Το δικό μου babywearing!

Διανύουμε την Παγκόσμια Εβδομάδα Babywearing. Δεν θα μπορούσε αυτό να με άφηνε αδιάφορη. Υπάρχουν διάφορα ιντερνετικά και μη δρώμενα που αν σας ενδιαφέρουν μπορείτε να μάθετε γι αυτά εδώ, αλλά εγώ θέλω να σας μιλήσω για το δικό μου babywearing και πως με βοήθησε να γίνω αυτό που είμαι σήμερα!

Η αρχή

Όσο ήμουν έγκυος, έψαχνα πολλά! Πως να θηλάσω,  που να γεννήσω, πως να συμπεριφέρομαι μετά στο μωρό. Πως να το παίρνω βόλτα, πως να το κοιμίζω, και ότι μου ερχόταν στο κεφάλι και που δεν γνώριζα την απάντηση.

Από νωρίς κατάλαβα πως τα μωρά χρειάζονται την μαμά τους όσο τίποτα στον κόσμο. Ότι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις, είναι να το θηλάσεις και να το έχεις πάνω σου όσο περισσότερο γίνεται και να μην το αφήνεις να κλαίει. Τυχαία είδα μια φωτογραφία ενός pouch και αν και δεν ήξερα τι ήταν, πως λεγόταν και τι ακριβώς κάνει, μου άρεσε σαν εικόνα. Ένα μωρό κολλημένο στην μαμά του, δίπλα στο πρόσωπό της, κοντά στην καρδιά της, σίγουρα είναι ένα χαρούμενο και ασφαλές μωρό! Και έτσι αφού δεν ήξερα πως να το ψάξω στην Ελλάδα, το παράγγειλα από Αμερική. Πλήρωσα (ο μπαμπάς μου δηλαδή χιχι!) ένα σωρό λεφτά, αλλά σίγουρα το άξιζαν!

το πρώτο μου pouch

Όταν γεννήθηκε ο Γιώργος, πέρασε ο πρώτος καιρός και άρχισα να νιώθω άνετα μαζί του (δεν φοβόμουν ότι θα τον σπάσω, ότι θα μου πέσει, ότι θα του κάνω καμιά ζημιά, κλπ σκέψεις πρωτομανούλας), αποφάσισα να το δοκιμάσω. Τις πρώτες 2-3 φορές σαν να πήγαινε να δυσανασχετήσει. Φυσικό ήταν μιας και τον ζουλούσα από δω κι από κει, τον τραβούσα να ισιώσει, και έκανα ότι μπορούσα τέλος πάντων να τον βάλω σωστά εκεί μέσα. Μόλις έδειχνε οτι δεν του αρέσει, τον έβγαζα για να μην το πάρει στραβά. Μετά από λίγες δοκιμές, τα κατάφερα. Αν προσπαθήσεις λιγάκι και δεν τα παρατήσεις από την πρώτη φορά, σίγουρα μπορείς να τα καταφέρεις και το μωρό σου θα το λατρέψει! Έτσι κι εγώ. Μετά από λίγες δοκιμές, βρήκα το κόλπο! Ετοίμαζα τα πάντα, ετοιμαζόμουν κι εγώ, τον έβαζα στο pouch, έβαζα μπουφάν και έξω από την πόρτα. Σύντομα, το pouch για τον Γιώργο, σήμαινε διασκέδαση 😉

το αγαπημένο μου pouch!

γνωρίζοντας τον γάιδαρο!

Η συνέχεια

Όταν πέρασε ο καιρός, γνώρισα την Ευαγγελία Παπαχειμώνα σε ένα μαμαδοφόρουμ. Μου έδειξε ότι υπάρχουν κι εδώ στην Ελλάδα μαμάδες που γνωρίζουν αυτούς τους απαλούς μάρσιπους και μάλιστα κάποιες τους φτιάχνουν (όπως και η ίδια). Όλο αυτό λέγεται babywearing και υπάρχουν και άλλου είδους τέτοιοι μάρσιποι. Τους αγόρασα όλους. Και ring sling, και wrap, και Mei Tai. Όχι θα έμενα έτσι!!!

Ο Γιώργος στο wrap!

Ο Γιώργος είχε πια συνηθίσει το babywearing. Τον φορούσα παντού. Όταν είχε  μια γκρινιάρικη μέρα, έβγαζε δόντι, ήταν αρρωστούλης, ήθελε να περάσει την μέρα του κοιτώντας τα πράγματα από το δικό μου ύψος, στις βόλτες, στα ψώνια, στο κοίμισμα (πόσο γρήγορα κοιμούνται εκεί μέσα, δε λέγεται!!!). Βασικά όχι απλά είχε συνηθίσει το babywearing, αλλά μόλις έβλεπε έναν μάρσιπο αγκαλιάς,και ήξερε οτι θα τον «φορούσα» πάνω μου, στρίγκλιζε και κουνούσε τα χεράκια του χαρούμενα!

