

–  Το οξαλικό οξύ που υπάρχει στα σέσκουλα, το σπανάκι, παντζάρια, σέλινο, τσάι και κακάο, μπορεί να «δέσει» με το ασβέστιο σε μια μη διαλυόμενη μάζα που στη συνέχεια αποβάλλεται με τα κόπρανα.

Τροφές που περιέχουν αρκετό ασβέστιο

 

Ενα πολύ θετικό στοιχείο είναι πως το ασβέστιο δεν καταστρέφεται σπ’ τη διαδικασία του μαγειρέματος. Επίσης, αντέχει στο χρόνο. Ασβέστιο περιέχουν πολλά απ’ τα τρόφιμα που καταναλώνουμε σε καθημερινή βάση – άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο. Τροφές πλούσιες σε ασβέστιο είναι:

Γιαούρτι 1 φλυτζάνι δίνει 447mg και ποσοστό συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης 45%

Γάλα κατσικίσιο 1 φλυτζάνι, 326mg, ποσοστό 33%

Γάλα αγελαδινό 1 φλυτζάνι, 297mg, ποσοστό 30%

Σαρδέλες με κόκαλα 90 γραμμάρια, 325mg, ποσοστό 33%

Σολομός κονσέρβα 90 γραμμάρια, 181mg.

Γογγύλι φύλλα μαγειρεμένα 1 πιάτο 220mg

Αλλες τροφές που έχουν ικανοποιητικά επίπεδα ασβεστίου είναι το αβγό, το σουσάμι/ταχίνι, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί με πρώτα και καλύτερα τα αμύγδαλα (1 φλυτζάνι 236mg ασβέστιο), η μελάσα, το σπανάκι και τόσα άλλα. Ακόμη και τα αρωματικά βότανα περιέχουν καλές ποσότητες ασβεστίου (π.χ. 2 κουταλιές αποξηραμένος βασιλικός περιέχει 65mg ασβέστιο). Απο παντού παίρνουμε ασβέστιο. Αυτό που πρέπει να προσέχουμε είναι η αφομοίωσή του και όλα όσα αναφέραμε πιο πάνω.

Τελικά δεν τα κατάφερα να είμαι και τόοοοοοοσο σύντομος 😦

Πηγές για όσες/όσους γνωρίζουν αγγλικά:

 

http://whfoods.org/genpage.php?tname=nutrient&dbid=45

http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/002412.htm

http://www.nal.usda.gov/fnic/foodcomp/Data/HG72/hg72_2002.pdf

http://www.ars.usda.gov/Services/docs.htm?docid=17031

http://www.drweil.com/

Πρακτικές Συμβουλές Θηλασμού

Standard
 

  • Μην πλένετε τις θηλές σας με σαπούνι, αλλά μόνο με νερό (το σαπούνι εκτός του ότι τις ξεραίνει, απομακρύνει ταυτόχρονα και τη μυρουδιά στην οποία έχει συνηθίσει το μωρό σας).

 

  • Αν οι θηλές σας ματώσουν (ραγάδες θηλών), αλείψτε τις με μητρικό γάλα που βοηθάει στην επούλωσή τους και αφήστε το να στεγνώσει.

 

  • Αν τρέχει γάλα από το ένα στήθος καθώς θηλάζετε από το άλλο ή και τα δύο όταν πλησιάζει η ώρα θηλασμού του μωρού σας (στην αρχή μάλιστα και σε άσχετες ώρες), σταματήστε την ροή πιέζοντας με το δάχτυλό σας τις θηλές προς τα μέσα.
 

  • Προτιμήστε τα πλενόμενα επιθέματα στήθους αντί τα μιας χρήσεως. Είναι πιο μαλακά, δεν κολλάνε πάνω στην θηλή όταν στεγνώσει το γάλα και κάνετε και οικονομία. Προσωπικά, με βόλεψαν περισσότερο της Mendela.

