Κυκλοφορεί στο Facebook ένα άρθρο που έχει γίνει viral στο εξωτερικό, για μια μαμά που έψησε brownies για το σχολείο του παιδιού της αλλά ξέμεινε από γάλα. Δεν είχε λέει χρόνο, και αντί για αγελαδινό γάλα που έλεγε η συνταγή, αποφάσισε να ψήσει τα brownies με το δικό της γάλα. Οι μαμάδες και λοιποί του σχολείου το έμαθαν και έγινε θέμα, με πολλές μαμάδες να θυμώνουν και άλλοι απλά να την κοροϊδεύουν και να το παίρνουν στην πλάκα! Η ίδια μαμά, δίχως να μπορεί να καταλάβει γιατί έγινε χαμός, πόσταρε το εξής.
Συζητήθηκε πλέον και στις Ελληνικές ομάδες που υποστηρίζουν τον θηλασμό και υπήρχαν γνώμες πολύ διαφορετικές.
Κάποιες υποστηρίζουν πως το μητρικό γάλα είναι το καλύτερο για τον άνθρωπο (για τον οποίο και είναι φτιαγμένο) και μέχρι εκεί με βρίσκουν σύμφωνη κι εμένα, και είναι άλλωστε και ο λόγος που ξεκίνησα αυτό το μπλόγκ, και εννοείται ο λόγος που θήλασα 2 χρόνια και βάλε το ένα παιδί και 3 χρόνια και βάλε το δεύτερο. Ο λόγος που βοηθώ μαμάδες να θηλάσουν, κλπ κλπ. Το θέμα όμως δεν μένει εκεί. Υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν πως δεν έγινε και κάτι, πως «σιγά, τα παιδιά πήραν και θρεπτικά στοιχεί», και πως «έχουμε κάνει το νορμάλ να μοιάζει σιχαμερό, ενώ το αγελαδινό γάλα και κατσικίσιο, που δεν έχουμε ιδέα την προέλευσή του, είναι το καλό και το φυσιολογικό».
Και πάλι, μέχρι ένα σημείο θα συμφωνήσω. Το ανθρώπινο γάλα, είναι για τους ανθρώπους, το αγελαδινό για τα μοσχαράκια, το κατσικίσιο για τα κατσικάκια και πάει λέγοντας. Παρ όλα αυτά, έχουμε συνηθίσει να πίνουμε αγελαδινό γάλα, το βρίσκουμε στα super market, επιλέγουμε να το αγοράσουμε, αν δεν θέλουμε να πίνουμε τέτοιο γάλα επιλέγουμε κάποιο άλλο γάλα, ή δεν πίνουμε καθόλου γάλα. Επιλέγουμε και πράττουμε και ευτυχώς έχουμε δημοκρατία για να το κάνουμε.
Με την ίδια ελευθερία οι μαμάδες που θελουν να θηλάσουν τα παιδιά τους, τα θηλάζουν μέχρι όποια ηλικία το ζητάει το μωρό και όσο οι ίδιες μαμάδες επιλέξουν, κάνουν αγώνες (βλέπε Ταυτόχρονος Δημόσιος Θηλασμός), ώστε να μην υπάρχει μέρος που μια μαμά να ΜΗΝ μπορεί να θηλάσει το μωρό της. Άλλες, επιλέγουν να δώσουν γάλα σε σκόνη. Άλλες επιλέγουν η πρώτη τροφή του μωρού τους να είναι ρυζάλευρο, άλλες φρούτα ή λαχανικά ή ζωμούς, κλπ κλπ. Όλοι έχουμε την άποψη μας, και κάποιες λένε την άποψη τους με αγένεια, άλλες με ευγένεια, άλλες γράφουν (όπως πχ εγώ στο μπλογκ μου) και άλλες κάνουν τη δουλειά τους και όλα μια χαρά.
Σήμερα όμως, συνειδητοποίησα πως μπορεί και να καταπατείται η δημοκρατία του να μην θες να πιεις γάλα ανθρώπου, πόσο μάλλον άλλου ανθρώπου, πόσο μάλλον εν αγνοία σου! Ωραία. Δεν θα πέσουμε να φάμε την μαμά που έφτιαξε brownies με γάλα της, αλλά δεν θα πέσουμε να φάμε και αυτούς που τα πήραν μαζί της γιατί έφαγαν αυτοί και τα παιδιά τους brownies από το γάλα μιας μαμάς που ούτε καν τους το είπε! Είχαν το δικαίωμα να μην θέλουν ανθρώπινο γάλα από μια μαμά συμμαθητή του παιδιού τους. Πως να το κάνουμε; Υπάρχει και αυτό το δικαίωμα. Για τον ίδιο λόγο που όσες θηλάσαμε, δεν βάλαμε στον φραπέ των φίλων μας δικό μας γάλα επειδή μας τέλειωσε το αγελαδινό, για τον ίδιο λόγο που αν δεν έχεις προ-συνεννοηθεί και κρατάς για λίγο το μωρό της φίλης/αδερφής/ξαδέρφης, θα την πάρεις τηλέφωνο να την ρωτήσεις αν είναι ΟΚ να θηλάσεις το μωρό της που κλαίει, μέχρι να έρθει η ίδια να το παραλάβει και για τον ίδιο λόγο που θα θύμωνες αν έδινε η δική σου φίλη, γάλα σε σκόνη στο παιδί σου ενώ το θηλάζεις. Σεβασμός στις επιλογές του άλλου το λένε!
Ο γιος μου θήλασε. Όταν γέννησα την κόρη μου και την θήλαζα, κάποια στιγμή ήταν λίγο αρρωστούλης. Τον ρώτησα αν θα ήθελε να του βάλω μέσα στο γάλα του λίγο από το δικό μου που θα τον βοηθούσε να γίνει καλά. Αρνήθηκε. Του φαινόταν περίεργο. Το δέχτηκα και ΔΕΝ του έβαλα κρυφά (ενώ θα μπορούσα). Ήταν 3μισι χρονών, αλλά σεβάστηκα την επιλογή του.
Στο συγκεκριμένο περιστατικό έλειπε ο σεβασμός και η ενσυναίσθηση. Όχι μόνο της μαμάς αυτής, αλλά και όλων όσων θεώρησαν πως «έλα μωρέ υπερβολές! Το καλύτερο γάλα τους έδωσε και ξίνισαν κιόλας!».
Όσες ψαχνόμαστε με τον θηλασμό, και τον φυσιολογικό ή φυσικό τοκετό εδώ και χρόνια, ξέρουμε πως έχουμε παλέψει πολύ για την μετάδοσή τους, για τα δικαιώματα της μητέρας και του βρέφους σε αυτά. Παλέψαμε με την «δικτατορία» του γάλατος σε σκόνη, του μητρικού θηλασμού στα κρυφά και στις τουαλέτες, τις αναίτιες καισαρικές και πολλά άλλα. Καταφέραμε να ακουστούμε και έχουν πλέον αρχίσει οι νέες μαμάδες να ψάχνουν, να αναρωτιούνται, να ζητάνε και να επιμένουν για τις επιλογές τους. Σας παρακαλώ λοιπόν… Μην πάμε τώρα εμείς στην απέναντι όχθη! Μην γίνουμε αυτό που απεχθανόμαστε! Ζητάμε δημοκρατία στον θηλασμό, ας μην ξεχνάμε πως υπάρχει και δημοκρατία στον ΜΗ θηλασμό και ακόμη περισσότερο στον θηλασμό με το ζόρι ή στην πόση μητρικού γάλακτος με το ζόρι! Just saying 😉
Το Blog μιας Μαμας 