Και συνεχίσαμε το babywearing. Μας έβγαλε από πολλές δύσκολες φάσεις ασπροπρόσωπους. Ο Γιώργος βλέπετε ήταν παιδί πολύ ζωντανό. Δεν έμενε σε ριλάξ ή σε πάρκο ούτε για 5 λεπτάκια. Αν δεν είχα γνωρίσει το babywearing θα ήμουν νομίζω μια πολύ νευρική μαμά με τενοντίτιδα και στα δύο χέρια! Πήγαμε ταξίδια, πήγαμε παντού και ο Γιώργος πάντα πρώτη θέση. Στην αγκαλιά της μαμάς να βλέπει τα πάντα σε… «απόσταση φιλιού» από την μαμά, όπως λέει και η καλή μου φίλη Στέλλα την οποία γνώρισα και πολύ πολύ συμπάθησα, λίγο αργότερα! Όταν ο Γιώργος άρχισε να προτιμά το περπάτημα από τον μάρσιπο, τους δίπλωσα και τους άφησα στην ντουλάπα. Κάποιες φορές που ήξερα πως θα έχουμε αρκετό περπάτημα, έπαιρνα κάποιον μάρσιπο μαζί μας, αλλά μετά από  λίγο καιρό οι μάρσιποι ξεχάστηκαν σε ένα ντουλάπι με τα υπόλοιπα μωρουδιακά για το δεύτερο μωρό (όταν αυτό θα ερχόταν)…

Βabywearing και πάλι

Η Nαταλια στο sling

Και ήρθε η Ναταλία. Και βγήκαν στην φόρα και η μάρσιποί μου και τι χαρά! Είχα πάλι ένα μωρούλικό, ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι μέσα στο sling μου, να κοιμάται, να κοιτάζει, να μου αφήνει τα χέρια ελεύθερα να κάνω τις δουλειές μου και να παίζω και να ασχολούμαι με τον Γιώργο! Η Ναταλία ήταν πιο ήρεμο μωρό στην αρχή. Την άφηνα λίγο παραπάνω στο λίκνο ή στο ρηλάξ (μάλιστα ΜΙΑ φορά κοιμήθηκε και μόνη της!!! Πράγμα που δεν είχα ματαζήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή!). Η αλήθεια όμως ήταν πως ένιωθα λίιιιγες τύψεις (τι είναι μια μαμά δίχως τις τύψεις της?), γιατί ένιωθα πως ο Γιώργος έβλεπε περισσότερα, μάθαινε περισσότερα από ότι η Ναταλία όταν ήταν μωρό. Και έτσι η Ναταλία, για να με βγάλει από τις τύψεις, άρχισε να μην πολύ θέλει κι αυτή το καθισιό, και επανήλθαμε στις γνωστές καταστάσεις, με το μωρό πάνω μου ακόμα και για να πετάξουμε χαρταετό πριν καλά καλά σαραντίσει!

χαρταετός και women power!

Τις δύσκολες νύχτες, η Ναταλία βρισκόταν μέσα σε ένα λίκνο που κουνούσε ρυθμικά η μαμά της, και άκουγε ένα σιγανό νανούρισμα και την καρδιά μου για να κοιμηθεί μέσα σε λεπτά τις περισσότερες φορές ή και ώρες άλλες πιο δύσκολες μέρες/νύχτες! Εκεί θήλαζε όταν βρισκόμασταν σε κάποια βόλτα, δίχως να φαίνεται σε κανέναν, εκεί κοιτούσε την ζωή μας, εκεί μάθαινε την δική της…

στην κούνια όταν δεν υπήρχαν μωρουδιακές!

Και τώρα…

Η Ναταλία είναι πια 20 μηνών. Έχω κάνει ακόμα και capoeira με την Ναταλία στην πλάτη μου δεμένη σε ένα Mei Tai. Έχουμε κάνει τόσες και τόσες εξερευνήσεις σε δύσκολα μονοπάτια με τον Γιώργο, τον Μάκη και την Ναταλία πάντα μαζί μας να ονειρεύεται την μέρα που θα χοροπηδά δίπλα στον Γιώργο!

εξερευνήσεις

σε διοργάνωση του Πασχαλινού event!

κι αλλες εξευρενήσεις

Έχει γίνει ένα κοριτσάκι που κάνει οτι θέλει μόνη της, ο Γιώργος  είναι ένας απίθανος ήρεμος αδερφός. Δεν τα κακόμαθα τα παιδιά μου με το babywearing όπως φανταζόντουσαν ίσως κάποιοι. Ίσως να τα καλόμαθα, αλλά περηφανεύομαι γι αυτό! Αν πάμε κάπου και δεν έχω πάρει μαζί μου το sling παθαίνουμε έναν μικρό πανικό (αν και της αρέσει πια να είναι κι αυτή κάτω και να κάνει περίπατο πηγαίνοντας συνήθως προς την αντίθετη κατεύθυνση από εμάς). Ένα pouch μένει μόνιμα στο αυτοκίνητό μου. Όπως επίσης μια πάνα  και μια πιπίλα. Τα τρία βασικά μας αντικείμενα για ένα ήρεμο νηπιάκι!

σκαρφαλώματα

Τι έχω να πω για το babywearing? Πραγματικά, δεν γνωρίζω τι είδους μαμά θα ήμουν αν δεν το είχα γνωρίσει. Αν δεν ήμουν μαμά που φορά τα μωρά της. Σίγουρα πολύ διαφορετική. Μπορεί θα μου πείτε, να ήμουν και καλύτερη? Τι να σας πω? Σίγουρα όμως, πολύ διαφορετικά θα ήταν και τα παιδιά μου. Και εκεί την απάντηση την έχω έτοιμη, γιατί καλύτερα δεν θα μπορούσαν να είναι μιας και έχω τα καλύτερα παιδιά του κόσμου! 😆

Τα απίθανα παιδιά μου!!! 🙂

Babywearing σε αγαπώ πολύ!

