Πόσα χρόνια έχει που έχει γραφτεί αυτό το τραγούδι; Έχουν αλλάξει πολλά; Μια γυναίκα τελικά είναι μια Μαίρη Παναγιωταρά με πολύ μικρές διαφορές και πολύυυυυυυ λίγες εξαιρέσεις!!!! 🙂
Χρόνια μας πολλά! 😆 😆 😆 😆
Καλά, το ξέρω ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα για όλες, αλλά κάποιες μέρες σίγουρα μοιάζουν σαν αυτή 😉
Συγκινητικό, χαρούμενο μα ταυτόχρονα λίγο «κάπως» που με τα χρόνια φοβόμαστε μην την δούμε κι εμεις Πατριάρχες! Μένω με το ερώτημα, «άραγε μια μέρα θα είμαστε κι εμείς βολεμένοι; Όλα όσα τώρα κοροϊδεύουμε και βρίζουμε, θα είναι αυτά που τότε θα αντιπροσωπεύουμε; Άραγε θα καταφέρουμε να παραμείνουμε «αντιεξουσιαστές»;» Enjoy it! 🙂
Στίχοι:Ισαάκ Σούσης, Μουσική:Magni-Zappa, Τραγούδι: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου
Εύχομαι αυτές τις μέρες να περάσετε όλοι υπέροχα με τις οικογένειές σας, και να θυμηθούμε τι αξίζει πραγματικά στη ζωή! Το χαμόγελο στα προσωπάκια των παιδιών μας και η υγεία όλων μας!
Μουσική: Μ. Θεοδωράκης, Στίχοι: Λ. Παπαδόπουλος, Τραγούδι:Γ. Κότσιρας
Το θυμάστε αυτό το όμορφο τραγουδάκι; Εμείς το θυμηθήκαμε τις προάλλες και από την χαρά μας το βάλαμε να το ακούσει και ο Γιώργος μας. Του άρεσε, το χόρευε, έβλεπε και το βιντεάκι 🙂
Και την επόμενη μέρα, έφερε τις μπογιές του και ήθελε να ζωγραφίσει στον τοίχο! Δεν πήγε το μυαλό μου… Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου, τί είναι αυτά που λες; Δεν ζωγραφίζουν αγόρι μου στον τοίχο! Να μην μπορώ να τον πείσω! Με τα πολλά γύρισε και μου είπε με ένα πολύ θλιμμένο ύφος…
«Μαμαααααα, ζωγαφίζουν! Ταγούδι, του του τουυυυυ, παιζιάαααα, ζωγαφίζουυυυυν τοίιιιιιχοοοοοοοο!»
Και τότε το έπιασα! Η αγάπη μου! Τί σκέφτηκε! Τον πήρα αγκαλιά και του είπα οτι θυμήθηκα το τραγούδι και κατάλαβα γιατί ήθελε να το κάνει αυτό (του είχα πει οτι μου αρέσει πολύ αυτο το τραγουδάκι), τον άφησα να κάνει μια μολυβιά και χάρηκε, του εξήγησα οτι και τα παιδάκια ζωγράφιζαν σε έναν παλιό τοίχο έξω από το σπίτι (τί να πω η γυναίκα;) και τώρα ψάχνω να βρώ τοίχο έξω από το σπίτι που να του δώσω μπογιές να ζωγραφίσει! Τί μυαλουδάκια μωρέ! Τί ψυχούλες! Πόσο το αγαπώ αυτό το αγοράκι???
http://www.youtube.com/watch?v=ESe-AysF9mw
Απίστευτο γέλιο! Ακόμα γελάω μόνη μου μπροστά στην οθόνη! χαχαχαχαχα! Όλες οι «δοσοληψίες» και οι «διάλογοι» μιας μαμάς με το παιδάκι της απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ συγκεντρωμένες και συμπυκνωμένες! Για όσες γνωρίζουν Αγγλικά, ένα τραγούδι με τους στίχους να περνάνε από κάτω… Απλά, ΤΕΕΕΕΕΛΕΙΟΟΟΟ!!!
Όσο ήμουν έγκυος, είχα διαβάσει πως αν ακούμε και, ακομα καλύτερα, τραγουδάμε κιόλας ένα συγκεκριμένο τραγούδι σε τακτά χρονικά διαστήματα, το μωρό θα αρχίσει να συνηθίζει στον ήχο του και θα το ηρεμεί ακόμα και αφού γεννηθεί.
Ε, λοιπόν αφού δεν είχα τίποτα να χάσω, είπα να το κάνω αυτό το πείραμα. Διάλεξα ένα τραγούδι με την πολύ ήρεμη και μελωδική φωνή της Αρλέτας. Έβαζα λοιπον «τα ήσυχα βράδια» να παίζει και να ξαναπαίζει και τραγουδούσα στο μωρό μου χαϊδεύοντας την κοιλιά μου. Όταν γεννήθηκε συνέχισα να το παίζω και σε κάποιες δύσκολες περιστάσεις όπου το μωρό είχε υπερένταση του το έβαζα ή απλά το τραγουδούσα και έδειχνε οτι μάλλον αυτό το κόλπο πιάνει! Βεβαίως, έπιανε και ο απορροφητήρας (ο μουντός και συνεχόμενος αυτός ήχος ακόμη και κλάμμα από κολικούς σταματάει και κοιμίζει τα μωρά!), οπότε δεν ήμουν παντελώς σίγουρη πως είναι το τραγούδι που κάνει την δουλειά.
Τώρα που ο Γιώργος είναι 15 μηνών και μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, είναι συχνά με μια υπερένταση την ώρα του ύπνου και δεν μπορεί να ηρεμήσει (ή δεν θέλει κι’ όλας) μιας και ύπνος σημαίνει τέλος παιχνιδιού. Ε, λοιπόν σ’αυτήν ακριβώς την ηλικία κατάλαβα πως τελικά αυτό το τραγούδι είναι μαγικό! Με το που το βάζω και το ακούει, τρέχει πάνω μου να τον σηκώσω και γέρνει το κεφαλάκι του στον ώμο μου, έτοιμος να ηρεμήσει και να κοιμηθεί! Άλλες φορές μάλιστα μου το ζητάει και ο ίδιος (χαχα). Το βάζω λοιπόν στο repeat και όσο πάρει μέχρι να κοιμηθεί. Το έχω περάσει και στο κινητό, έτσι ώστε όπου και να μου χρειαστεί να το έχω μαζί μου (κάτι σαν πρώτες βοήθειες δηλαδή).
Με λίγα λόγια, σας το συνηστώ ανεπιφύλακτα! Σε μένα έπιασε το πείραμα. Ελπίζω και σε σας!
Το Blog μιας Μαμας 