 

  • Κρατάτε το μωρό σας όπως σας βολεύει για να το θηλάσετε. Εφόσον το μωρό τρώει καλά και δεν πονάνε οι θηλές και η μέση σας, δεν τίθεται θέμα σωστής ή λάθος στάσης.

 

  • Φορέστε μπλούζες θηλασμού όταν είστε έξω και θηλάστε χωρίς κανείς να μπορεί να δει τί κάνετε!

 

  • Θηλάστε ξαπλωμένη αν σας βολεύει καλύτερα. Έτσι, αν το μωρό σας κοιμηθεί, δεν έχετε παρά να το αφήσετε στο κρεβάτι και να φύγετε σιγά σιγά 😉

 

  • Αν θηλάζετε σε καρέκλα ή πολυθρόνα, τοποθετήστε τα πόδια σας σε ένα χαμηλό σκαμνάκι. Θα βολευτείτε πολύ περισσότερο.

 

  • Έχετε κοντά σας ένα μπουκαλάκι νερό, γιατί ειδικά στην αρχή θα ιδρώνετε και θα διψάτε πολύ κατά την διάρκεια του θηλασμού.

 

  • Όταν το μωρό σας αρχίσει να βλέπει και πιο μακριά, θα αρχίσει να ενδιαφέρεται για όλα όσα το περιβάλλουν. Θα του τραβάνε την προσοχή όλα τα τριγύρω πράγματα και χρώματα που βλέπει και έτσι αντί να θηλάζει, θα κοιτάει συνεχώς τριγύρω (καμιά φορά ξεχνώντας να αφήσει το στήθος! Ωχ!), θα ξαναθηλάζει για μισό λεπτό, και πάλι θα κοιτάει και θα χαζολογάει. Δύο είναι οι λύσεις. Ή θα το παίρνετε σε ένα μέρος «βαρετό» και σχετικά σκοτεινό για να κάνετε την δουλειά σας ή θα επενδύσετε σε ένα κολιέ θηλασμού (γεμάτο πλουμιστά χαντράκια και πραγματάκια, σε ύψος που να το φτάνει με το χεράκι του το μωρό να το επεξεργάζεται και να συνεχίζει το φαΐ). Αυτή η φάση δεν διαρκεί συνήθως περισσότερο από 2 μήνες.

 

 

  • Αποφεύγετε τον καφέ, τα όσπρια και το αγελαδινό γάλα κατά τους πρώτους μήνες, ειδικά αν προσέξετε ότι, αφού τα καταναλώσετε, το μωρό έχει κολικούς ή υπερδιέγερση. Επίσης, αποφύγετε το αλκοόλ και το τσιγάρο.

 

  • Προσφέρετε το στήθος στο μωρό σας όποτε αυτό σας το ζητάει.

 

  • Αν θέλετε να αποθηκεύσετε το μητρικό σας γάλα (να δημιουργήσετε τράπεζα μητρικού γάλακτος), μπορείτε να το κάνετε με την βοήθεια ενός καλού θήλαστρου. Τα αποθηκεύετε πάντα σε αποστειρωμένα ειδικά σακουλάκια ή σε αποστειρωμένα κυπελάκια. Στην κατάψυξη μπορείτε να τα αποθηκεύσετε έως 3 μήνες (άλλοι λένε και μέχρι 6), και στην συντήρηση 24 ώρες. Αν δείτε ότι το γάλα χωρίζεται σε στρώματα (διαχωρισμός ορού), μην φοβηθείτε, είναι φυσιολογικό. Είναι επίσης φυσιολογικό να δείτε το γάλα σαν ξινισμένο (δηλαδή να έχει μικρά κομματάκια ή ακόμα και όλο να είναι σαν μικρά κομματάκια) όταν το βγάλετε από την κατάψυξη. Όταν το ζεστάνετε θα δείτε ότι επανέρχεται στην φυσιολογική του μορφή. Αν θέλετε, μπορείτε να το δοκιμάσετε για να είστε σίγουρη. Όταν το ανακατεύουμε, το κάνουμε με κυκλικές κινήσεις και όχι πάνω κάτω. Το ξεπαγώνουμε μέσα στο ψυγείο (στην συντήρηση, αν έχουμε χρόνο) ή κάτω από ζεστό τρεχούμενο νερό.

