Εμβολιασμοί 5

Ένα site με χρήσιμες πληροφορίες για τα εμβόλια των παιδιών μας.

http://www.thinktwice.com/

Εμβολιασμοί 4 > Υπερ των παιδικών εμβολίων

Πηγή: http://3tee-rodou.dod.sch.gr/I_wanna_a_bibi.htm

EIΔΗ Παιδικών ΕΜΒΟΛΙΩΝ

Ιλαράς

Πρόκειται για χορήγηση ζωντανού εξασθενημένου ιού της Ιλαράς. Η προφύλαξη που παρέχεται από το εμβόλιο ανέρχεται σε ποσοστό 95-100% κατά της φυσικής νόσου. Το εμβόλιο πρέπει να χορηγείται κατά την ηλικία των 15-16 μηνών. Εάν όμως δοθεί νωρίτερα, ουσιαστικά θεωρείται σαν να μη έγινε λόγω της φυσικής ανοσίας που έχει κληρονομηθεί από την μητέρα. Σε περιόδους επιδημίας συνιστάται να γίνεται από την ηλικία των 6-15 μηνών, έχοντας επίγνωση ότι σε μερικά από τα παιδιά ο εμβολιασμός δεν θα έχει αποτέλεσμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να γίνεται δεύτερος, επαναληπτικός, εμβολιασμός μετά την ηλικία των 15 μηνών. Οπωσδήποτε όμως θα γίνει 2ος επαναληπτικός εμβολιασμός κατά την ηλικία, 4-6 ετών.

Το εμβόλιο της ιλαράς δεν πρέπει να γίνεται σε εγκύους ή σε εκείνες που πρόκειται να γίνουν σύντομα, άτομα που έχουν διαπιστωμένη σοβαρή αλλεργία στο αυγό, ανοσοκατεσταλμένους και σε παιδιά που έλαβαν για κάποιο λόγο ανοσοσφαιρίνες τους προηγούμενους 3 μήνες, από τον εμβολιασμό.

Οι παρενέργειες από το εμβόλιο είναι ασυνήθεις. Η πλέον συνηθισμένη είναι πυρετός, από 4-15 ημέρες μετά τη χορήγηση του εμβολίου, σε ποσοστό 15%, που συνήθως αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση αντιπυρετικών. Η διάρκεια του πυρετού είναι συνήθως 1-5 ημέρες. Σε πολύ μικρό ποσοστό εμβολιασθέντων θα παρουσιασθεί και ελαφρύ παροδικό εξάνθημα. Το εμβόλιο υπάρχει σε μορφή μόνο του και σε συνδυασμό με το εμβόλιο της ερυθράς και της παρωτίτιδας, το γνωστό ΜΜR. Εκτός κι αν το εμβολιαζόμενο άτομο έχει νοσήσει από ερυθρά ή παρωτίτιδα, πρέπει να γίνεται το μικτό εμβόλιο (ΜΜR), το οποίο προσφέρει προφύλαξη μέσα σε 72 ώρες από τον εμβολιασμό.

Ας μη ξεχνούμε ότι πάρα πολλά ήταν τα παιδιά που πέθαναν από την επιδημία της ιλαράς την Άνοιξη του 1983, επειδή υπήρξε αμέλεια στον εμβολιασμό τους.

Ερυθράς

Συνήθως η ερυθρά είναι μία αθώα ασθένεια στα παιδιά. Ο σπουδαιότερος λόγος εμβολιασμού είναι η προφύλαξη της εγκύου από την ερυθρά. Αν η μητέρα νοσήσει, τα επακόλουθα για το έμβρυο μπορεί να είναι καταστρεπτικά, αφού υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να πεθάνει στην κοιλιά της μαμάς του, ή να γεννηθεί με ανεπανόρθωτες βλάβες στην όραση, την ακοή, την καρδιά, τον εγκέφαλο κλπ.

Η ηλικία του εμβολιασμού είναι όπως και για το εμβόλιο της ιλαράς.