«… απόψε γέννησε η γάτα!»

 

 

 

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, μας υιοθέτησε με την βοήθεια του γιου μου μια υπέροχη γατούλα. Λευκή με μάυρα και πορτοκαλί σχήματα, κίτρινα μάτια και χνουδωτή χνουδωτή. Όταν ο Γιώργος πάει βόλτα τριγύρω, η γάτα του τον ακολουθεί, ακόμα και όταν σκαρφαλώνει ένα δέντρο ο Γιώργος, αν την φωνάξει, τσουπ… πηδάει κι αυτή πάνω! Την φωνάζει «γάααατα μουυυυυ!», οπότε όταν σκεφτήκαμε ονόματα, «γάτα» ήταν αυτό που την βαφτίσαμε, μιας και σε αυτό ακούει 😉

Λίγο μετά η γάτα,  άρχισε να φουσκώνει. Την ταϊζαμε κι εμείς καλύτερα μιας και καταλάβαμε τι παίζεται και αυτές τις μέρες η κοιλιά της είχε γίνει τόσο μα τόσο μεγάλη που την λυπόμουν την καημένη… Από χτες το βράδυ ήταν ανήσυχη. Ανέβηκε και στης γιαγιάς το σπίτι κάτι που δεν το έχει ξανακάνει και νιαούριζε δυνατά σαν κάτι να ζητούσε. Το πρωί, ήρθε και όλο νιαούριζε η καημένη απ’έξω και ενώ της έβαλα φαϊ, δεν το άγγιξε  σχεδόν. Αγρίεψε σε μια γάτα που ήρθε πάνω στο μπαλκόνι μας, ηρεμούσε μόνο όταν την χαιδευα και ενώ της έφτιαξα μια φωλίτσα με πετσέτες κάπως κρυμένη κάτω από έναν θάμνο κοντά στο σπίτι μας, ήθελε να είμαι κι εγώ εκεί δίπλα αλλιώς δεν καθόταν εκεί. Μάλιστα, έκανε κάτι που δεν το  έχω ξαναδεί. Την ώρα που έφυγα απο την φωλίτσα της, πήδηξε και μου έπιασε και με τα δύο της πόδια το πόδι μου. Το έκανε 2 φορές!!! Για να μείνω… Ήθελε συμπαράσταση. Δεν ήξερε αν θα τα βγάλει πέρα μόνη της; Πονούσε. Δεν μπορούσε να κάτσει, δεν ήξερε τι να κάνει. Μου ψιλοδάγκωσε το χέρι μου…

Βρήκα μια κούτα, έβαλα εκεί την μία πετσέτα και αμέσως (αλλά αμέσως) πήδηξε μέσα και άρχισε να σπρώχνει! Αμάν! Γεννάει… τώρα???? Η κούτα ήταν έξω ακριβώς από την μπαλκονόπορτά μας, να μας βλέπει και  να την βλέπουμε! Μέχρι να αλλάξω την Ναταλία και να πάω να δω την γατούλα, ένα λευκό γατάκι ήταν ήδη πλυμένο από την μαμά του! Μέχρι να κοιμίσω τη Ναταλία, είχε κάνει άλλα δύο! Κάθε φορά της έλεγα τι καλή γατούλα είναι πόσο καλά τα πάει! Ο Γιώργος είδε να γεννιέται το ένα, αυτό που είναι ίδιο η γάτα μας και χάρηκε πολύ! Δεν φαινόταν ακριβώς πως βγαίνει το γατί, αλλά κρυμμένο πίσω από το πόδι της, φαινόταν να εμφανίζεται σιγά σιγά!

Μέσα σε 2 ώρες να ήταν? Η γατούλα μας απέκτησε 6 πανέμορφα γατάκια! 2 ολόλευκα, 1 πορτοκαλί, 2 λευκά με λίγο μαύρο στο κεφαλάκι τους και 1 λευκό με μαύρα και πορτοκαλί σημάδια! Μικρά σαν ποντικάκια με κλειστά τα ματάκια τους, κουλουριασμένα και πλυμένα από την μαμά τους, έψαχναν το πιο ωραίο και ζεστό μέρος πάνω στη μαμά τους για να ηρεμήσουν και να κοιμηθούν όλοι μαζί (και η κουρασμένη μαμά τους μαζί). Αφού σκέφτηκα πως; στο καλό καταφέρνει μια μαμά γάτα να κοιμίσει ταυτόχρονα 6 γατάκια και να κοιμηθεί κι αυτή μαζί τους κι εμείς κάνουμε ολόκληρες ιστορίες για ένα; Βιβλία για να τα αφήνουμε να κλαίνε, να μην τα κοιμίζουμε μαζί μας! Να! 6 μικρά ασφαλή γατάκια, ζεστά, ακουμπισμένα πάνω στη μαμά τους από τη στιγμή που γεννήθηκαν, κοιμούνται δίπλα/πάνω/κάτω θηλάζοντας! Κάποια στιγμή, μου λέει ο Γιώργος «μαμά, έλα να δεις να τρελαθείς από τη χαρά σου!» και πήγα και ήταν και τα 6 σε μια σειρά κολλημένα το καθένα σε μια θηλή να πίνουν γαλατάκι ήρεμα ήρεμα κι αυτή να τα γλύφει! Μια ζωγραφιά!

