Εδώ και χρόνια οι μπαμπάδες άλλαξαν! Η πατρική εικόνα θέλει τους μπαμπάδες με ένα παιδί αγκαλιά, με ένα μωρό κοιμισμένο στον ώμο τους! Τα μεγάλα τους χέρια δεν τα φοβούνται πια τα παιδιά, γιατί πια δεν χτυπάνε, αλλά χαιδεύουν και παίζουν με τα παιδιά τους! Είναι τρυφεροί, ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους, όταν γυρνάνε στο σπίτι τα παιδία τρέχουν στην αγκαλιά τους και πολλές φορές ρωτάνε όλο προσμονή, αν τους έφεραν κάτι από τη δουλειά! Βοηθούν στο άλλαγμα της πάνας, κάνουν μπάνιο τα μικρά τους, τα ντύνουν, τα ταΐζουν και τους μαθαίνουν τα πιο «άγρια» παιχνίδια. Πάνω απ’ ολα, τους μαθαίνουν πως είναι οι μπαμπάδες και τους δείχνουν ένα αντρικό πρότυπο διαφορετικό από αυτό των παππούδων μας και ίσως και κάποιων σημερινών μπαμπάδων…
Και αφού η αγκαλιά τους και η πατρική τους ματιά δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από αυτή της μαμάς, έχουν κερδίσει κι αυτοί επάξια τη δική τους μέρα. Τη γιορτή του πατέρα!
Καλέ μου άντρα και μπαμπά των παιδιών μου, χρόνια σου πολλά! Να σε χαίρονται τα παιδιά σου και να τα χαίρεσαι κι εσύ!
Μπαμπά μου, χρόνια σου πολλά! Να μας χαίρεσαι και να σε χαιρόμαστε, παππού πια! 🙂
Μπαμπάδες, που ίσως διαβάζετε, και σε σας πολλά πολλά χρόνια και ευχές!
Μανούλες, να χαίρεστε τους μπαμπάδες σας και τους μπαμπάδες των παιδιών σας! Μην τους ξεχάσετε!!!
Το Blog μιας Μαμας 