 

 Έχετε εσείς κάποια άλλη σχετική συμβουλή να μας παραθέσετε; Μη ντρέπεστε! 🙂

 

Κολιέ θηλασμού (nursing necklaces):

http://www.tickled-pink-designs.com/

http://www.mommynecklaces.com/

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

Οι πρώτοι μου 2 μήνες θηλασμού (και οι πιο δύσκολοι)…

Standard

Το λέω και το πιστεύω! Αν βγεις νικήτρια από τους πρώτους 2 μήνες θηλασμού, οι όσοι υπόλοιποι ακολουθήσουν θα είναι παιχνιδάκι. Οι πρώτες 2 βδομάδες πολύ δύσκολες, οι επόμενες 2 απλά δύσκολες και οι τελευταίες 4 δυσκολούτσικες. Μετά παιχνιδάκι, με κάποιες μέρες λίγο πιο «κάπως». Και αυτό δεν τον λέω για να σας τρομάξω. Ίσα ίσα, το λέω για να σας δώσω κουράγιο. Το 85% των γυναικών στην Ελλάδα σταματούν τον θηλασμό στο μήνα ή στο δίμηνο. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι, αλλά ένας από αυτούς πιστεύω πως είναι το ότι δεν γνωρίζουν πως τα πράγματα σταδιακά φτιάχνουν και πως σε τελική ανάλυση είναι πολύ πιο εύκολα – πολύ πιο εύκολα – σε σύγκριση το μπελά των μπιμπερό. Η αλήθεια είναι ότι η αρχή θέλει πολύ πείσμα, προσπάθεια και υπομονή. Η αλήθεια είναι, ότι η συνέχεια είναι σκέτη απόλαυση και για τους δύο (μαμά και βρέφος)…

Την πρώτη φορά που μου έδωσε η μαία στο μαιευτήριο το μωρό μου να το θηλάσω, κατάλαβα πως δεν έχουν άδικο οι Ινδοί που λατρεύουν τη Θεά Κάλι. Χρειαζόμουν επειγόντως 4 χέρια για να τον κρατήσω σωστά, να κρατάω το στήθος και να μην μου φεύγει το κεφαλάκι του μωρού! Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκα! Κάτι πάει στραβά. Μετά ένιωσα την παράξενη αίσθηση του μωρού να θηλάζει στο στήθος μου. Δεν μπορούσα να προσδιορίσω το τί ακριβώς γινόταν, αλλά ο Γιώργος έδειχνε να ξέρει τί κάνει. Ευτυχώς έπιασε σωστά το στήθος (όχι μόνο θηλή, αλλά και θηλαία άλω, δηλαδή και μέρος του σκούρου μέρους γύρω από την θηλή). Το βράδυ ξυπνούσε ανά μία ή δύο ώρες κλαίγοντας, τον έβαζα στο στήθος και αμέσως ηρεμούσε. Μετά έκανε τα κακάκια του, τον αλλάζαμε και τον ξεκινούσε βόλτα και αγκαλιά ο Μάκης μέχρι που κοιμόταν. Μετά από καμιά ώρα ή δύο στην καλύτερη, πάλι ένα από τα ίδια.

Μέσα σε 2 μέρες οι θηλές μου άρχισαν να πονάνε. Η μια λιγότερο από την άλλη. Φυσιολογικό βέβαια, μιας και δεν είναι συνηθισμένο το στήθος σε τέτοια μεταχείρηση. Έβαζα λανολίνη και επιθέματα στήθους, αλλά τίποτα. Μια μαία μου είπε ότι λογικά δεν κρατάω σωστά το μωρό, μιας και κανονικά δεν θα έπρεπε να πονάω καθόλου. Τώρα πιστεύω πως έστω και λίγο οι θηλές πονάνε και τις αισθανόμαστε πολύ ευαίσθητες όσο καλά και αν κρατάμε το μωρό. Μια φίλη που θήλασε όλα της τα παιδιά μου είπε να μην φοράω επιθέματα, να μην φοράω ούτε σουτιέν όσο μπορώ, και να μην βάζω λανολίνη. Αν πονάω να βάζω λίγη πριν να τον θηλάζω μόνο. Αυτό που θέλουμε δεν είναι να έχουμε μαλακές θηλές, αλλά να τις κάνουμε να σκληρύνουν σιγά σιγά, δηλαδή να τις «σκληραγωγήσουμε» ώστε να μπορούν να αντέχουν στη νέα τους υπηρεσία.