Αν το εμβόλιο γίνει σε νεαρές εφήβους ή ώριμες γυναίκες πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν

να γίνει προ του εμβολιασμού αρνητικό test κυήσεως. Να γίνει αντισύλληψη για τουλάχιστον 2 μήνες μετά τον εμβολιασμό.

Παρωτίτιδας

Η Παρωτίτιδα είναι συνήθως αθώα νόσος και στα περισσότερα παιδιά ασυμπτωματική. Μπορεί όμως να συνοδεύεται από άσηπτο μηνιγγίτιδα, παγκρεατίτιδα, ορχίτιδα ή ωοθηκίτιδα. Οι επιπλοκές από τις μήνιγγες, τους όρχεις ή τις ωοθήκες είναι και ο μεγαλύτερος λόγος που εμβολιάζονται έφηβοι και ενήλικες εναντίον της νόσου.

Και τα τρία προηγούμενα εμβόλια μπορούν να δοθούν μαζί σε μία απλή δόση με μία ένεση. Πρόκειται για το MMR. Οι παρενέργειες του ΜΜR είναι ακριβώς όμοιες με αυτές των ξεχωριστών εμβολίων. Η 2η δόση του εμβολίου δεν φαίνεται να προκαλεί παρενέργειες (πυρετός), όπως η πρώτη.

Αιμόφιλο της Μηνιγγίτιδας

Το εμβόλιο για τον αιμόφιλο της μηνιγγίτιδας προστατεύει παιδιά ηλικίας μικρότερης των 5ετών, αλλά κυρίως βρέφη μικρότερα του ενός έτους. Προστατεύει το παιδί από ένα μικρόβιο που έχει το όνομα «αιμόφιλος της Ινφλουέντσας τύπου Β». Το μικρόβιο αυτό προκαλεί λοιμώξεις σε αρκετά όργανα όπως είναι το αυτί, ο λάρυγγας, οι πνεύμονες αλλά και οι μήνιγγες του εγκεφάλου. Επειδή η τελευταία αυτή λοίμωξη είναι και η σοβαρότερη από όλες, ο κόσμος το γνωρίζει σαν εμβόλιο για την μηνιγγίτιδα. Στην πραγματικότητα όμως προφυλάσσει και από όλες τις λοιμώξεις των άλλων οργάνων με το μικρόβιο αυτό, δηλαδή πνευμονία, λαρυγγίτιδα, ωτίτιδα κλπ. Όταν γίνεται σε βρέφη ενός έτους ή μικρότερα, τότε οι δόσεις που απαιτούνται είναι 3-4. Σε παιδιά ηλικίας μεγαλύτερης του ενός έτους, μόνο μία δόση είναι αρκετή. Μετά τα πέντε χρόνια το εμβόλιο αυτό ουσιαστικά δεν χρειάζεται να γίνει.

Εμβολιασμοί 3> Πως να ελαχιστοποιήσετε τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα των εμβολιασμών

(Από το Ευρωπαϊκό Φόρουμ για την επαγρύπνηση για τους εμβολιασμούς – European Forum on Vaccine Vigilance)
Μετάφραση: Χριστίνα Ζαμποπούλου

Γενικές αρχές και συστάσεις για τους παιδικούς εμβολιασμούς

– Αδιάκριτοι, μαζικοί εμβολιασμοί καλύτερα να αποφεύγονται. Η ανάγκη του κάθε εμβολίου θα πρέπει να εξετάζεται ανά περίπτωση. Αναλογιστείτε τις πιθανές βλάβες που είναι δυνατόν να προκληθούν από το εμβόλιο σε αντιπαραβολή με τα οφέλη. Κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξετάζεται εξατομικευμένα.

– Οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν το βρέφος τους για περισσότερους από μερικούς μήνες, ώστε να αντιληφθούν το φυσιολογικό επίπεδο υγείας.

– Για τα περισσότερα παιδιά συνιστούμε αποφυγή εμβολιασμών κατά την διάρκεια του πρώτου χρόνου ζωής. Μόλις το παιδί γίνει ενός, τότε καλύτερα να αποφασίσετε ποια εμβόλια θα κάνετε. Αυτό θα εξαρτηθεί από τη γενική κατάσταση υγείας του παιδιού, την κληρονομικότητα, το περιβάλλον του κλπ.