 

 

Δηλαδή, η φύση ξέρει ότι αυτό χρειάζονται τα μωρά. Όχι μόνο τα μωρά γατάκια και σκυλάκια! Αυτά είναι καλύτερα από μας; Και τα μωρά ανθρωπάκια μια χαρά θα ήταν έτσι! Και σκεφτόμουν που δεν έχει να διαβάσει τι ΔΕΝ πρέπει να κάνει για να τα κακομάθει! Ποιος θα της πει αυτής της έρημης της γάτας ότι δεν πρέπει να κοιμάται με τα μωράκια της μαζί γιατί μετά δεν θα φεύγουν από κοντά της ή δεν θα μπορούν να γίνουν καλά γατιά, αλλά θα είναι μαμόθρεφτα και ανασφαλή! Ποιος θα της πει να τα αφήνει και καμιά φορά να κλαίνε για να κοιμηθούν μόνα τους γιατί αλλιώς θα πρέπει να τα κοιμίζει όλη την ώρα μέχρι να παντρευτούν και να φύγουν από το σπίτι; Και έλεος! Σίγουρα κάποιος πρέπει να της πει να μην τα θηλάζει όλη την ώρα γιατί θα χαλάσει το στήθος της. 10λεπτά από το ένα, και 10 λεπτά από το άλλο είναι αρκετό! 😉

Το κίνημα της… στρωματσάδας!!!

 

Σας έχω πει πως κοιμόμαστε το βράδυ? Σας έχω πει οτι κοιμόμαστε μαζί ΚΑΙ οι τέσσερις? Σας έχω πει πόσο πολύ μας αρέσει αυτό (και στους μικρούς και στους μεγάλους)?

Στην αρχή είχαμε το κρεβατάκι της μικρής κολλημένο πάνω στο δικό μου με κατεβασμένο το κάγκελο (η μικρή βέβαια το βράδυ κατέληγε πάντα κολλημένη πάνω μου στο κρεβάτι μας) με το στήθος μου πολύ κοντά στο στόμα της. Ξυπνούσε, την έβαζα στο στήθος, ξανακοιμόμουν κι εγώ κι αυτή και δεν καταλάβαινα τίποτα! Το ίδιο είχα ζήσει και με τον Γιώργο και ήξερα καλά πόσο βολικό είναι αν και το είχα ανακαλύψει κανένα δίμηνο μετά τη γέννησή του.

 

η στρωματσάδα μας!

Όταν ο Γιώργος είχε ξεκινήσει τα μπουσουλήματα, και αφού έπεσε και μια φορά από το κρεβάτι, η πρώτη μας σκέψη δεν ήταν να σηκώσουμε το κάγκελο του κρεβατιού του και να το απομακρύνουμε από μας. Απλούστατα, ξηλώσαμε το κρεβάτι και βάλαμε τα στρώματα κάτω και βρήκαμε την υγειά μας! Ήταν η πιο ωραία έκπληξη όταν κάποια στιγμή γύρω στους 7 μήνες, και ενώ βλέπαμε τηλεόραση στο σαλόνι, βλέπουμε ένα αγουροξυπνημένο μωράκι να μας κοιτάει χαμογελαστό, ξεπροβάλλοντας τι  προσωπάκι του από την άκρη του καναπέ! Είχε έρθει μόνος του!

Όταν λοιπόν η Ναταλία ξεκίνησε κι αυτή τα μπουσουλητά και αφού κι αυτή δοκίμασε, με ένα πεσιματάκι να κατέβει από το κρεβάτι, ξηλώσαμε για μια ακόμη φορά τα κρεβάτια και πετάξαμε και πάλι τα στρώματα στο πάτωμα (προς μεγάλη ευχαρίστηση του Γιώργου που απέκτησε τεράστιο τραμπολίνο να χοροπηδά)!

Έτσι η Ναταλία ανεβαίνει και κατεβαίνει με ευκολία από το κρεβάτι μας, δεν φοβάται κανείς μην πέσει κάποιος από το κρεβάτι, χωράμε όλοι οι καλοί και περνάμε φίνα σαν τους τσιγγάνους (όπως λέει και η μαμά μου).

Το βράδυ κοιμόμαστε όλοι ακούγοντας ο ένας την ανάσα του άλλου (και μερικά ροχαλητά, να προσθέσω), νoιώθοντας ο ένας την ζεστασιά του άλλου, με το ένα παιδί να θηλάζει και να κουρνιάζει στην μία μου μεριά και το άλλο να κολλάει στην πλάτη μου ή να με αγκαλιάζει με το πόδι του ή να το αγκαλιάζω εγώ (όταν το μωρό έχει αποφασίσει να μου βάζει τα ποδάρια του στο πρόσωπο, οπότε γυρίζω από την άλλη), χαϊδεύοντας μέσα στον ύπνο μας τα κεφαλάκια τους και κάνοντάς τα να νιώθουν όση παραπάνω ασφάλεια μπορούν να νιώσουν μέχρι πια… να μην τη χρειάζονται!

