Ένας από τους αγαπημένους μου πίνακες!
Από τα 18 μου! Ναι! Από τότε συμπορευόμαστε, μαθαίνουμε τη ζωή, τη ζούμε, τη χαιρόμαστε, τη δημιουργούμε! Την ίδια μέρα που πήρα το κλειδί για το δωμάτιο της εστίας, το πήρες κι εσύ και λίγο μετά γνωριστήκαμε. Την ίδια μέρα που γνώρισα τον μελλοντικό άντρα μου ήσουν εκεί, γιατί ήσουν… εσύ. Την ίδια μέρα που πήρα το πτυχίο μου, το πήρες κι εσύ και είμασταν μαζί να το γιορτάσουμε. Την πρώτη μέρα που πήρα το δίπλωμα αυτοκινήτου ήσουν εκεί και όταν πήρα το πρώτο μου αυτοκίνητο, ήσουν εκεί, γιατί ήταν το δικό μας πρώτο αυτοκίνητο. Την πρώτη και τελευταία πρόταση γάμου μου την έκανες εσύ! Την πρώτη μετακόμιση, τον πρώτο σκύλο, την πρώτη αποτυχία, την πρώτη επιτυχία, όλα όσα θα έκανα μόνη μου από τη στιγμή που έφυγα από το σπίτι των γονιών μου, τα κάναμε μαζί. Την αγωνία του γάμου την χάσαμε και οι δύο όταν πιαστήκαμε χέρι στο προάυλιο της εκκλησίας και γίναμε αντρόγυνο. Τη μέρα που έγινα ΜαμάΛυδία, εσύ έγινες ΜπαμπάςΜάκης και πριν την δεύτερη καισαρική, το δικό σου φιλί μου έδωσε κουράγιο!
Μαζί, 15 χρόνια σαν σήμερα. 16 Νοεμβρίου, η αγαπημένη μας επέτειος! Η αγάπη πολύ πιο βαθειά. Η ρουτίνα μπορεί να μην μας αφήνει κάποιες μέρες να πούμε γλυκόλογα, ή ακόμα και να συζητήσουμε κάτι σοβαρό εκτός από τα καθημερινά, ή μπορεί να φτάνει μόνο για τα παράπονα μου που τα ακούς εσύ γιατί ποιός άλλος μπορεί να τα δεχτεί καλύτερα από σένα; Η αγάπη όμως πολύ πιο βαθειά! Εσύ, ο σύντροφός μου, ο άντρας μου, ο άνθρωπος με τον οποίο φαντάζομαι και ελπίζω να μοιραστώ την ίδια μέρα για πολλές πολλές πολλές ακόμη στιγμές. Που παρακαλώ να γεράσω στο πλάι του και να βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν και να φτιάχνουν την δική τους οικογένεια. Χρόνια μας πολλά αγάπη μου! 15 χρόνια μαζί! Από τα καλύτερα που έχω ζήσει και φαντάσου… the best is yet to come! 😉
Το Blog μιας Μαμας 