– Ορισμένα εμβόλια καλύτερα να καθυστερούνται για ακόμη αργότερα, αλλά ακόμη και τότε είναι πιθανόν μη αναγκαία. Εξατομίκευση κάθε περίπτωσης, ξανά.

– Εμβολιασμός πρέπει να γίνεται μόνο και εφόσον το παιδί είναι σε υγιή, σταθερή κατάσταση. Το παιδί θα πρέπει να είναι υγιές για τρεις μήνες (συνιστώμενο) προ των εμβολιασμών.

– Ο εμβολιασμός δεν θα πρέπει να πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια ή κοντά σε δυνητικά στρεσογόνους περιόδους της ζωής του παιδιού: π.χ. απογαλακτισμός, απομάκρυνση από το σπίτι για πρώτη φορά (νηπιαγωγείο, παιδικός σταθμός), οδοντοφυΐα κλπ.

– Συνιστούμε τον μητρικό θηλασμό ως ένα σημαντικό προστατευτικό παράγοντα της υγείας και της καλής κατάστασης του παιδιού. Εκτός από άλλα οφέλη, μεγαλύτερη προστασία δίνεται στο μωρό μέσα από τα μητρικά αντισώματα.

– Το παιδί δεν θα πρέπει να λαμβάνει πολλά εμβόλια μαζεμένα. Θα πρέπει να χορηγούνται χωριστά, εφόσον αυτό είναι δυνατό.

– Αδιάκριτες – αναμνηστικές δόσεις των εμβολίων θα πρέπει να αποφεύγονται. Ο αριθμός αυτών θα πρέπει να εξετάζεται. Ξανά, εξατομίκευση κάθε περίπτωσης.

– Το χρονικό διάστημα μεταξύ εμβολιασμών θα πρέπει να είναι τουλάχιστον μερικοί μήνες.

– Αν υπάρχει λόγος υποψίας, ότι ένα παιδί αντέδρασε έντονα σε κάποιο εμβόλιο, θα πρέπει να αποφύγετε την επανάληψη αυτού του εμβολίου και η χορήγηση του επόμενου προγραμματισμένου εμβολίου θα πρέπει να αναβληθεί για μεγαλύτερη ηλικία.

– Ειδικά για παιδιά με υπόνοια ή διάγνωση νευρολογικών παθήσεων (υποτονία, υπερτονία, καθυστερημένη ανάπτυξη, επιπλοκές κατά τον τοκετό κλπ), η καθυστέρηση των εμβολιασμών είναι απαραίτητη. Η πιθανότητα να τους παραλείψουμε τελείως θα πρέπει να εξεταστεί.

– Όταν ένα παιδί σε μια οικογένεια έχει υποστεί βλάβες από εμβολιασμούς, θα πρέπει τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας να αντιμετωπιστούν με μεγάλη προσοχή. Ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης θα πρέπει να συζητηθεί σοβαρά με τον θεράποντα.

– Αν ένα παιδί πάσχει από βλάβες μετά από εμβόλια, επαγγελματική θεραπευτική αντιμετώπιση (περιλαμβάνοντας Ομοιοπαθητική, Ολιστικές θεραπείες κλπ) θα πρέπει να αναζητηθεί αμέσως.

– Σε περίπτωση φτωχής υγείας κατά τον πρώτο χρόνο ζωής, θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά η πιθανότητα οι εμβολιασμοί να συνέβαλαν ή και να το προκάλεσαν αυτό.

– Επαγγελματική θεραπευτική φροντίδα (που συμπεριλαμβάνει Ομοιοπαθητική, Ολιστικές θεραπείες κλπ), θα πρέπει να αναζητηθεί αν ένα παιδί νοσήσει από ασθένεια για την οποία υπάρχει εμβόλιο.