Τις πρώτες τρισήμισι μέρες που δεν είχα ακόμη γάλα, ο Γιώργος ρουφούσε πεινασμένος και η θηλή πονούσε ακόμα περισσότερο. Με το που τον έβαζα στο στήθος, τα πρώτα δευτερόλεπτα ήταν ένα δράμα! Τον έβαζα πρώτα στο άλλο στήθος μήπως και αν ικανοποιηθεί κάπως με το λίγο πρωτόγαλα που είχα δεν θα ρουφάει με τόσο δύναμη από το άλλο.

Την 4η μέρα το βράδυ κατέβηκε το γάλα. Ο Γιώργος ήπιε και χόρτασε και έβαλε μέσα σε ένα βράδυ, 350 γρ! Στο σπίτι συνεχίστηκε ο πόνος στην θηλή, αλλά αποφάσισα να τον κρατάω αλλιώς. Τον κρατούσα λοιπόν κάτω από την μασχάλη μου και με το κεφαλάκι του στην παλάμη του ίδιου χεριού. Με αυτό τον τρόπο έπινε μια χαρά δίχως ουσιαστικά να πονάω και εγώ. Οπότε πέρασε κι αυτό το πρόβλημα…

Το βράδυ στο σπίτι, ξυπνούσε κάθε δίωρο. Σηκωνόταν και ο Μάκης να με βοηθήσει μιας και με την καισαρική τομή, μέχρι να γυρίσω, να σηκωθώ, κλπ., το μωρό θα πλάνταζε στο κλάμα. Αυτό με τα κακά του (να τα κάνει δηλαδή με το που τελείωσε το θήλασμα), τί σπάσιμο! Να βλέπεις το μωρό να γλαρώνει, έτοιμο να κοιμηθεί, και όμως να πρέπει να το αλλάξεις, με αποτέλεσμα να ξυπνήσει τελείως και μετά να πρέπει να το βολτάρεις αγκαλιά μέχρι να κοιμηθεί βαριά για να το βάλεις στο κρεβατάκι του δίχως να ξυπνήσει… Δεν συμφωνείτε πως είναι μεγάλο σπάσιμο; Ευτυχώς αυτό το στάδιο περνάει γρήγορα.

Μετά από δύο μέρες, αν θυμάμαι καλά, ήρθε το μεγάλο χτύπημα! Τον λένε μαραθώνιο θηλασμό! Εγώ όμως τότε δεν γνώριζα τίποτα γι αυτό το πράγμα. Ο Μαραθώνιος θηλασμός (cluster feeding) γίνεται στην αρχή σε πιο τακτά διαστήματα και όσο πάει σχεδόν διπλασιάζεται το διάστημα ανάμεσα στον τωρινό και τον επόμενο. Κάθε «κύμα», ή «μπόρα» αν θέλετε, μπορεί να κρατήσει από μία έως και τρεις μέρες και κατά την διάρκεια τους το μωρό μπορεί να θηλάζει μέχρι και 18 ώρες το 24ωρο! Θάνατος! Θηλάζει 2ωρα, τρίωρα κοιμάται και με το που το βάλεις στο κρεβάτι, ξυπνάει και θέλει κι άλλο! ΑΜΑΝ! Τί ήταν αυτό; Δεν προλάβαινα να πάω στην τουαλέτα, πεινούσα, διψούσα, πονούσε η μέση μου, ήθελα να κλαίω αλλά το έπαιζα δυνατή! Δεν άντεξα όμως και ενώ έλεγα ότι θα τον θηλάζω εξάμηνο τουλάχιστον και μετά βλέπουμε, εκείνη την – πρώτη – μέρα άλλαξα γνώμη. Θα τον θηλάσω το πολύ ένα τρίμηνο αν πάει έτσι το πράγμα, σκέφτηκα! Δεν είναι δυνατόν να τα καταφέρω μόνη μου αλλιώς! Ευτυχώς οι μαραθώνιοι θηλασμοί του Γιώργου ήταν μονοήμεροι και, λες και ήθελε να με ανταμείψει, την επόμενη μέρα το ‘ριχνε στον ύπνο για να καλύψει τη χασούρα! Μετά από μία μέρα μαραθώνιου θηλασμού, το στήθος μου γέμιζε περισσότερο γάλα. Όσο χρειαζόταν το μωρό μου για την περίοδο που επρόκειτο να διανύσει μέχρι τον επόμενο μαραθώνιο!