 

το κρεβατάκι του Γιώργου με τους μαλλιαρούς του φίλους

 

Ο Γιώργος μου (τεσσάρων πια) έχει βέβαια και το κρεβάτι του. Τελευταία θέλει να ξεκινά τον ύπνο του εκεί και να έρχεται στο κρεβάτι μας αργότερα το βράδυ. Σηκώνεται και τσουπ τσουπ τσουπ, έρχεται και ξαπλώνει ανάμεσα σε μένα και τον Μάκη!

Έχει τύχει μέσα στο βράδυ η μικρή να σκαρφαλώσει από πάνω μου και να παει να βρει τον Γιώργο για να κοιμηθεί κολλητά δίπλα του και όταν ξυπνάει και πάει να γκρινιάξει, πριν προλάβω να γυρίσω να την θηλάσω, βλέπω τον τρυφερό μου γιόκα να την χαϊδεύει μέσα στον ύπνο του! Όταν κοιμούνται μόνα τους στο κρεβάτι, συνήθως κολλάει ο ένας πάνω στον άλλον! Η ομορφότερη εικόνα στον κόσμο, τα ομορφότερα συναισθήματα που δεν πρόκειται να αλλάξω με τίποτα στον κόσμο!!! Και ναι, με τον σύζυγό μου έχουμε πολύ καλή σχέση, ευχαριστιόμαστε απέραντα τον ύπνο με τα παιδιά μας, και δεν μπορούμε να σκεφτούμε να κοιμόμαστε διαφορετικά! Η θαλπωρή του γονεϊκού κρεβατιού, τα χαμογελαστά και παιχνιδιάρικα ξυπνήματα κάθε πρωί, οι όμορφες εικόνες που έχουμε ζήσει, είναι θησαυρός! Κάποτε είχα διαβάσει κάτι που είχε γράψει ο Dr Sears (πρωτοπόρος του attachment parenting): «το καλύτερο παιδικό έπιπλο που μπορείτε να αγοράσετε, είναι ένα King Size κρεβάτι!» και βέβαια έχει τόσο μα τόσο δίκιο!

 

 

Πρόσεξα πως αρχίζουν κι άλλες μαμάδες και μπαμπάδες να σκέφτονται την στρωματσάδα ως την καλύτερη γι αυτούς λύση! Τί λέτε λοιπόν, να δημιουργήσουμε το κίνημα της στρωματσάδας? 😆

Καλάθια Θησαυρών!

 

Θυμήθηκα τα καλαθάκια θησαυρών που έφτιαχνα στον Γιώργο και πόσο του άρεσαν! Μιας και έχουμε μαμάδες με μωράκια είπα να γράψω γι αυτά   τα καλαθάκια που σίγουρα θα αρέσουν στα μωρά σας (από 6 εως περίπου 9 μηνών) γιατί τα μικράκια μας ψάχνουν για ευκαιρίες να  επεξεργαστούν νέα πράγματα, να βάλουν στο στόμα τους ότι πιο παράξενο μπορούν και να αναπτύξουν το μυαλουδάκι και τις γνώσεις τους. Δοκιμάστε το και θα το δείτε και μόνοι σας! Εγώ είχα κουραστεί με τα παιχνίδια του Γιώργου. Δεν μπορούσε να ασχοληθεί για αρκετή ώρα και αναρωτιόμουν τί στο καλό συμβαίνει. Με το καλάθι θησαυρού ασχολήθηκε μια χαρά! Είχε νέα πραγματα να πειραματιστεί και δεν έχασε ευκαιρία 🙂

Τί είναι το καλάθι θησαυρού

Είναι ένα καλάθι που περιέχει μια συλλογή από προσεκτικά διαλεγμένα αντικείμενα τα οποία προσφέρουν μεγάλο ενδιαφέρον στα μωρά.

Τα καλύτερα αντικείμενα που μπορείτε να επιλέξετε να βάλετε σε ένα τέτοιο καλάθι είναι καθημερινά αντικείμενα, τα οποία αν γίνεται καλό θα ήταν να μην είναι πλαστικά. Θα πρέπει να μην έχουν μυτερές άκρες, να μπορούν να χειραγωγούνται από τα λιλιπούτεια χεράκια και να μην έχουν μικρά κομμάτια τα οποία μπορεί να βγούν απ’ τη θέση τους όταν μπουν στο στόμα, αν τραβηχτούν ή αν χτυπηθούν στο πάτωμα. Θα πρέπει να βρίσκεστε κοντά στο μωρό σας όταν παίζει με ένα καλάθι θησαυρού, χωρίς όμως να τους μιλάτε ή να τους δείχνετε τί να κάνουν με τα αντικείμενα.

 

Τί μαθαίνει ένα μωρό με το καλάθι θησαυρού

1. Επιλογή: Επιλέγουν μόνα τους τα αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν περισσότερο καθώς ψάχνουν μέσα στο καλάθι. Νιώθουν σε έλεγχο επιλέγοντας αυτά που προτιμούν, αδιαφορώντας για κάποια άλλα και επανεξετάζοντας κάποια που τους προκάλεσαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Με αυτό τον τρόπο αποκτούν αυτοπεποίθηση για τις επιλογές τους.