– Η αδιάκριτη χρήση αντιπυρετικών, αντιβιοτικών και άλλων κατασταλτικών φαρμάκων θα πρέπει να αποφεύγεται για να μην αποδυναμωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο πυρετός θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας φυσικός μηχανισμός άμυνας.

– Συστάσεις σχετικές με την διαχείριση του πυρετού και άλλα θέματα υγείας είναι δυνατόν να αναζητηθεί σε ολιστικούς θεραπευτές όπως ομοιοπαθητικοί, κλπ.

Πηγή European Forum for Vaccine Vigilance

Εμβολιασμοί 2 > Κίνδυνοι των εμβολίων και έννομα συμφέροντα

(Η μετάφραση έγινε από τον Γ. Παπαγεωργίου, από την ιταλική έκδοση του περιοδικού NEW TIME NEXUS No 63 ΑΥΓ.-ΣΕΠΤ. 2006.)

 

ΕΝΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ Η ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ: ΟΤΙ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΑΣΦΑΛΗ ΟΥΤΕ ΕΛΕΓΜΕΝΑ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

 

Πόσοι Βορειοαμερικανοί πεθαίνουν πράγματι κάθε χρόνο εξαιτίας της γρίπης; Ρωτήστε την American Lung Association. Ακόμη καλύτερα, διαβάστε την αναφορά της του Αυγούστου 2004, με τίτλο: «Τάσεις θνησιμότητας και νοσηρότητας της πνευμονίας και της γρίπης». Αυτή η αναφορά προέρχεται από την Research and Scientific Affairs Epidimiology and Statistics Unit (Μονάδα Έρευνας και Επιστημονικών Επιδημιολογικών Θεμάτων και Στατιστικών). Στο τέλος του εγγράφου, η αναφερόμενη πηγή είναι το Εθνικό Κέντρο για Μελέτες Υγείας (National Center for Health Studies). Αναφορά στις στατιστικές θνησιμότητας 1979-2001.
Ετοιμαστείτε να έχετε εκπλήξεις, ιδιαίτερα γιατί τα US Centers for Disease Control (CDC, Αμερικανικά Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών) συνεχίζουν να διατυμπανίζουν κάτι σαν: 36.000 ετήσιοι θάνατοι από γρίπη.
Σαν ωρολογιακός μηχανισμός, στις ΗΠΑ χρόνο με τον χρόνο πεθαίνουν 36.000 άτομα εξαιτίας της γρίπης. Μια ασθένεια δολοφόνος. Προσοχή! Φροντίστε να σας χορηγείται το εμβόλιο κάθε φθινόπωρο. Μην περιμένετε. Μπορεί να πέσετε ξεροί στον δρόμο!
Ακολουθεί το συνολικό νούμερο των θανάτων που αναγράφονται στην αναφορά (από το 1979 ως το 1995, οι στατιστικές εκδίδονται κάθε δύο χρόνια): 1976: 604, 1981: 3.006, 1983: 1.431, 1985: 2.054, 1987: 632, 1989: 1.593, 1991: 1.137, 1993: 1.044, 1995: 606, 1996: 745, 1997: 720, 1998: 1.724, 1999: 1.665, 2000: 1.765, 2001: 257.
Δεν με πιστεύετε; Να λοιπόν η ιστοσελίδα: http://www.lungusa.org/atf/cf/%7B7A8D42C2-FCCA-4604-8ADE-7F5D5E762256%7D/PI1.PDF. Πηγαίνετε στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα και στην σελ. 9 του εγγράφου. Μετά αρχίστε να κατεβαίνετε, μέχρι να φθάσετε στον πίνακα με την ξεχωριστή κατηγορία θανάτων από γρίπη.
Ο Tommy Tompson, επικεφαλής των Health and Human Services στις ΗΠΑ (Υπηρεσίες Ανθρωπιστικές και Υγείας), δήλωσε πρόσφατα ότι το 91% των ατόμων που πεθαίνουν κάθε χρόνο στις ΗΠΑ εξαιτίας της γρίπης, αποτελείται από άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Δηλαδή θα μπορούσατε με κάποιες αριθμητικές πράξεις να υπολογίσετε πόσοι άνθρωποι κάτω των 65 πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της γρίπης. Αλλά δεν πειράζει. Οι μη επεξεργασμένες στατιστικές για όλες τις ηλικίες είναι επαρκώς χαμηλές. Αρκετά χαμηλές. Αποφασιστικά χαμηλές.
Αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει; Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το αρχείο μου, να διαβάσετε πρόσφατα άρθρα πάνω στο θέμα και να βρείτε τις αντιρρήσεις μου προς όσους δηλώνουν με επιπολαιότητα «Ε, να, χμμ, βλέπετε, εεε, χμμ, η γρίπη συχνά οδηγεί σε πνευμονία και αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να προσέχουμε τόσο πολύ. Οι θάνατοι από πνευμονία είναι πολλοί, χμμ, μπλα-μπλα…»
Μια πολύ ωραία απάτη, κόσμε. Τα CDC στήνονται με έναν πάγκο στη γωνιά του δρόμου και υπάρχουν διαλαλητές (αβανταδόροι) γύρω γύρω, που επαναλαμβάνουν το νούμερο των 36.000 θανάτων, ενώ οι διαφημιστές των δημοσίων σχέσεων αναλαμβάνουν την γωνία με τα εμβόλια. Το πλήθος γίνεται ανήσυχο. Κάποιος φωνάζει: «Πού είναι το αντιγριπικό μου εμβόλιο; Θα πεθάνουμε όλοι!…» Στο μεταξύ στο Καπιτώλιο το Κογκρέσο προετοιμάζει ένα μέτρο που θα εγγυηθεί στους παραγωγούς εμβολίων ετήσιες εισπράξεις εκατομμυρίων δολαρίων, ανεξάρτητα από τις δόσεις που μένουν αχρησιμοποίητες.
Τώρα που προβάλλει ένα πλαίσιο πολύ πιο ξεκάθαρο για τους θανάτους από γρίπη ετήσιως στις ΗΠΑ, είναι απολύτως φυσικό να επανεξεταστεί το θέμα των εμβολίων. Βγάζοντας από τη μέση την υστερία για τον «υψηλό αριθμό θανάτων και την «πιεστική ανάγκη να κάνουμε το εμβόλιο», με τι έχουμε να κάνουμε στην πραγματικότητα; Η απάντηση είναι η εξής: δημόσιες σχέσεις. Η προπαγάνδα χρησιμοποιείται αριστοτεχνικά για να φουσκώσει τις στατιστικές για τη γρίπη και με αυτό τον τρόπο να τραβήξει τον κόσμο στα ιατρεία και τα νοσοκομεία, για να τους χορηγηθεί το εμβόλιο. Αλλά τι να πούμε για τα εμβόλια; Πόσο ασφαλή και αποτελεσματικά είναι;
Εδώ και πολύ καιρό επισημαίνω στους ανθρώπους τους κινδύνους που εγκυμονούν τα εμβόλια, ιδιαίτερα για τα βρέφη και τα παιδιά, των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα πλείστα επιμολυντικά και τοξικά συντηρητικά που περιέχονται στα εμβόλια. Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι για τους οποίους θα έπρεπε να τα αποφεύγουν ακόμη και οι ενήλικοι. Για πρώτη φορά, κάποιος που προέρχεται «από μέσα» -ένας πρώην εργαζόμενος στη βιομηχανία των εμβολίων- δέχτηκε να μιλήσει για τους κινδύνους των εμβολίων.
«Dr Mark Randall» είναι το ψευδώνυμο ενός πρώην ερευνητή εμβολίων, ο οποίος εργάστηκε για πολλά χρόνια στα εργαστήρια των σπουδαιότερων φαρμακευτικών εταιρειών και στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας N.I.H. (National Institutes of Health) της Αμερικανικής κυβέρνησης. Τώρα είναι στη σύνταξη και δέχτηκε -αν και απρόθυμα- να μιλήσει μαζί μας. Κατά την άποψή μου, η μαρτυρία του συμφωνεί με όλες τις άλλες δηλώσεις που έχω εξετάσει στα χρόνια που πέρασαν.
Η συνέντευξη που ακολουθεί είναι σημαντική όχι μόνο εξαιτίας της βαθιάς γνώσης του Dr Randall, όσον αφορά την επικινδυνότητα των εμβολίων, αλλά επίσης για την μαρτυρία του σχετικά με τις εσωτερικές δυναμικές και για τις επικαλύψεις μεταξύ κυβέρνησης και βιομηχανίας των εμβολίων – δύο οντότητες που εξακολουθούν να προσπαθούν να διαβεβαιώσουν τον αμερικανικό πληθυσμό σχετικά με τις δοξασίες τους.
Το εκτενές απόσπασμα που ακολουθεί είναι ίσως η καλύτερη σύνοψη των επαληθεύσεων της θεματικής ενάντια στους εμβολιασμούς.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΠΡΩΗΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