Και έβαζε κιλάκια το μωρό μου, τα δαχτυλάκια του έκαναν λακάκια, τα μπουτάκια του γέμιζαν, η κοιλίτσα του ήταν στρουμπουλή και τα μαγουλάκια του πήγαιναν να γίνουν πραγματικά μαγουλάκια. Και μόνο με το δικό μου γάλα. Σε κάνει να νιώθεις μια περηφάνια αυτό. Νιώθεις ότι κάτι κάνεις, κι ας πονάει η μέση, κι ας ξυπνάς τα βράδια πιο συχνά επειδή το μητρικό γάλα είναι πιο εύπεπτο και το χωνεύουν πιο γρήγορα…

Και μετά, άλλο πρόβλημα. Τον έβαζα στο στήθος, ρουφούσε κανένα λεπτό άντε δυο, και μετά ξεκινούσε να κλαίει νευριασμένος να βγαίνει από το στήθος και να του ρίχνει μπουνίτσες με τις, ερμητικά κλειστές ακόμα, παλάμες του. Μα γιατί; Τί στο καλό είχε; Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε. Τον έβαζα στο άλλο, πάλι τα ίδια! Μήπως δεν είχα όσο γάλα ήθελε; Τί γινόταν; Το θείο λοιπόν ίντερνετ για ακόμα μια φορά μου έδωσε την απάντηση. Είχα, λέει, πολύ γάλα, κατέβαινε απότομα και τον έπνιγε! Και τί έπρεπε να κάνω; Να τον θηλάζω σχεδόν ξαπλωτά και το μωρό να το βάζω από πάνω μου να πίνει. Έτσι με την βοήθεια της βαρύτητας το γάλα δεν έβγαινε με τόση φόρα και ο Γιώργος έπινε δίχως πρόβλημα. Βεβαίως το πρόβλημα ήταν όταν ήμασταν έξω και έπρεπε να τον θηλάσω. Κουτσά στραβά τον θήλαζα όσο μπορούσε και μέχρι να πάμε σπίτι τουλάχιστον δεν πεινούσε τόσο πολύ. Όταν πέρασα το σαραντάμερο και ξεφύγαμε από την «επικίνδυνη» περίοδο που έχουμε το πρόβλημα της σύγχυσης των θηλών (που το μωρό δηλαδή σταματάει να θέλει το στήθος επειδή προτιμάει το μπιμπερό, αν βέβαια του έχουμε δώσει να το δοκιμάσει), εγώ «μηχανεύτηκα» το εξής: Όταν ήξερα ότι θα λείψουμε απ’ το σπίτι για πολύ, έβγαζα γάλα με ένα θήλαστρο, το έβαζα σε μπιμπερό και μετά σε θερμός μπιμπερού για να κρατηθεί κρύο. Όταν ήταν η ώρα του Γιώργου να φάει το ζέσταινα βουτώντας το μπιμπερό σε ένα ποτήρι με καυτό νερό και όλα καλά. Για όλα υπάρχει λύση 😉

