Στερνή μου γνώση…

Πριν γεννήσω διάβαζα αρκετά – για να ξέρω τί με περιμένει και τί να κάνω σε διάφορες περιπτώσεις. Τώρα εξακολουθώ να διαβάζω – τόσο γι αυτά που περνάμε τώρα, όσο και γι αυτά που είναι να έρθουν στο μέλλον. Πολλά όμως είτε βγαίνουν διαφορετικά είτε απλά το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Με λίγα λόγια, δεν ισχύουν όλα το ίδιο με όλα τα παιδιά. Έτσι δεν μπορείς να βρεις τις λύσεις στα βιβλία ή άρθρα που «πέφτουν» μπροστά σου κατά καιρούς.

 

Το μεγάλο ερώτημα είναι: Με τις γνώσεις που έχω αποκομίσει μέχρι στιγμής, θα τα έκανα όλα – ξανά – με τον ίδιο τρόπο που τα έχω κάνει μέχρι τώρα; Μάλλον όχι! Με λίγα λόγια, τί θα κάνω με τον ίδιο τρόπο και τί διαφορετικά στο δεύτερο παιδί, όταν με το καλό έρθει κι αυτό; 

• Σίγουρα θα το θηλάσω κι αυτό για όσο περισσότερο διάστημα μπορώ. Θα είμαι πιο χαλαρή, δεν θα φοβάμαι να το κρατήσω όπως στην αρχή που φοβόμουν να κουνηθώ, και επιπλέον γνωρίζω σχεδόν όλα τα κόλπα του θηλασμού. Όταν όμως σαραντίσει το μωρό και δεν θα υπάρχει ο φόβος της σύγχυσης της θηλής με την πιπίλα του μπιμπερό, θα ξεκινήσω να του μαθαίνω να πίνει κι απ’ αυτό (δικό μου γάλα, εννοείται). Αυτό ήταν κάτι που δεν είχα κάνει στον Γιώργο και μετά με τυράννησε μέχρι να ξεκινήσει να πίνει από μπιμπερό. Όταν επιτέλους έμαθε, δεν είχα πλέον το άγχος ότι θα πρέπει να τον θηλάσω κάπου που δεν βολεύει (οπότε και δεν πήγαινα), ή ότι αν φύγω απ’ το σπίτι θα ΠΡΕΠΕΙ να γυρίσω πίσω αρκετά νωρίς ώστε αν ξυπνήσει το μωρό να είμαι απίκο να το ταΐσω (κάθε δίωρο ήθελε να πιει γάλα, οπότε πού να προλάβω να πάω;). Με κούρασε πολύ το ότι δεν μπορούσα να φύγω απ’ το σπίτι απ’ το φόβο μην ξυπνήσει και θέλει να φάει. Είχα μήνες να βγώ μόνη μου έξω!

 

• Και για τον ίδιο παραπάνω λόγο, θα νοικιάσω από την αρχή επαγγελματικό θήλαστρο και θα έχω μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας που θα βγάζω γάλα και θα διατηρώ μια αρκετά ικανοποιητική αποθήκη μητρικού γάλακτος στην κατάψυξη. Έτσι θα υπάρχει μπόλικο γάλα στην κατάψυξη, θα μπορώ να φύγω όποια στιγμή της ημέρας χρειαστεί και (πολύ σημαντικό) όποιος μείνει στο σπίτι θα μπορεί κάλλιστα να το ταΐσει από το γαλατάκι μου.

 

• Θα δοκιμάσω μετά τους πρώτους μήνες να δίνω στο μωρό λίγο μεγαλύτερη ποσότητα μητρικού γάλακτος με μπιμπερό για να κοιμηθεί το βράδυ, μπας (λέω ΜΠΑΣ) και το δεύτερο δεν με ξενυχτίσει τόσο όσο ο Γιώργος! Μακάρι να πιάσει το «κόλπο»…

 

• Δε θα χρησιμοποιήσω λίκνο, αλλά την κούνια με κατεβασμένο το κάγκελο και θα την έχω κολλημένη στο κρεβάτι μας. Ειδικά στην αρχή θα με βολέψει πολύ περισσότερο να το έχω εκεί μιας και δεν θα χρειάζεται να σηκωθώ από το κρεβάτι για να σηκώσω το μωρό απ’ το λίκνο ή να το χαϊδέψω στην πλατούλα, κλπ.

 

• Από τις πρώτες μέρες τις ζωής του, θα κάνω τον διαχωρισμό μέρας και νύχτας με το να του μιλάω πολύ ψιθυριστά το βράδυ όταν ξυπνάει (αν χρειαστεί να του μιλήσω), να μην ανάβω φως για να του αλλάξω πάνα και να χρησιμοποιώ ζεστό νερό σε βαμβακάκια για να το πλύνω. Τη μέρα θα είναι όλα πιο φωτεινά και θα μιλάω κι εγώ κανονικά.

 

• Θα το θηλάζω ξαπλωμένη μόνο όταν είναι για ύπνο, για να μην μάθει (όπως ο Γιώργος) και να προτιμάει τον ξαπλωτό θηλασμό (άντε να ξαπλώσεις σε μια καφετέρια για να θηλάσεις!).

 

• Εφόσον θα πίνει και από το μπιμπερό, θα προσπαθήσω να μην είναι μόνο δική μου δουλειά ο ύπνος του μωρού, αλλά και του άντρα μου που με τον θηλασμό καταβολεύτηκε!

 

• Θα πάρω ή θα φτιάξω κολιέ θηλασμού για μετά τον 3^ο-4^ο μήνα που θηλάζουν 1 λεπτό και μετά κοιτάνε τριγύρω (με τη θηλή στο στόμα) και μετά άλλο ένα λεπτό και πάλι τα ίδια! Να έχει να βλέπει στο κολιέ μου κλαπατσίμπαλα και να απορροφιέται (και πάλι, ελπίζω!).

 

• Θα το μάθω να κοιμάται με περισσότερο θόρυβο τριγύρω.

 

• Όταν ξεκινήσουμε τροφές, θα αρχίσω πρώτα με τα λαχανικά και όχι με τα φρούτα. Τα λαχανικά τους φαίνονται άνοστα σε σύγκριση με τα φρούτα. Έκανα πόσο καιρό να πείσω τον Γιώργο να φάει κι από αυτά (μόνο με γλυκοπατάτα τα κατάφερα).

 

• Θα έχω περισσότερες μπλούζες θηλασμού (μεγάλη ευκολία για έξω).

Γενικά, τα «προβλήματα» και οι ως τώρα προβληματισμοί μου αφορούν πιο πολύ τον ύπνο του μωρού, κάποιες δυσκολίες που έχει μια μαμά που θηλάζει (όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πιει το μωρό το γάλα της) και κάποιες δυσκολίες προσαρμογής στους πρώτους μήνες που ξεκινήσαμε τις στερεές τροφές. Κατά τα άλλα, μέχρι στιγμής δηλαδή, είμαστε στα πολύ φυσιολογικά. Τώρα βέβαια, ο καιρός θα δείξει. Αυτή η λίστα μπορεί να έχει και συνέχεια και ακόμα κι άλλη συνέχεια, κ.ο.κ. Ο χρόνος μας δείχνει τα όποια μικρολάθη μας (όσο είναι μικρά, καλά είμαστε) και αφού τα μωρά δεν έρχονται με εξατομικευμένες οδηγίες χρήσεως, μαθαίνουμε πάνω σ’ αυτά και κάνουμε παραλλαγές στα επόμενα 😉

 

Εσείς τί θα κάνατε διαφορετικά; Για πείτε μας να μάθουμε!