ΕΡΩΤΗΣΗ (Jon Rappoport): Εσείς ήσασταν κάποτε πεπεισμένος ότι τα εμβόλια ήταν το σήμα κατατεθέν της έγκυρης ιατρικής.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ (Dr Mark Randall): Ακριβώς. Συντέλεσα κι εγώ στην επεξεργασία κάποιων εμβολίων. Δεν θα πω ποιων.
ΕΡ.: Γιατί όχι;
ΑΠ.: Θέλω να διατηρήσω την ανωνυμία μου.
ΕΡ.: Υποστηρίζετε δηλαδή ότι αν αποκαλύπτατε ποιος είστε, μπορεί να αντιμετωπίζατε κάποια προβλήματα;
ΑΠ.: Πιστεύω ότι μπορεί να έχανα τη σύνταξή μου.
ΕΡ.: Πάνω σε ποια βάση;
ΑΠ.: Δεν έχει σημασία. Αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν διάφορους τρόπους για να σου δημιουργήσουν προβλήματα, αν υπήρξες κάποτε «μέλος της λέσχης». Γνωρίζω ένα-δυο άτομα που ταλαιπωρήθηκαν και τέθηκαν υπό επιτήρηση.

Εμβολιασμοι 1

Από την ιστοσελίδα: EUROPEAN FORUM ON VACCINE VIGILANCE.
Μετάφραση: Χριστίνα Ζαμποπούλου

Ο εμβολιασμός ή όχι ενός ατόμου πρέπει να είναι μία συνειδητή, ελεύθερη επιλογή. Ο εμβολιασμός είναι μια πλήρης ιατρική πράξη και οι πιθανές συνέπειές του δεν θα έπρεπε να υποτιμούνται. Θα πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζονται με την μέγιστη προσοχή και πλήρη γνώση των παρενεργειών τους.

 
Τα περισσότερα εμβόλια προστατεύουν μερικώς και προσωρινώς, άλλα δεν προφυλάσσουν καθόλου. Επιπλέον, κάθε εμβόλιο περιέχει κινδύνους, από περιστασιακές αδιαθεσίες έως και μόνιμες βλάβες στην υγεία, ακόμη και θάνατο. Η αντιμετώπιση του «κάνε όπως κάνουν όλοι» μπορεί να αποδειχθεί σοβαρό λάθος, γιατί διαφορετικοί άνθρωποι αντιδρούν διαφορετικά σε κάθε συγκεκριμένο εμβόλιο.

 
Η βασική ιδέα του εμβολιασμού είναι να αυξήσει συγκεκριμένη ανοσία σε μια ορισμένη ασθένεια, πριν το άτομο μολυνθεί. Εμείς, αντιθέτως, είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι περισσότερο αποτελεσματικό να διεγείρουμε μια γενικότερη, μη-ειδική ανοσία, δίνοντας τη δυνατότητα στον οργανισμό να αντιδράσει αποτελεσματικά σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ μόλυνση από βακτήρια, ιούς, μύκητες κλπ.