2. Αυτοσυγκέντρωση:  Αφομοιώνουν και ξεχωρίζουν την υφή, το σχήμα και το άρωμα του κάθε αντικειμένου. Μαθαίνουν να ψάχνουν στο καλάθι του θησαυρού για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο.

3. Λύση προβλήματος: Σηκώνουν και πετούν τα αντικείμενα ξανά και ξανά για να δοκιμάσουν – εξακριβώσουν τον ήχο που δημιουργούν πέφτοντας κάτω.

4. Παρατήρηση και επικοινωνία:  Παρατηρούν τις αντιδράσεις των άλλων σε κάθε αντικείμενο (ειδικά όταν είναι και άλλα παιδάκια που παίζουν με το ίδιο καλάθι θησαυρού), ανταλλάσουν αντικείμενα και χρησιμοποιούν λεκτική ή μη λεκτική μορφή επικοινωνίας.

5. Λογική σκέψη και μαθηματικά: Τοποθετούν αντικείμενα μέσα σε άλλα μεγαλύτερα, κοιτάζουν τον αντικατοπτρισμό τους σε γυαλιστερά αντικείμενα και ζυγίζουν το βάρος του κάθε θησαυρού.

                                       Τί να βάλουμε σε ένα καλάθι θησαυρού

 

μεγάλα κοχύλια, ξύλινη αβγοθήκη, ξύλινα κρικάκια κουρτίνας,

μεγάλο κουκουνάρι,πινελάκι μαγειρικής, σφουγγάρι, ελίφη,

ματσάκι με κλειδιά, κομμάτια από ύφασματα, μεταλική αλυσίδα,

μεταλικές ή ξύλινες κουτάλες, μεταλικό χτυπητήρι μαγειρικής,

κομματάκι γούνας, βουρτσάκι νυχιών, βουρτσάκι για μπιμπερό,

κορδέλλα,σουβερ από φελλό,πλαστικό καθρέφτη,

γυαλιστερό κομμάτι από ξύλο, μαρμάρινο αβγό.

Για περισσότερες πληροφορίες ή ιδέες, δείτε και εδώ:

 

http://www.peep.org.uk/standard.asp?id=300

http://images.google.com/images?hl=en&um=1&q=treasure+baskets+for+babies&sa=N&start=0&ndsp=21

Δεινοί κολυμβητές 6μηνών +

Πηγή: http://www.familylife.gr/articles/09_babyswimming.html

Περιοδικό Family Life

Της Δήμητρας Μαυρίδου, σε συνεργασία με την Μαργαρίτα Κοντζιά

Δεν είναι μια νέα μόδα που θα περάσει. Είναι μάλλον κάτι που έχει έρθει και στην Ελλάδα για να μείνει. Ο λόγος για το baby swimming (κολύμβηση σε βρέφη και νήπια), που θα ενθουσιάσει το μωράκι σας, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Και το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος: θα έχετε τη δυνατότητα να περάσετε ένα δημιουργικό ημίωρο με το μωρό σας, αφού στα προγράμματα baby swimming συμμετέχουν και οι γονείς.
Ετοιμάστε τα μαγιό σας και… φύγαμε, με την καθοδήγηση της κας Κοντζιά*.

Τι είναι το baby swimming;
Το baby swimming (κολύμβηση σε βρέφη και νήπια) είναι ένα πρόγραμμα εκμάθησης και ανάπτυξης βασικών κολυμβητικών ικανοτήτων, με τη μορφή παιχνιδιού. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν οι γονείς με τα βρέφη τους ( από 6 μηνών έως 3,5 ετών), υπό την καθοδήγηση ειδικευμένου εκπαιδευτή και σε ειδικά διαμορφωμένη πισίνα με ζεστό νερό και με χαμηλό ύψος νερού. Πέρα απ’ αυτήν την  ηλικία, και έχοντας αποκομίσει όλα τα οφέλη του baby swimming και τις βασικές κολυμβητικές δεξιότητες, μπορεί να συνεχίσει τα μαθήματα σε οποιοδήποτε κολυμβητήριο.
Τα προγράμματα baby swimming σχεδιάζονται έτσι ώστε να βοηθήσουν τα βρέφη να εξοικειωθούν με το νερό και ν’ αναπτύξουν εμπιστοσύνη σε αυτό, μέσα από τη συμμετοχή τους σε ασφαλείς και ευχάριστες δραστηριότητες στην πισίνα. Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι αυτές οι δραστηριότητες μπορούν να οδηγήσουν στην εκμάθηση βασικών κινήσεων κολύμβησης και δεξιοτήτων που  βοηθούν την ασφάλειά τους στο νερό, μέσω του παιχνιδιού, της εξερεύνησης και ενθάρρυνσης.
Τα μαθήματα της βρεφικής κολύμβησης πραγματοποιούνται μία ή δύο φορές την εβδομάδα, από μισή ώρα.