Και εκεί που συνηθίσαμε, καπάκι στις 20 περίπου μέρες ο δεύτερος μαραθώνιος θηλασμός, ο οποίος μου φάνηκε πιο δύσκολος γιατί δεν είχα την μητέρα μου μαζί στο σπίτι. Ήμουν μόνη μου και θήλαζα, θήλαζα, θήλαζα. Με το που τον άφηνα κοιμισμένο, ξυπνούσε. Πριν τουλάχιστον τον έδινα στην μητέρα μου να σηκωθώ λίγο να τεντωθώ, να πάω στην τουαλέτα, που κάτι ήταν. Τώρα τίποτα!  Παλουκωμένη σχεδόν σε μια πολυθρόνα, με τα νερά δίπλα μου, το τηλεκοντρόλ και ένα πιάτο ξηρούς καρπούς (είχα οργανωθεί λιγάκι). Η πάπια μου έλειπε! Η μέρα πέρασε και την επόμενη περισσότερο γάλα στα στήθη μου. Όσο θήλαζα από το ένα στήθος, έτρεχε και άλλο και γέμιζα γάλα παρόλο το επίθεμα. Τί να σου κάνει ένα; Μύριζε το σπίτι γάλα!

Άρχισα να πίνω κι εγώ γάλα (στην εγκυμοσύνη με αναγούλιαζε) με τα δημητριακά μου. Καφέ δεν έπινα. Φοβόμουν μήπως και δεν κοιμάται το μωρό, και όταν είσαι φρέσκια μαμά κάνεις τα πάντα για να κοιμάται το μωρό! Και τούμπες! Και το γάλα που έπινα εγώ έφερε λίγους κολικούς στο μωρό. Γενικά με κολικούς ήμουν τυχερή γιατί το μητρικό γάλα βοηθάει πολύ στο να μην κάνουν κολικούς τα μωράκια. Μόνο αν χωρίς να ξέρω έτρωγα κάποιο περίεργο φαγητό, μόνο τότε το γάλα μου προκαλούσε κράμπες στο μωρό μου που κι αυτές αρκούσαν μερικά πριτς πριτς να του περάσει ο πόνος. Δεν το είχα φανταστεί ότι το αγελαδινό γάλα που έπαιρνα εγώ θα μπορούσε να προκαλέσει κολικούς στο μωρό. Έτσι συνέχισα να το πίνω, μέχρι που το διάβασα κάπου, καθώς έψαχνα να βρω την εξήγηση για τα πράσινα κακάκια του Γιώργου (γιατί ναι, ακόμα και το χρώμα τους και την υφή τους εξετάζεις!) πως το αγελαδινό γάλα, όταν το πίνει η μαμά που θηλάζει, μπορεί να προκαλέσει κολικούς στο μωρό και πράσινα κακάκια. Οι κολικοί του πέρασαν τελείως μετά από κανένα δεκαπενθήμερο αφότου σταμάτησα να πίνω γάλα. Τόσο παίρνει η πρωτεΐνη του γάλακτος να φύγει από τον οργανισμό του μωρού. Όλα καλά μέχρι στιγμής…