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΜΒΟΛΙΑ
Το κατά πόσον τα εμβόλια είναι υποχρεωτικά ή όχι εξαρτάται από την εκάστοτε νομοθεσία. Απ’ ό,τι γνωρίζουμε, τα ακόλουθα εμβόλια είναι υποχρεωτικά (παρακαλούμε διορθώστε μας αν η λίστα είναι λανθασμένη ή ελλιπής):

ΒΕΛΓΙΟ: Πολιομυελίτιδας (IPV)
ΓΑΛΛΙΑ: Τέτανος, διφθερίτιδα, πολιομυελίτιδα (IPV)
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Κανένα
ΙΤΑΛΙΑ: Πολιομυελίτιδα, διφθερίτιδα, τέτανος, κοκίτης, ηπατίτιδα Β
ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Κανένα
ΙΣΠΑΝΙΑ: Κανένα
ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ: Κανένα
ΕΛΛΑΔΑ: Ευλογιά, διφθερίτιδα, φυματίωση, πολιομυελίτιδα, τέτανος, ιλαρά, ερυθρά, παρωτίτιδα, ηπατίτιδα Β

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Στις ακόλουθες καταστάσεις ο εμβολιασμός δεν επιτρέπεται για ιατρικούς λόγους:
– Οποιοδήποτε παιδί, το οποίο δεν είναι σε τέλεια υγεία δεν πρέπει ΠΟΤΕ να εμβολιάζεται.
– Μία έντονη αντίδραση (βλέπε ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ) σε έναν προηγηθέντα εμβολιασμό αποτελεί αφορμή για μη περαιτέρω χρήση αυτού του εμβολίου, γιατί κάθε επαναληπτική χορήγηση μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρα αντίδραση.
– Μία αλλεργία σε οποιοδήποτε από τα συστατικά του εμβολίου είναι επίσης αντένδειξη για την χορήγησή του.

Υπάρχουν δύο τρόποι να αναγνωρίσεις αν το παιδί σου είναι αλλεργικό σε κάποιο εμβόλιο:
1) παρουσίασε αντίδραση σε προηγούμενη δόση του αυτού εμβολίου,
2) έχει επιβεβαιωμένη αλλεργία στα συστατικά αυτού του εμβολίου.

Παραδείγματα ουσιών που συχνά περιλαμβάνονται σε εμβόλια και συχνά οδηγούν σε αλλεργικές αντιδράσεις, είναι το αντιβιοτικό νεομυκίνη (πόλιο, DPT, MMR), το παράγωγο υδραργύρου thiomersal (Ηπατίτιδα Β, Τέτανος, Γρίπη), το οποίο επίσης βρίσκεται σε υγρά διατήρησης φακών επαφής και υδροξείδιο του αλουμινίου.

– Σε περίπτωση κατασταλμένου ανοσοποιητικού συστήματος (για παράδειγμα από κορτιζόνη, χημειοθεραπεία ή φάρμακα για θεραπεία από HIV).
– Παρομοίως, άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης δεν πρέπει να εμβολιάζονται.
– Εκδήλωση ευερεθιστότητας μετά τη γέννηση θα έπρεπε να μας οδηγεί σε μεγάλη προσοχή και τελικά στην καθυστέρηση ή ακόμα και στην ακύρωση όλων των προσχεδιασμένων εμβολιασμών.
– Αλλεργία του ίδιου του ασθενούς ή ενός αδερφού ή στενού συγγενή αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών. (Με τον όρο «αλλεργία» εννοούμε μεταξύ των άλλων εκδηλώσεων, άσθμα, εαρινή καταρροή, τροφικές αλλεργίες, γάλα, αυγά, ζάχαρη κλπ).
– Σοβαρές νευρολογικές παθήσεις (π.χ. μυασθένεια, σκλήρυνση κατά πλάκας), σοβαρές δερματολογικές παθήσεις (Λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα, νοσώδες ερύθημα, ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης), έστω και σε στενούς συγγενείς, είναι ισχυροί λόγοι να αρνηθεί κανείς τον εμβολιασμό.