Γιατί ένα μωρό να ξεκινήσει baby swimming και όχι κάποια άλλη δραστηριότητα;
Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι το baby swimming βοηθάει, επιδρώντας θετικά,  στην κινητική, μυϊκή και νευροψυχική ανάπτυξη των βρεφών, που έως τότε δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, μέσω της κατάλληλης φυσικής και πνευματικής εξάσκησης, ενώ υποστηρίζει τη γενικότερη ανάπτυξή τους. Με την κολύμβηση, τα παιδιά αποκτούν προσαρμοστικότητα στα ερεθίσματα, θάρρος και υψηλότερο βαθμό εμπιστοσύνης στον εαυτό τους, αλλά και ανεξαρτησία. Παράλληλα ισχυροποιείται το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ ο ύπνος τους γίνεται πιο ευχάριστος και ήρεμος, αφού το νερό ρυθμίζει τον μυϊκό τους τόνο και τους δημιουργεί αίσθηση χαλάρωσης.
Η συμμετοχή των γονιών ενδυναμώνει τη σχέση μεταξύ γονιού-παιδιού, ενώ, διαμέσου της επαφής με τα άλλα βρέφη, αναπτύσσεται η προσωπικότητα του παιδιού, η κοινωνικότητά του και η ευφυΐα του. Άλλωστε υπάρχουν και λόγοι αναψυχής: τα βρέφη και τα νήπια ευχαριστιούνται τις ασφαλείς και ευχάριστες δραστηριότητες στην πισίνα, καθώς το νερό με τα χαρακτηριστικά του (σύσταση, άνωση, αντίσταση κ.λπ.) παρέχει στα βρέφη οικείο περιβάλλον και πολλές ευκαιρίες για αισθητήρια ενεργοποίηση, που δεν θα μπορούσαν να έχουν από κάπου αλλού, τουλάχιστον τόσο νωρίς.
Ταυτόχρονα, το νερό παρέχει στα βρέφη πολύ καλή ευκαιρία ν’ ανακαλύψουν ότι είναι ικανά να διαχειριστούν τις κινήσεις τους, επιβοηθούμενα από τα θετικά χαρακτηριστικά του. Αυτό οδηγεί στην  εκμάθηση βασικών κολυμβητικών κινήσεων και δεξιοτήτων. Δημιουργούνται έτσι οι κατάλληλες συνθήκες ώστε τα παιδιά να αγαπήσουν την κολύμβηση, αναπτύσσοντας εμπιστοσύνη προς το  νερό, μέσω της διδαχής βασικών κινήσεων μέσα σε αυτό.

Η κολύμβηση ενδείκνυται για όλα τα μωρά;
Η κολύμβηση συνίσταται από τους παιδιάτρους σε όλο τον κόσμο, ακόμα και σε άτομα με ιατρικά προβλήματα (κινητικά, άσθμα κ.ά.). Άλλωστε, ένα από τα σημαντικά οφέλη του baby swimming είναι η ισχυροποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ίσως μόνο σε μωρά με ιδιαίτερα δερματικά προβλήματα (αλλεργίες κ.ά.) δεν θα συνίσταται η συμμετοχή σε τέτοια προγράμματα από τον παιδίατρο.

Είναι ασφαλές;
Το baby swimming είναι απόλυτα ασφαλές όταν η πισίνα τηρεί όλες τις προδιαγραφές ασφάλειας και η εκμάθηση γίνεται με τη συμμετοχή των γονιών. Συγχρόνως με την εκμάθηση κολύμβησης, γίνεται και εκμάθηση κάποιων ναυαγοσωστικών δεξιοτήτων στα παιδιά και στους γονείς, για την πρόληψη ατυχημάτων.

Ενδείκνυται για όλες τις εποχές του χρόνου;
Δεν υπάρχουν καιρικές συνθήκες που να είναι απαγορευτικές για το μάθημα. Τα μαθήματα πραγματοποιούνται σε ειδικά διαμορφωμένες κλειστές πισίνες. Ο εξωτερικός χώρος και η πισίνα είναι σε ζεστό περιβάλλον, με την κατάλληλη θερμοκρασία για τα παιδιά. Οπότε, όλες τις εποχές του χρόνου τα μαθήματα μπορούν να πραγματοποιηθούν κανονικά.

Πρέπει να έχει περπατήσει πρώτα το μωρό, για να μάθει να κολυμπάει;
Τα βρέφη που αρχίζουν την παρακολούθηση του προγράμματος από 6 μηνών, τις περισσότερες φορές πρώτα κολυμπούν και μετά μαθαίνουν να περπατούν. Αν και αυτά τα παιδιά που έχουν παρακολουθήσει μαθήματα κολύμβησης απ’ αυτήν την ηλικία, λόγω της θετικής επίδρασης της άσκησης στη μυϊκή, κινητική αλλά και στη γενικότερη ανάπτυξή τους, περπατούν νωρίτερα από παιδιά που δεν έχουν παρακολουθήσει τέτοια μαθήματα.

Σε πόσο χρόνο το μωρό θα έχει μάθει να επιπλέει;
Εξαρτάται από την προσωπικότητα και την προσαρμοστικότητά του στο υγρό στοιχείο, αλλά και από την ηλικία που ξεκίνησε baby swimming. Η εξοικείωση με το υγρό περιβάλλον γίνεται στα 4-5 πρώτα μαθήματα, και μετά γίνεται η εκμάθηση κάποιων δεξιοτήτων που προσαρμόζονται στις ικανότητες κάθε παιδιού. Υπάρχουν βρέφη που γύρω στην ηλικία των 12 μηνών κολυμπούν για 5 δευτερόλεπτα ανάμεσα από δυο ενήλικες, ενώ κάποια άλλα μπορούν να κολυμπούν αυτόνομα από την ηλικία των 16 μηνών.

Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσει ένα βρέφος την κολύμβηση;
Η απάντηση στην παραπάνω ερώτηση είναι η εξής: «όσο πιο νωρίς, τόσο καλύτερα»! Πράγματι, τα βρέφη στην ηλικία των 6 μηνών εκτελούν αντανακλαστικές κολυμβητικές κινήσεις και αντανακλαστικό κράτημα της αναπνοής όταν βρίσκονται κάτω από το νερό, κι αυτό γιατί όταν βυθιστούν στο νερό, λόγω της αντανακλαστικής κίνησης της επιγλωττίδας, μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή τους χωρίς να γίνει κατάποση. Στα νήπια αυτό θα πρέπει να διδαχθεί από την αρχή, γιατί αυτή η αντανακλαστική κίνηση χάνεται καθώς μεγαλώνει το βρέφος. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η εκμάθηση κολύμβησης πρέπει να ξεκινάει από 6 μηνών, ώστε να καλλιεργηθούν αυτά τα χαρακτηριστικά και να γίνει εκούσια δεξιότητα. Πολλοί ερευνητές και επιστήμονες συμφωνούν ότι αντανακλαστική κολύμβηση είναι η πρωτογενής κινητική συμπεριφορά που έχουν τα νεογνά στο νερό αμέσως μετά τη γέννα, ως φυλογενετική ανάμνηση από τη ζωή τους πριν γεννηθούν. Αν αυτές οι αντανακλαστικές κινήσεις καλλιεργηθούν σωστά, μπορούν να γίνουν εκούσιες κολυμβητικές κινήσεις από τον 11ο μήνα και, μέσω των κατάλληλων ερεθισμάτων και της σωστής καθοδήγησης, να οδηγήσουν στην εκμάθηση αυτόνομης κολύμβησης από την ηλικία των 16 μηνών. Βεβαίως, ακόμα και μετά την ηλικία αυτή δεν είναι ποτέ αργά τα παιδιά να αρχίσουν την κολύμβηση, ώστε να αποκομίσουν σημαντικά οφέλη από το baby swimming.

Πόσο διαδεδομένη είναι στην Ελλάδα η βρεφική κολύμβηση; Εδώ και πόσα χρόνια γίνονται αυτά τα μαθήματα; Τι γίνεται στο εξωτερικό;
Τα προγράμματα αυτά έχουν ξεκινήσει από τη δεκαετία του 1960 στην Αμερική. Στην Αυστραλία και στην Αμερική είναι πολύ διαδεδομένα και δημοφιλή. Στην Ευρώπη έχουν αναπτυχθεί πολύ στην Γερμανία και στην Φινλανδία. Στην Ελλάδα, το 2000 λειτούργησε στο Ολυμπιακό Στάδιο το πρώτο οργανωμένο πρόγραμμα βρεφικής κολύμβησης. Στην Αθήνα υπάρχουν πλέον σε αρκετά κλειστά κολυμβητήρια που διαθέτουν παιδική πισίνα προγράμματα βρεφικής κολύμβησης. Δυστυχώς δεν συμβαίνει το ίδιο και στην υπόλοιπη Ελλάδα

Σε ξεχωριστό box
Πού μπορείτε να απευθυνθείτε
Η «ΥΔΡΙΑ» είναι το μόνο αθλητικό σωματείο που εξειδικεύεται στο babyswimming. Υπεύθυνη των προγραμμάτων είναι η Μαργαρίτα Κοντζιά, η μόνη εξειδικευμένη εκπαιδεύτρια babyswimming στην Ελλάδα. Όλοι οι προπονητές του συλλόγου είναι καθηγητές φυσικής αγωγής και ναυαγοσώστες, με πλήρη εκπαίδευση από την κ. Κοντζιά και από εξειδικευμένους προπονητές βρεφικής και νηπιακής κολύμβησης από την Κολυμβητική Ένωση Αυστραλίας. Στην Αττική λειτουργούν κάποια προγράμματα babyswimming από διάφορους ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς, όμως οι γονείς θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και να ελέγχουν την εγκυρότητα κάθε προγράμματος πριν αποφασίσουν να πάρουν μέρος σε αυτό!
Infο: www.baby-swimming.gr

Τα μαθήματα διεξάγονται στο:

• ΟΑΚΑ (Κλειστό Ολυμπιακό Κολυμβητήριο), τηλ.:6974026681
• Ελληνογερμανική Αγωγή (Παλλήνη), τηλ.:.6982119855 (ώρες λειτουργίας 16.30-20.00 καθημερινά)
• Πισίνα εκμάθησης δήμου Αγίων Αναργύρων, τηλ.: 6982119856 (ώρες λειτουργίας 09.00-13.00 καθημερινά)

*Η Μαργαρίτα Κοντζιά είναι καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, με κύρια ειδικότητα στην κολύμβηση, ενώ έχει υπάρξει πρωταθλήτρια κολύμβησης επί 7 έτη. Είναι η μόνη στην Ελλάδα, και μία από τις λίγες παγκοσμίως, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου (master), με θέμα το baby swimming.