Όμως γιατί τα πράσινα κακάκια να εμφανίζονται κάθε τόσο ακόμα κι αφού είχα κόψει το αγελαδινό γάλα; Πάλι ο Γουγλις, το kellymom.com και η Αγλαΐα (σύμβουλος θηλασμού) βοήθησαν και αυτήν την άσχετη μάνα. Υπερπαραγωγή! Όχι, δεν είχα γυρίσει καμιά ταινία. Υπερπαραγωγή γάλακτος. Αυτό το πολύ γάλα τελικά δεν ήταν και ό,τι το καλύτερο… Επειδή λοιπόν είχα πολύ γάλα, τί γινόταν; Ας τα πάρουμε από την αρχή. Όταν ένα μωρό ξεκινήσει να θηλάζει, το πρώτο γάλα που πίνει είναι αραιής σύστασης. Αυτό ξεδιψάει το μωρό, αλλά όταν συνεχίσει να θηλάζει, τότε αρχίζει να ρέει ένα πιο παχύ γάλα με περισσότερο λίπος το οποίο και χορταίνει και παχαίνει το μωρό. Εγώ τον θήλαζα ένα τέταρτο από το ένα στήθος και ένα τέταρτο από το άλλο. Έτσι λοιπόν, έπινε πολύ αραιό γάλα και λίγο παχύ, γιατί τότε που άρχιζε να κατεβαίνει το παχύ γάλα, εγώ του άλλαζα στήθος, οπότε συνέχιζε να πίνει αραιό γάλα. Πίνοντας όμως περισσότερο αραιό γάλα είναι αυτό που προκαλεί πράσινα κακάκια. Η λύση δηλαδή ήταν να του δίνω το ένα στήθος μόνο στο κάθε γεύμα. Αργότερα που μεγάλωσε ο Γιώργος και έπινε περισσότερο γάλα τον τάιζα από το ίδιο στήθος δύο γεύματα και μετά πηγαίναμε στο άλλο. Τελικά τα κακάκια του γύρισαν στο πολυπόθητο πορτοκαλό-μουσταρδί τους χρώμα (καλή όρεξη)!

Στις 40 και κάτι μέρες ένας ακόμη μαραθώνιος θηλασμός μας χάρισε ακόμα περισσότερο γάλα, αλλά εν τω μεταξύ το είχα φιλοσοφήσει το θέμα. Δεν θα έκανα τίποτα άλλο εκείνη την μέρα και την επόμενη που θα κοιμόταν περισσότερο ο Γιώργος, θα ευχαριστιόμουν κι εγώ την μέρα μου. Είχαμε ήδη αρχίσει να καταλαβαινόμαστε περισσότερο. Αυτές οι 40 μέρες που λένε, φέρνουν όντως μεγάλη διαφορά. Νιώθεις όντως ότι είσαι μαμά και καταλαβαίνεις και τί ακριβώς σημαίνει αυτό (σε βοηθάει σ’ αυτό απ’ τη μια μεριά η κούραση, και απ’ την άλλη τα χαμόγελα και τα γλυκά βλέμματα του μωρού σου) και αρχίζεις να αισθάνεσαι μια αυτοπεποίθηση ότι μπορεί κι εσύ να γίνεις καλή μαμά και τελικά να τα καταφέρετε και τα δυό σας μια χαρά.

Μέχρι να πιάσουμε τους πρώτους 2 μήνες θηλασμού, το να τον κρατήσω και να τον θηλάσω ήταν πλέον παιχνιδάκι για μένα. Κρατούσε κι αυτός το κεφαλάκι του πιο σταθερό, ενώ εγώ δεν φοβόμουν να τον κουνήσω, να του αλλάξω στάση ή να κουνηθώ την ώρα που θήλαζε για να βολευτώ καλύτερα. Ο Γιώργος έβρισκε το στήθος πριν καλά καλά του το δώσω, ακόμα και το βράδυ δίχως να βλέπει, μόνο με την μυρουδιά. Είχαμε μάθει ο ένας τον άλλον και αρχίσαμε να το ευχαριστιόμαστε. Ακόμη και όταν τον κρατούσε κάποιος άλλος, αυτός έψαχνε με το βλέμμα του μέσα στο δωμάτιο να βρει εμένα. Εμένα, την πηγή της ζωής του, την τροφή του, εμένα με την ζεστή αγκαλιά και την όμορφη μυρουδιά, τη μοναδική μυρουδιά της μαμάς του. Τον θήλαζα και με κοιτούσε ταυτόχρονα στα μάτια με ένα βλέμμα γεμάτο γλύκα και ευγνωμοσύνη (ακόμα και τώρα το κάνει αυτό). Λίγο αργότερα άρχισε να του ξεφεύγει και κανένα χαμόγελο δίχως να αφήσει το στήθος, και τότε ήξερα… Ήξερα ότι το κέρδισα το στοίχημα!